Homeward Bound, των Vinyl Suicide
Οι Vinyl Suicide χαρακτηρίζουν (με διάθεση χιούμορ) τη μουσική τους ως suicide pop και θα έλεγα ότι είναι από τους πιο ευρηματικούς χαρακτηρισμούς που μπορεί να δώσει κάποιος στην μελωδική indie pop που εδώ και χρόνια έχει κάνει την εμφάνιση της στην Ελλάδα με εξαιρετικές μπάντες όπως οι Closer, Abbie Gale, Papercut, Carte Postale, Tango With Lions και άλλοι. Πατώντας γερά πάνω στη συνταγή που παλαιότερα λάνσαραν με επιτυχία οι Raining Pleasure, στην οποία μελαγχολικές μελωδικές και λυρικές διαθέσεις αναμιγνύονται διαδοχικά με εκρηκτικές κιθαριστικές και φωνητικές εξάρσεις, η σύγχρονη ελληνική indie pop (και μαζί με αυτή και οι Vinyl Suicide) έχει αποκτήσει έναν ιδιαίτερα αναγνωρίσιμο, απόλυτα δικό της χαρακτήρα, που τολμώ να πω ότι έχει κάτι καθαρά αυθεντικό – ανεξάρτητα από το αν εντάσσεται γενικότερα στο είδος της alternative/indie pop που γνωρίζουμε και αγαπάμε σε ξένους καλλιτέχνες.
Στην ανασκόπηση του Artcore για το 2015 είχα συμπεριλάβει το “Homeward Bound” στις δέκα καλύτερες κυκλοφορίες σημειώνοντας πως ήταν για μένα η ανακάλυψη της χρονιάς, αν και στη δισκογραφία οι Vinyl Suicide βρίσκονται ήδη τρία χρόνια. Δεν είμαι σίγουρος αν όσοι ακούσουν τον δίσκο θα αποκτήσουν την ίδια εντύπωση που αρχικά περιέγραψα, αν όμως επιχειρήσουν ένα δεύτερο και τρίτο άκουσμα, τότε σίγουρα η γλυκόπικρη μελαγχολία αντικαθίσταται από διάθεση για χορό.
Στο “Homeward Bound” δεν παρουσιάζεται κάτι συγκλονιστικά καινούργιο, πέρα από την αυθεντικότητα που, όπως ανέφερα, χαρακτηρίζει γενικότερα την ελληνική indie pop ως είδος. Η επιτυχημένη όμως ανάμειξη groovy pop ρυθμών, rock riffs και ηλεκτρονικών στοιχείων δίνουν στον δίσκο τον δικό του ιδιαίτερο χαρακτήρα. Η φωνή της Δήμητρας Σιδέρη έχει υψηλές δυνατότητες και σε ορισμένα σημεία έξαρσης θυμίζει τη Florence Welch. Οι συνθέσεις του Ted Kapa και η ακόλουθη ενορχήστρωση φαίνεται πως έχουν συνείδηση του φωνητικού διαμαντιού που διαθέτουν και χτίζονται με σκοπό να το ενισχύσουν. Το ίδιο επιτυγχάνει και η εξαιρετικά προσεγμένη παραγωγή. Θα σταθώ επίσης στην πολύ καλή δουλειά που έχουν κάνει οι Vinyl Suicide σε λυρικό επίπεδο. Αποτυπώνοντας προφανώς προσωπικές εμπειρίες, εντούτοις δεν το κάνουν με μίζερη ομφαλοσκόπηση αλλά με εξωστρέφεια που σε χτυπάει κατάμουτρα. Σα να έχει προηγηθεί πριν καιρό η αναγκαία ανασκόπηση και να έχει κατασταλάξει το απόσταγμα της προσωπικής ωριμότητας απέναντι στα γεγονότα. Και όλα αυτά στα αγγλικά – είναι πράγματι μια επιτυχία.
Το “Homeward Bound” περιέχει μόνο οκτώ τραγούδια, το οποίο επίσης θεωρώ ότι είναι στα θετικά του άλμπουμ. Για μένα οι μουσικοί πρέπει να ξαναγυρίσουν στην κλασική λογική που επέβαλε παλιά το βινύλιο και να παρουσιάζουν ότι καλύτερο διαθέτουν, αντί να γεμίζουν ένα cd με δεκαπέντε και είκοσι τραγούδια αποβάλλοντας κάθε αίσθηση χαρακτήρα από τη δουλειά τους. Αντίθετα, εδώ οι Vinyl Suicide έχουν κάνει μια προσεκτική επιλογή των συνθέσεών τους, αναζητώντας να προσδώσουν στο έργο και να μεταδώσουν στο κοινό αυτό που επιθυμούν οι ίδιοι να πετύχουν: «Ένα δίσκο με προσωπικές και βιωματικές αναφορές, οι οποίες δίνουν παράλληλα μια αίσθηση της πραγματικότητας που δημιουργήθηκε και ζούμε τα τελευταία χρόνια» (συνέντευξη στη Lifo, 5/11/2015). Το καταφέρνουν!
Επισκεφθείτε τους VS εδώ: http://www.vinylsuicide.com/
Ακολουθείστε τους εδώ: https://www.facebook.com/vinylsuicidefanpage/
Ακούστε τους εδώ: https://soundcloud.com/vinylsuicide
Δείτε τους εδώ: https://www.youtube.com/user/VinylSuicide
Δίσκος: Homeward Bound by Vinyl Suicide
Είδος: Alternative/Indie Pop
Εταιρεία: The House Of Everything
