Ένας άντρας κείτεται νεκρός στο χιόνι. Πρόκειται για την πτώση ενός αυτόχειρα ή για έναν καλοσκηνοθετημένο φόνο με δράστη τη σύζυγο του; Ακολουθεί η ανατομία της πτώσης του νεκρού Samuel μέσα από ένα αγωνιώδες δικαστικό θρίλερ.
Άλλαι Τέχναι
Πως η ταινία “Barbie” αναθερμαίνει την αμφιλεγόμενα «ρόδινη» βιομηχανία του αιώνα.
Στη Γαλλία του ’60 μια φοιτήτρια φιλολογίας μένει έγκυος. Η έκτρωση είναι παράνομη και η πράξη διώκεται ποινικά, ενώ μια εγκυμοσύνη θεωρείται στίγμα. Η ηρωίδα μας όμως είναι αποφασισμένη να απαλλαγεί από την ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη της και να μην εγκαταλείψει τα όνειρα της για ακαδημαϊκή καριέρα.
Όταν ακούς για σίκουελ του “Indiana Jones” κρατάς μικρό καλάθι. Είναι τάση της εποχής να αποκτούν όλες οι ταινίες σίκουελ και ριμέικ, εφόσον ως γνωστόν η νοσταλγία πουλάει τρελά. Και όταν μιλάμε συγκεκριμένα για το “Indiana Jones” είσαι ακόμα πιο επιφυλακτικός, μια και έχουμε ακόμα στο μυαλό μας το φιάσκο του “Indiana Jones 4”. Από την άλλη είναι κρίμα να μην εκμεταλλευτείς την ευκαιρία να δεις σε θερινό σινεμά τον Ίντι να ξαναπιάνει το μαστίγιό του για άλλη μια φορά (τελευταία φορά μάλιστα, απ’ ό,τι λέγεται), οπότε η ζυγαριά γέρνει προς το «θα πάω να το δω».
Η ιστορία δύο φίλων που παύουν να είναι φίλοι. Η ιστορία ενός έθνους που διχάζεται και διαιρείται. Πόσος παραλογισμός, εγωισμός και βία χωρά στις δύο αυτές συνθήκες; Ο Martin McDonagh μέσα από μία ευφυή και ευκρινή αλληγορία μιλά για το παράδοξο του πολέμου.
Εκ περιουσίας: για το φιλμ «Ο λόγος του βασιλιά» που με την ύστατη σκηνή του υψώνει σταθερά και ειρηνικά τις πιο απαραβίαστες αρχές της ανθρωπιάς μας.
Η Φωτογραφική Ομάδα METAPolis σας προσκαλεί την Δευτέρα, 22 Μαΐου 2023, στις 20:00, στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων στα εγκαίνια της Έκθεσης Φωτογραφίας “Changing Lanes”, μίας έκθεσης ενδοσκόπησης και διαπραγμάτευσης της ταυτότητας της Πόλης. Εκατόν τριάντα ένας (131) φωτογράφοι μελετούν μέσα από τον φακό τους τις έννοιες της Φωτογραφίας δρόμου, της Σκηνοθετημένης φωτογραφίας, του Αστικού τοπίου, του Urban.
Οι αναμνήσεις μίας γλυκόπικρης ιστορίας καλοκαιρινών διακοπών.
Ένα σενάριο χτισμένο πάνω στην λεπτομέρεια, με έναν πρωταγωνιστή που αγγίζει τα όρια του αντι-ήρωα – αγαπημένα γνώριμα εδάφη του Daren Aronofski (βλ. «Μαύρος κύκνος»). Η ταινία αυτή, όμως, δεν αποτελεί ψυχογράφηση ενός μόνο προσώπου, όπως στην περίπτωση του «Μαύρου κύκνου», όπου αναπαριστάται η αυτοκαταστροφική πορεία της ανθρώπινης, ψυχικά καταπονημένης πρωταγωνίστριας που έρχεται αντιμέτωπη με τα πάθη της. Στη «Φάλαινα» παρουσιάζεται -λιγότερο ή περισσότερο- το δράμα όλων των βασικών χαρακτήρων του έργου, χαρίζοντας περισσότερες διαστάσεις και βάθος στην υπόθεση. Μέσα από την προσωπική ιστορία του πρωταγωνιστή απεικονίζεται αλληγορικά η κοινωνία και ενώ ο ίδιος προκαλεί τον οίκτο του κοινού, σχεδόν αυτοθυματοποιείται, στην ουσία αποτελεί τον φαυλότερο κρίκο της αλυσίδας των ανθρώπων στην οποία ανήκει, έναν κρίκο ιδιοτελή, ατομιστή που ομφαλοσκοπεί.
Ο Leo και ο Remi, δύο δεκατριάχρονοι κολλητοί φίλοι μοιράζονται την καθημερινότητά τους με παιχνίδια στην ύπαιθρο, ποδηλατάδες και sleepovers. Τα πρώτα ρήγματα στην τρυφερή τους σχέση επέρχονται με την άφιξη της νέας σχολικής χρόνιας. Τα χλευαστικά σχόλια των συμμαθητών/ριων τους και ένα δραματικά απρόσμενο συμβάν θα διαρρήξουν ανεπιστρεπτί τη φιλία τους.