Λόγος + Τέχνη

Είστε νηπιαγωγός, έχετε δημιουργήσει ένα blog μαγειρικής για μικρά παιδιά, το Little Hands, που μετράει ήδη τρία χρόνια ζωής και μόλις πριν από λίγο διάστημα κυκλοφορήσατε το πρώτο σας παιδικό βιβλίο με ιστορίες μαγειρικής ενός αγοριού, του μικρού Πάρη. Πώς προέκυψε η επιθυμία για τη δημιουργία του βιβλίου; Και ποιους στόχους θεωρείται ότι εξυπηρετεί;
Αρχικά να αναφέρω ότι το Little Hands μπορεί κατά βάση να είναι ένα blog με συνταγές για παιδιά, αλλά στην ουσία είναι συνταγές για όλη την οικογένεια. Η επιθυμία τώρα για τη δημιουργία του βιβλίου προέκυψε όταν εμφανίστηκε η πανδημία και διέκοψε, με τον τρόπο που όλοι γνωρίζουμε, τις μαγειρικές δράσεις για παιδιά που μόλις είχα ξεκινήσει στην πόλη μου. Είχα δει την ανταπόκριση των παιδιών αλλά και τα αποτελέσματα που είχε όλο αυτό και είπα «Αυτό πρέπει να συνεχιστεί και χωρίς εμένα. Πώς θα μπουν τα παιδιά στην κουζίνα χωρίς εμένα; Με ένα βιβλίο μαγειρικής για παιδιά». Έτσι κι έγινε. Τώρα, οι στόχοι που εξυπηρετεί είναι πολλοί όπως να τους γνωρίσει νέα υλικά, να δημιουργήσει δεσμούς και αναμνήσεις με την οικογένεια, να μάθουν πώς φτάνουν σε ένα αποτέλεσμα, να καλλιεργήσει την υπομονή τους και τόσα άλλα.

Οι ιστορίες του μικρού Πάρη έχουν διττή λειτουργία: αφενός μοιράζονται με τον αναγνώστη τα υλικά συνταγών και τους τρόπους παρασκευής τους, προτρέποντας μικρούς και μεγάλους να μαγειρέψουν, αφετέρου μπορούν να διαβαστούν και σαν «παραμύθια» οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας, γεγονός που προϋποθέτει άλλη προσέγγιση εκ μέρους του συγγραφέα. Πόσο εύκολο ήταν να το πετύχετε αυτό;|
Λόγω των σπουδών μου και της εμπειρίας μου από τις σχολικές τάξεις, αλλά κυρίως λόγω της ενασχόλησής μου με το θεατρικό παιχνίδι, καθώς είμαι νηπιαγωγός και εμψυχώτρια, ο τρόπος γραφής της εκτέλεσης της συνταγής μέσω μιας ιστορίας ήταν μονόδρομος για μένα. Ήξερα εξαρχής ότι, αν η εκτέλεση ήταν γραμμένη με τον κλασικό τρόπο των ενηλίκων, αυτό θα ήταν βαρετό για τα παιδιά, ενώ αν μιλούσαμε στη «γλώσσα» τους, με παραμυθο-συνταγές και είχαμε έναν ήρωα να ταυτιστούν, τότε αυτή η διττή λειτουργία που αναφέρετε θα είχε επιτευχθεί και μαζί με αυτή θα είχα κερδίσει και το ενδιαφέρον των παιδιών (ακόμα κι εκείνων που δεν θέλουν να μαγειρέψουν).

Θεωρείτε σημαντικό τα παιδιά από μικρή ηλικία να καταπιάνονται με την κουζίνα και αν ναι, πώς νομίζετε ότι τα ωφελεί; Και πόσο εύκολο είναι να κάνεις ένα παιδί να αγαπήσει τη μαγειρική;
Σκοπός μου είναι τα παιδιά να γνωρίσουν τη μαγειρική και δευτερευόντως να την αγαπήσουν, άλλωστε εκ των πραγμάτων δεν γίνεται να την αγαπήσουν όλα το ίδιο. Η μαγειρική διαδικασία τα ωφελεί πολύπλευρα, αλλά ένα από τα σημαντικά επιτεύγματά της στην παιδική ψυχοσύνθεση είναι η ενίσχυση της αυτοπεποίθησης και της ανεξαρτησίας τους. Νιώθουν αυτόνομα και ότι μπορούν να καταφέρουν πολλά. Μία συνταγή πάντα θα τους δώσει κάτι στο τέλος για το οποίο θα είναι περήφανα. Θα είναι το τέλειο μπισκότο ή τα τέλεια κράκερ, γιατί θα τα έχουν φτιάξει τα ίδια. Μόνο για αυτό το χαμόγελο και αυτή την περηφάνια στο βλέμμα τους είναι σίγουρα πολύ σημαντικό να τους δώσουμε χώρο και χρόνο στην κουζίνα.

Στο βιογραφικό σας αναφέρετε πόσο σας επηρέασε η γέννηση και η ανατροφή του γιου σας σε ό,τι αφορά την ενασχόλησή σας με την υγιεινή διατροφή και ό,τι ακολούθησε αυτής, συμπεριλαμβανομένου του βιβλίου. Ο γιος σας είναι η πηγή έμπνευσης για τη σκιαγράφηση του Πάρη; Ποια είναι η γνώμη του για τον μικρό σας ήρωα;
Ο γιος μου είναι δεδομένο ότι είναι για μένα η αστείρευτη πηγή έμπνευσης όχι μόνο για τον Πάρη ή το blog αλλά γενικότερα για τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι τη ζωή. Ο ερχομός του με επηρέασε γενικότερα στην ενασχόλησή μου με την κουζίνα και μου έδειξε νέους δρόμους. Αγαπάει πολύ τον Πάρη και μιλούσε για αυτόν στον κόσμο πριν καν κυκλοφορήσει το βιβλίο. Δεν τον έχω ρωτήσει ποτέ ευθέως τη γνώμη του για τον ήρωά μου, αλλά η συμπεριφορά του μου δείχνει ότι ταυτίζεται και υιοθετεί συμπεριφορές του Πάρη – για παράδειγμα άρχισε να καθαρίζει που δεν το έκανε πριν.

Το βιβλίο σας έχει ήδη αγαπηθεί από το κοινό. Ποια είναι τα καλύτερα σχόλια που έχετε ακούσει;
Αχ, χαμογελάω γιατί πραγματικά δεν ξέρω τι να ξεχωρίσω. Σίγουρα, αν και δεν είναι ξεκάθαρο σχόλιο, οι φωτογραφίες που μου στέλνουν οι γονείς με τα παιδιά τους και τον Πάρη με κάνουν να χαμογελώ πλατιά. Είναι υπέροχο να βλέπεις το έργο σου να έχει αγαπηθεί και παιδιά να κοιμούνται αγκαλιά με τον ήρωά σου. Κι έπειτα είναι τα σχόλια τύπου, το παιδί μου έφαγε πρώτη φορά παντζάρι αφού έφτιαξε τα μακαρόνια ροζ εξαιτίας του βιβλίου, ή τη γλυκοπατάτα κι αυτό είναι υπέροχο.

Υπάρχουν άλλα βιβλία μαγειρικής για μικρά παιδιά που έχετε ξεχωρίσει;
Η αλήθεια είναι ότι μόλις πρόσφατα έπιασα στα χέρια μου ένα δυο βιβλία μαγειρικής για παιδιά. Δεν έκανα ποτέ αναζήτηση αν υπάρχει κάτι αντίστοιχο και δεν μπήκα στη διαδικασία να διαβάσω οτιδήποτε, γιατί δεν ήθελα να επηρεαστώ με τον οποιονδήποτε τρόπο. Είχα μια δική μου ιδέα και ήθελα να την ακολουθήσω απερίσπαστη, οπότε μάλλον δεν μπορώ να απαντήσω στην ερώτησή σας ακόμη.

Η εικονογράφηση του βιβλίου έγινε από τη Σάντρα Ελευθερίου. Μπορείτε να μας πείτε κάποια πράγματα για τη συνεργασία σας και τις επιλογές εικονογράφησης που οδήγησαν σε αυτό το αποτέλεσμα;
Χαίρομαι που αναφέρεστε στην εικονογράφηση γιατί πραγματικά είναι υπέροχη και χωρίς αυτή ο Πάρης δεν θα ήταν αυτός που γνωρίζουμε. Όταν μου ζήτησαν από τις εκδόσεις Μεταίχμιο να προτείνω κάποιους εικονογράφους που θα ταίριαζαν για το βιβλίο μου, έδωσα τέσσερα ονόματα και το πρώτο όνομα στη λίστα ήταν εκείνο της Σάντρας Ελευθερίου, οπότε ίσως μπορείτε να φανταστείτε τη χαρά μου όταν είχαμε και δικό της δείγμα, αλλά κυρίως όταν έμαθα ότι μαζί θα δημιουργήσουμε το βιβλίο. Ήταν ακριβώς το στιλ εικονογράφησης που ήθελα, είναι μια εξαιρετική καλλιτέχνιδα με μεγάλο έργο, το δείγμα της ξεχώρισε, η συνεργασία μας ήταν άψογη και χωρίς να έχει δει ποτέ τον γιο μου έκανε τον Πάρη να του μοιάζει. Με αφορμή την κουβέντα μας νιώθω την ανάγκη να την ευχαριστήσω για όλα.