Scroll Top

In a Cinemanner of Speaking

Sir Christopher Lee: «Here we go… here we go…»

feature_img__sir-christopher-lee-here-we-go-here-we-go
Το «ουδείς αναντικατάστατος» στην περίπτωση του Sir Christopher Lee ή ολοκληρωμένα του Sir Christopher Frank Carandini Lee, σύμφωνα με τον Peter Jackson, μάλλον δεν ισχύει, αφού, όπως ισχυρίζεται -με αφορμή τον θάνατό του, στις 11-6-15- «Δεν θα υπάρξει ποτέ άλλος Christopher Lee»… και πολλοί -συμπεριλαμβανομένης της υποφαινόμενης- τείνουν να συμφωνήσουν, αφού, παρόλο που απεβίωσε πλήρης ημερών, στα 93 του χρόνια, ο χαμός του προκάλεσε απέραντη θλίψη στο κινηματογραφικό και μη στερέωμα!

Η ζωή του κάλλιστα αποτελεί κινηματογραφικό – λογοτεχνικό έργο και τα ίχνη από τα βιώματα που τον στιγμάτισαν, αποτυπώνονται στο καθάριο και έξυπνο βλέμμα, στις ποικίλλες αποχρώσεις της φωνής, στην αυτοπεποίθηση που αποπνέει η στάση του σώματος – στοιχεία που συναντάς συχνά στους λιγοστούς ανθρώπους που «ξεζούμιζουν» τη ζωή και δεν την αφήνουν να τους προσπερνάει αδιάφορα – και κατ’ επέκταση στις ερμηνείες του. 

«Σας παρακαλώ, μην με περιγράφετε σαν θρύλο τρόμου» αναφέρει σε μία συνέντευξή του, το 2011, ο ηθοποιός, που το όνομά του είναι ταυτισμένο με το πρόσωπο του Κόμη Δράκουλα, αφού είναι και ο ρόλος που, ενώ τον έκανε ευρέως γνωστό και τον ερμήνευσε σε 10 ταινίες από το 1958 ως το 1976, είναι και αυτός που ήθελε να εγκαταλείψει! 

«Με ενοχλεί, όταν οι άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν ότι έκανα και άλλα πράγματα...» 

Ξεκίνησε την ηθοποιία λίγο μετά το τέλος του Β’Π.Π. σε ηλικία 25 ετών, όπου πλέον ο «τρόμος» που προβάλλουν οι ταινίες δεν τον άγγιζε, έχοντας ζήσει στο πετσί του τα δεινά του πολέμου –σκοτωμούς, βασανιστήρια, διαμελισμούς, ακρωτηριασμούς- πολεμώντας στην SAS… και «έχοντας δει από πρώτο χέρι το κακό που μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι μεταξύ τους». Παρόλα αυτά, οι ιστορίες και η φρίκη που βίωσε πολεμώντας, παραμένουν ένα μυστήριο, για το οποίο μόνο υπαιγνιμοί και σκόρπιες ενδείξεις έχουν έρθει στο φως. Όταν ρώτησε τον Peter Jackson στα γυρίσματα του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», αν γνωρίζει πως «ακούγεται ο ήχος», όταν κάποιος μαχαιρώνεται πισώπλατα… πρόσθεσε: «επειδή εγώ γνωρίζω». 

Για την συμμετοχή του στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είπε:

Όταν οι άνθρωποι μου λένε: «Ξέρεις, βρισκόσουν εκεί; συμμετείχες σε αυτό; είχες ενεργό ρόλο στο τάδε γεγονός;» Πάντα συνήθιζα να λέω: «Μπορείς να κρατήσεις ένα μυστικό;» Και μου απαντούσαν, «ναι, ναι...» και τους έλεγα: «Επίσης και εγώ...»

Παρόλο που δεν έχω δει ταινίες σταθμούς της κινηματογραφικής πορείας του λόγω του τρόμου που με διακατέχει στην ιδέα και μόνο να δω μια horror movie, οι Artcorίστες θεωρούν – και μάλλον δικαίως – ότι οι ερμηνείες του είναι κάτι παραπάνω από αξιοζήλευτες στο “Horror Express” (1972), στο “The Curse of Frankenstein” (1957), όπως και σε άλλες ταινίες του στούντιο Hammer Films (κατεξοχήν «θριλεροστούντιο») και στο “The Wicker Man” (1973).

Ευτυχώς για μένα, έχει συμμετάσχει σε περίπου 230 ταινίες και παρόλο που κατέχει τον ρόλο του κακού σε ποσοστό 85%, ο αριθμός των ταινιών τρόμου μειώνεται και είχα την ευχαρίστηση να τον απολάυσω σε ταινίες του Τιμ Μπάρτον (“Sleepy Hollow” (1999), “Charlie and the Chocolate Factory” (2005), “Alice in Wonderland” (2010), στον ρόλο του Σέρλοκ Χολμς, σε ταινίες του James Bond, με κορυφαία ίσως ερμηνεία τον ρόλο του Francisco Scaramanga στο “The Man with the Golden Gun” (1974), στην ταινία “Rasputin: The Mad Monk” (1966), στο “Hugo” (2011) του Μάρτιν Σκορσέζε και φυσικά στον ρόλο του, ως Count Dooku στις ταινίες Star Wars. 

Για τον ρόλο του κακού είπε:

Αν παίζεις έναν «καλό ήρωα» είναι πολύ δύσκολο να μην τον «κάνεις βαρετό». Αλλά με έναν σκοτεινό χαρακτήρα, υπάρχουν πολλά, πάρα πολλά επίπεδα μέσα από τα οποία μπορείς να τον παρουσιάσεις. Μπορεί να είναι ευχάριστος. Μπορεί να είναι μοναχικός. Μπορεί να είναι τρελός, παιδαριώδης, αφελής, φουτουριστικός. Δεν μπορείς να προσδώσεις σε έναν «καλό ήρωα» τέτοιες προεκτάσεις. Είναι αδύνατον. Δεν μπορείς να τους «εμποτίσεις» με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά. Αλλά, όταν παίζεις με την σκοτεινή πλευρά της ψυχής, η φαντασία έχει τον πρώτο ρόλο. Μπορείς να το διασκεδάσεις και να «επικοινωνήσεις» την χαρά αυτή με το κοινό.

Η παρουσία του όμως στην τριλογία του Άρχοντα, όπου υποδύεται τον Λευκό μάγο, τον Σάρουμαν, είναι αυτή που με έβγαλε εκτός τόπου και χρόνου. Ίσως το γεγονός ότι ήταν από τους ενθερμότερους θαυμαστές του έργου του Tolkien και ο ζήλος του διαφαίνεται στην ερμηνεία του, ίσως το δέος που σου προκαλεί η εικόνα ενός λευκοντυμένου, γενειοφόρου γέρου που φαίνεται να κρατάει τον κόσμο στα χέρια του και εκπέμπει φόβο συγχρόνως με μία άκρατη αδημοσύνη να τον πλησιάσεις λίγο περισσότερο, πολλά είναι ίσως τα ίσως που η νέα γενιά κυρίως θα τον θυμάται ως αυτόν τον παντοδύναμο ασπροντυμένο μάγο…

Είναι επίσης ο μοναδικός άνθρωπος από το καστ του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών» που είχε την χαρά να γνωρίσει τον Tolkien προσωπικά, αναφωνώντας ένα απλό “How do you do?” από την σαστιμάρα του. 

Ο άνθρωπος που ήταν απόγονος του Καρλομάγνου, συγγενής του Ian Fleming, που συνάντησε τους δολοφόνους του Rasputin, που μιλούσε 7 γλώσσες, που έζησε με την αγαπημένη του γυναίκα, Birgit Lee, 54 χρόνια, ως τον θάνατό του, αποκτώντας μία κόρη, την Christina Erika Carandini Lee, που τα βραβεία Guinness τον αναγόρευσαν ως τον ψηλότερο, εξέχων ηθοποιό (1,96cm. ), που «περιέγραφε την υποκριτική σαν έναν συνδυασμό τριών D’s και τριών I’s (Discipline, dedication, devotion – Imagination, instinct, intelligence)», εκτός από την ηθοποιία είχε και μία ακόμα μεγάλη αγάπη, τη μουσική… και πιο συγκεκριμένα τη μέταλ μουσική με αγαπημένα συγκροτήματα τους Manowar και τους Rhapsody.

O Christopher Lee κυκλοφόρησε από το 1998 μέχρι το 2014, τέσσερα άλμπουμ, 3 EP'S και 3 single's, ενώ συμμετείχε σε πολυάριθμες δισκογραφικές δουλειές άλλων καλλιτεχνών. 

Από το τελευταίο του EP to 2014:

Διασκευή του “My Way” του Frank Sinatra:

Το μεγαλείο της φωνής του μπορείς να το απολαύσεις επίσης εδώ, όπου απαγγέλει το ποίημα-σταθμό του Edgar Allan Poe, “The Raven”

Τέλος, στο παρακάτω βίντεο μπορείς να παρακολουθήσεις στιγμιότυπα του Christopher Lee στα γυρίσματα της τριλογίας “The Hobbit Trilogy”, όπου για λόγους υγείας δεν ταξίδεψε στη Νέα Ζηλανδία που γυρίστηκαν οι ταινίες, αλλά οι σκηνές που εμφανίζεται, γυρίστηκαν στο Λονδίνο και στη συνέχεια ντουμπλαρίστηκαν… 

Όταν δεν πηγαίνει ο Μωάμεθ στο βουνό, πηγαίνει το βουνό στον Μωάμεθ… 

«Here we go… here we go again…» τον ακούς να αναφωνεί και δακρύζεις, γνωρίζοντας ότι δεν θα υπάρξει άλλο “again”…

Y.Γ. 1: Η ταινία “Jinnah” (1998) είναι «η πιο σημαντική ταινία που έχει συμμετάσχει» σύμφωνα με τον ίδιο… «και απο τα πιο σημαντικά πράγματα που έχει κάνει». Δεν κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους και η ιστορία που πραγματεύεται είναι η βιογραφία του ιδρυτή του Πακιστάν. 

Υ.Γ. 2: Ένα ιδιαίτερο ευχαριστώ στα άτομα του Artcore που μου έδωσαν κάποιες πληροφορίες σχετικά με τον ηθοποιό, που δεν γνώριζα, όπως επίσης και την άποψή τους για τις κορυφαίες ερμηνείες του σε ταινίες τρόμου… που δεν βλέπω… 

1
Μοιράσου το