Εδώ και δεκαετίες, η Penny Siopis, γεννημένη στο Vryburg της Νοτίου Αφρικής από Έλληνες γονείς, ερευνά με αξιοσημείωτο θάρρος τις πλευρές εκείνες της ζωής, τόσο της προσωπικής όσο και της συλλογικής, που αποκαλύπτουν όλη την ασχήμια και την ομορφιά του να είσαι άνθρωπος.
Άλλαι Τέχναι
Η Φωτογραφική Ομάδα METAPolis σας προσκαλεί, την Δευτέρα, 27 Μαΐου 2024, στις 20:00, στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων στα εγκαίνια της Έκθεσης Φωτογραφίας “Unique”, μίας έκθεσης ενδοσκόπησης και διαπραγμάτευσης της ταυτότητας της Πόλης αφιερωμένη στα Δέκα Πέντε (15) χρόνια της (2009 – 2024). Εκατόν τριάντα εννέα (139) φωτογράφοι μελετούν μέσα από τον φακό τους τις έννοιες της Φωτογραφίας δρόμου, της Σκηνοθετημένης φωτογραφίας, του Αστικού τοπίου, του Urban.
Εις μνήμην Ντίνου Παπασπύρου, ζωγράφου της Διαγωνίου. Εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενο, επί χρωμάτων ασκούμενο διά βίου. Και ευτυχή.
Η ωριμότερη και αντιπροσωπευτικότερη, ίσως, δουλειά του Γιώργου Λάνθιμου, που δικαίως έχει τραβήξει την προσοχή κριτικών και κοινού.
Οι Αρμονίες του Werckmeister: Επανάσταση και Ερείπια.
Ο Christofer Nolan διατηρεί αστείρευτο το ενδιαφέρον του για τις επιστήμες, γεγονός που φαίνεται στις ταινίες του. Αυτήν τη φορά προσεγγίζει την ιστορία του ανθρώπου που δημιούργησε την ατομική βόμβα.
Στο βιβλίο του «Walden», ο Henry David Thoreau, θέλοντας να δώσει έμφαση στην απλότητα μέσω της οποίας ο άνθρωπος μπορεί να αισθανθεί τη ζεστασία μιας εσωτερικής πληρότητας, αναφέρει: «Στο σπίτι μου είχα τρεις καρέκλες: μια για τη μοναξία, δύο για τη φιλία, τρεις για τη συντροφία.» Ωστόσο, ακόμη και αυτός ο ασκητικός σχεδόν τρόπος ύπαρξης και αλληλεπίδρασης με τον κόσμο φαίνεται εντελώς απρόσιτος στους χαρακτήρες της ταινίας του Šarūnas Bartas με τίτλο «Τρεις ημέρες».
Μια μεγαλεπήβολη και φιλόδοξη ταινία για τον αμερικανικό Νότο των 20s από τον δεξιοτέχνη Scorsese.
Το ημερολόγιο ενός επαρχιακού εφημέριου: Μια εκκωφαντική σιωπή.
Ένα ρομάντζο εντελώς διαφορετικό από τα συνηθισμένα και μια φρέσκια προσέγγιση στην κλασική ιδέα του what if.