Αναμνηστική ανθοφορία: Σημείωμα για το μυθιστόρημα «Άνθη ερειπίων» του Jean Patrick Modiano
Βιβλιοθήκη
Κριτικές βιβλίων
«Γιατί όχι; Θα ‘χει πλάκα… Λίγη περιπέτεια ίσως να τους ξυπνούσε.»
Η χρονιά που μόλις εξέπνευσε παίρνει μαζί της μερικά από τα ομορφότερα πράγματα. Στοιχεία του προσωπικού μας ενεργητικού ή δείγμα εξαίσια ενός συλλογικού εαυτού περνούν στην λήθη. Ήδη σφραγίζονται από το βάρος του χρόνου και αυτός ο καιρός που τα απειλεί θέλει να γίνει κάποτε αθανασία και αιωνιότητα. Ο χρόνος στην εφηβεία του λογαριάζεται ανώφελος μα σαν αθροίζει κανείς τα στρώματα, τότε το μεγαλείο του λαμβάνει διαστάσεις θυελλώδεις. Σε κάθε περίπτωση όλα αυτά μας αφήνουν παγερά αδιάφορους, όλους εμάς που με τους μικρούς μας στόχους εξακολουθούμε να αποτελούμε μια απειροελάχιστη στιγμή μες στον ανθρώπινο χρόνο. Ωστόσο, εποχές ολόκληρες αναμένεται να θαφτούν κάτω από τόνους μνήμη.
«Και ίσως το πιο τρομακτικό απ’ όλα τα ερωτήματα να είναι το πόση φρίκη μπορεί ν’ αντέξει ο ανθρώπινος νους, διατηρώντας παράλληλα μία άγρυπνη, παντεπόπτρια, ανηλεή εχεφροσύνη».
Πόθεν πλείτε; Σημείωμα για την έκδοση «Υγρά κέλευθα, Πλοία και ρότες στην ομηρική εποχή (1000-500 π.Χ.)», του Κώστα Αντύπα. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις 24 γράμματα.
Ένα εξαιρετικό ψυχογράφημα μιας μητέρας που δεν διστάζει να τσαλακωθεί, δεν διστάζει να πονέσει, να προσπαθήσει, να ματώσει προσπαθώντας να ξεφύγει από το παρελθόν της για να αποδείξει πως είναι καλή μητερα.
Προτιμήσεις. Σημείωμα για το «Φλέρυ Νταντωνάκη, Εγώ είμαι ένα σύννεφο…». Από την σειρά Βίοι Αγίων των εκδόσεων Ηλέκτρα.