Η αστυνομική λογοτεχνία έχει αναμφίβολα επιστρέψει στο προσκήνιο, βγαίνοντας οριστικά από το περιθώριο που την είχαν εξορίσει παλαιότερα, το περιθώριο της λεγόμενης «παραλογοτεχνίας». Το αστυνομικό μυθιστόρημα έχει αντεπιτεθεί και διεκδικεί την αναγνώριση που του έχει στερηθεί για πολύ. Και εν πολλοίς έχει πάρει την εκδίκησή του.
Βιβλιοθήκη
Κριτικές βιβλίων
Ακριβοί μου φιλοξενούμενοι: σημείωμα για την έκδοση «Κείμενα για την Τέχνη». Σε επιμέλεια και μετάφραση Γιάννη Παππά.
«Ο θάνατος μου φαινόταν σαν λόμπι ξενοδοχείου. Μια πολιτισμένη, καλοφωτισμένη αίθουσα στην οποία μπορούσες να μπεις ή να φύγεις με ευκολία.»
Πώς νιώθει κάποιος άραγε, όταν χάνεται η γη κάτω από τα πόδια του; Όταν ο κόσμος γύρω του γκρεμίζεται και παλεύει να σταθεί όρθιος για να μην ανατραπεί και ο ίδιος μαζί του;
Mauve: Σημείωμα για το «Πορνό Τεό Κολοσσάλ» (Porno Teo Kolossal) – Σε μετάφραση Μιχαήλας Πλιάπλια και επιμέλεια Παναγιώτη Σκόνδρα
Μια αντι-παρουσίαση του παραπάνω βιβλίου επιχειρώ, παραβλέποντας καθιερωμένα σχήματα βιβλιοπαρουσιάσεων. Αναζητώ δύο τινά: (α) αυτό που λέγεται έρωτος φύσις, εν προκειμένω στην Παλαμική ποιητική τέχνη, και (β) την τέχνη της Μαρίας Παναγιωτακοπούλου να την σεναριογραφεί.
Λιμπρέτο του Buenos Aires: Σημείωμα για την μελέτη του Horacio Ferrer “The Golden Age of Tango: An Illustrated Compendium of its History”.
«Η ελπίδα», είπε. «Καταραμένο πράγμα, δε σ’ αφήνει ποτέ σε ησυχία».
«Το κουδούνι του σχολείου αντηχεί πάλι. Δεν ξέρω αν αναγγέλλει μία αρχή ή ένα τέλος».