Παρόλο που δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί επίσημα από την Amazon Studios, που βρίσκεται στο τιμόνι της παραγωγής, μπορούμε να το θεωρήσουμε δεδομένο: το καλοκαίρι του 2017, ένα μόλις χρόνο μετά το “Café Society”, η νέα ταινία του ακούραστου Woody Allen θα φιγουράρει στις αίθουσες. Τούτη τη φορά, μάλιστα, το καλοκαίρι θα είναι ταιριαστό και με τα όσα θα διαδραματίζονται επί της οθόνης, καθώς η πλοκή της νέας ταινίας του Woody θα εκτυλίσσεται εν μέσω καλοκαιριού, στο Coney Island του Μπρούκλιν, στη Νέα Υόρκη, σε μία αγαπημένη εποχή του αμερικάνικου σινεμά, τη δεκαετία του 1950.
Άλλαι Τέχναι
Την 1η Φεβρουαρίου 1967 η RCA κυκλοφορεί τον δεύτερο δίσκο των Jefferson Airplane με τίτλο “Surrealistic Pillow”. Αν κρίνει κανείς από τη μέτρια πορεία του προηγούμενου δίσκου του συγκροτήματος, “Jefferson Airplane Takes Off”, που έφτασε μόλις στο νούμερο 128 των αμερικανικών charts, η τεράστια επιτυχία του «σουρεαλιστικού μαξιλαριού» που ανέβηκε μέχρι το νούμερο 3 του Billboard 200, ήταν μια μεγάλη και φυσικά ευπρόσδεκτη έκπληξη για το συγκρότημα. Πέρα όμως από την εμπορική επιτυχία του, ο δίσκος θα έμενε στην ιστορία, ως ένας από τους σπουδαιότερους δίσκους της ψυχεδελικής ροκ και ένας από τους καλύτερους δίσκους στην ιστορία της ροκ.
Νιώθω ότι είμαστε όλοι φίλοι εδώ, μπορούμε να μοιραστούμε πράγματα. Οι τελευταίες μέρες μου είναι δύσκολες. Υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν, χρόνος για πολυτέλειες και αμπελοφιλοσοφίες δεν υπάρχει, η ενέργεια μου στερεύει και το κλειδί είναι η αποτελεσματικότητα. Έχεις μισή ώρα διαθέσιμη; Επιβάλλεται να αξιοποιήσεις το 100% της ώρας αυτής. Φουλ ποιοτικός χρόνος και ειλικρινής έκφραση. Είναι αδύνατον να συμβιβαστούμε με οτιδήποτε λιγότερο. Ο ρόλος της μουσικής σε αυτό, είναι παράλληλος. Δεν υπάρχουν περιθώρια φαντεζί τσιχλόφουσκας και ανούσιας ακολουθίας από νότες. Πρέπει να μετρήσει το κάθε δευτερόλεπτο. Παίζουμε μπάλα με σοβαρούς και deep καλλιτέχνες, που κρατούν ζωντανή τη μουσική της σκληρής ζωής. Μοντέρνοι bluesmen, πατήστε play…
Fairies wear boots, long shadows fall, and Black Juju touch and ride the sky.
Στο κινηματογραφικό σύμπαν του υπέροχου Φινλανδού σκηνοθέτη Aki Kaurismäki, οι κώδικες επικοινωνίας και αντίληψης των πραγμάτων είναι είναι «πειραγμένοι» και ελλειπτικοί, είναι διακεκομμένοι και τελετουργικοί.
Με τη δεύτερη ταινία της, το Orlando, η Βρετανίδα Sally Potter έβαλε το όνομά της στη λίστα των πιο υποσχόμενων νέων δημιουργών της εποχής μας. Και μας σύστησε ουσιαστικά μια ηθοποιό, την Tilda Swinton, σε μια μαγική ερμηνεία. Με την όγδοη μεγάλου μήκους ταινία της, που έχει τον εύγλωττο τίτλο “The Party”, συμμετέχει στο διαγωνιστικό τμήμα του Βερολίνου και επανεμφανίζεται μετά από πέντε χρόνια απουσίας από τα κινηματογραφικά δρώμενα. Είναι η πρώτη της ασπρόμαυρη ταινία και αυτή με τη μικρότερη διάρκεια σε όλη τη μεγάλου μήκους φιλμογραφία της!
Οι Cloud Nothings ξεκίνησαν σε ένα υπόγειο ως one-man project του κιθαρίστα και τραγουδιστή Dylan Baldi το 2008 και έκτοτε έχουν έναν ικανοποιητικό αριθμό κυκλοφοριών στο ενεργητικό τους.
O Renton, ο Spud, ο Sick Boy, o Begbie, ο Tommy. Πέντε χαμένα κορμιά από τις υποβαθμισμένες περιοχές του Εδιμβούργου, που «επέλεξαν να μην επιλέξουν τη ζωή» και να αφεθούν στη γλυκιά και παρηγορητική θαλπωρή της ηρωίνης. Πριν από καμιά εικοσαριά χρόνια, ο Danny Boyle μας σύστησε μία παρέα από hard core losers που έζησαν σαν να μην υπάρχει αύριο, ακριβώς επειδή μάλλον δεν υπήρχε αύριο, και μας άφησε στο φινάλε με μία απορία. Ο Renton, αφότου έκλεψε τα λεφτά των φίλων του (αλλά είχε κι αυτός τα δίκια του, υπό μία έννοια, μην το ξεχνάμε), τι ακριβώς απέγινε;
Ξεκίνημα με το “Pieles” του 26χρονου (!) πρωτοεμφανιζόμενου Eduardo Casanova (Panorama Special). Σε παραγωγή του Álex de la Iglesia (του οποίου τη νέα ταινία επίσης θα δούμε στο Βερολίνο) ο πιτσιρίκος γύρισε μια ταινία 77 μόλις λεπτών, η οποία θα συζητηθεί πολύ και λογικά θα είναι η ταινία που θα χαρακτηρίσει ολόκληρο το φεστιβάλ.
Κυρίες και κύριοι, στη σκηνή οι Need. Τώρα και για πάντα.

