Jim Jarmusch ρε παιδιά. Ακόμη και οι χειρότερες ταινίες του είναι εξαιρετικές! Μπορεί να μην «κάνει» για όλους (διαφορετικά, οι ταινίες του θα έκοβαν εκατομμύρια εισιτήρια, κάτι που προφανώς δεν συμβαίνει) το σίγουρο πάντως είναι πως υπάρχουν φανατικοί οπαδοί του έργου του, παντού στον κόσμο, που πίνουν νερό στ’ όνομά του!
Άλλαι Τέχναι
"Σχεδίαζε τα πάντα!" - Emilio Vedova
Ο Sigmar Polke, γεννημένος στη Γερμανία το 1941, όπου και ανάπτυξε το μεγαλύτερο κομμάτι της καλλιτεχνικής του δραστηριότητας μέχρι και τον θάνατό του το 2010, αποτέλεσε μία από τις ηγετικές φυσιογνωμίες της μεταμοντέρνας και σύγχρονης τέχνης. Ένας ακατάπαυστα δημιουργικός καλλιτέχνης που ώθησε τα όρια της ζωγραφικής στα άκρα και αποτέλεσε αιχμή της γερμανικής Avant-Garde από τα τέλη του ‘60 και μετά, μαζί με καλλιτέχνες όπως ο Gerhard Richter και ο Anselm Kiefer. Στα έργα του χρησιμοποίησε πληθώρα τεχνικών και μέσων, συνθέτοντας ένα περίπλοκο και γοητευτικό εικαστικό μωσαϊκό.
Ο Tom Ford μας συστήθηκε το 2009 με το «Ένας άνδρας μόνος», υποχρεώνοντας τον κινηματογραφικό κόσμο να παραμιλά για το εντυπωσιακό ντεμπούτο ενός σκηνοθέτη που φρόντιζε εμμονικά τη στιλιστική και αισθητική αρτιότητα του έργου του. Παράλληλα, δεν χρειαζόταν παρά ένα ελαφρύ ξύσιμο της επιφάνειας προκειμένου να ανακαλύψει κανείς ένα στιβαρό και ανθρώπινο δράμα, που προσέφερε στο φινάλε του μία εξιλέωση για τους χαρακτήρες του.
06 Ιαν: Alexandra Sophie: «Το ύφος μου εξελίσσεται με κάθε φωτογραφία που βγάζω. Είναι κάτι ζωντανό»
Συζητώντας με την Alexandra Sophie, μας μίλησε για το τι την εμπνέει και την κινητοποιεί, καθώς και για το πώς μπορεί να γίνει κανείς φωτογράφος παγκόσμιας φήμης, επιτυγχάνοντας συνεργασίες με τα μεγαλύτερα περιοδικά και brands του κόσμου.
Όταν καλείσαι να γράψεις για μια ταινία του Martin Scorsese συμβαίνει το εξής περίεργο: νιώθεις σαν κάποιος που μετά βίας «γρατζουνάει» πέντε συγχορδίες στην κιθάρα, και παρόλα αυτά αναλαμβάνει να μιλήσει για τη δουλειά ενός απαράμιλλου δεξιοτέχνη της εξάχορδης όπως ο Al Di Meola, για παράδειγμα. Ο Scorsese ζει και αναπνέει σινεμά, γνωρίζει την τέχνη του καλύτερα από τον οποιονδήποτε, τόσο βαθιά που να μην έχει ανάγκη την παραμικρή επιβεβαίωση ή επαλήθευση των ικανοτήτων του από κανέναν γραφιά.
Α, το μαγικό internet. Πλέον μου φαίνεται εντελώς συνηθισμένο, όπως και στον καθένα σας εκεί έξω, όμως το παρελθόν όπου τα previews κομματιών από επερχόμενες κυκλοφορίες ήταν κάτι το εξωτικό, δεν είναι και τόσο μακρινό. Τότε τα έλεγαν singles, κόβονταν σε μικρές ποσότητες, προορίζονταν κυρίως για airplay και promotion και ήταν φάση να τα έχεις. Σήμερα, είναι μια απλή URL στο browser που οδηγεί σε ένα YouTube page. Μην ξεγελιέσαι όμως. Δεν είναι λιγότερο μαγικό επειδή έγινε πιο προσβάσιμο. Ορίστε και η απόδειξη, δες πόσο συναρπαστική μπορεί να γίνει μια σειρά από τραγούδια που μας δίνουν μια γεύση από όμορφα πράγματα που θα μας ανατινάξουν (ελπίζω) το προσεχές έτος. Ευτυχισμένο 2017, everybody!
Οι Aenaon είναι από εκείνες τις μπάντες που δεν φοβούνται να βγάλουν προς τα έξω τα εσώψυχά τους ούτε να φτάσουν τη μουσική τους στα άκρα. Ομοίως, δεν φοβούνται να πουν όλα όσα έχουν να κάνουν με εκείνους – είναι μετρημένοι και ξεκάθαροι. Οι «εγκέφαλοι» Astrous και Αχιλλέας λύνουν κάθε απορία μας.
Δεκέμβριος 1976. Στο νούμερο 38 των βρετανικών charts βρίσκεται το πρώτο single που κυκλοφορούν οι Sex Pistols, το “Anarchy in the UK”. Η παρουσία του στο top 40 έκλεινε μια σειρά σημαντικών γεγονότων, ηχογραφήσεων και κυκλοφοριών που συνέβησαν εκείνη τη χρονιά, που έμελλε να αλλάξουν τη Rock για πάντα. Στο πρώτο μέρος του αφιερώματος για το 1976 είδαμε το πλαίσιο μέσα από το οποίο ξεπήδησε το Punk Rock, και πως εκφράσθηκε αρχικά στην Αμερική. Στο δεύτερο μέρος περνάμε στη Βρετανία και θυμόμαστε ποια μεγάλα συγκροτήματα δημιουργήθηκαν εκείνη τη χρονιά.
Δεκέμβριος 1976. Στο νούμερο 38 των βρετανικών charts βρίσκεται το πρώτο single που κυκλοφορούν οι Sex Pistols, το “Anarchy In The UK”. Η παρουσία του στο top 40 έκλεινε μια σειρά σημαντικών γεγονότων, ηχογραφήσεων και κυκλοφοριών που συνέβησαν εκείνη τη χρονιά, που έμελλε να αλλάξουν τη Rock για πάντα, χαρακτηρίζοντάς τη ως μια από τις πλέον σημαντικές στην ιστορία της μουσικής. Το τι ακριβώς συνέβη τότε, θυμόμαστε στην ανασκόπηση – αφιέρωμα που ακολουθεί: 1976 λοιπόν, η χρονιά που καθόρισε τη μουσική – και όχι μόνο – πορεία πολλών από εμάς.
Οι συντάκτες του Artcore ετοίμασαν τις προσωπικές τους λίστες και σας προτείνουν τους καλύτερους δίσκους του 2016.