Ο Christofer Nolan διατηρεί αστείρευτο το ενδιαφέρον του για τις επιστήμες, γεγονός που φαίνεται στις ταινίες του. Αυτήν τη φορά προσεγγίζει την ιστορία του ανθρώπου που δημιούργησε την ατομική βόμβα.
Άλλαι Τέχναι
"Σχεδίαζε τα πάντα!" - Emilio Vedova
Στο βιβλίο του «Walden», ο Henry David Thoreau, θέλοντας να δώσει έμφαση στην απλότητα μέσω της οποίας ο άνθρωπος μπορεί να αισθανθεί τη ζεστασία μιας εσωτερικής πληρότητας, αναφέρει: «Στο σπίτι μου είχα τρεις καρέκλες: μια για τη μοναξία, δύο για τη φιλία, τρεις για τη συντροφία.» Ωστόσο, ακόμη και αυτός ο ασκητικός σχεδόν τρόπος ύπαρξης και αλληλεπίδρασης με τον κόσμο φαίνεται εντελώς απρόσιτος στους χαρακτήρες της ταινίας του Šarūnas Bartas με τίτλο «Τρεις ημέρες».
Μια μεγαλεπήβολη και φιλόδοξη ταινία για τον αμερικανικό Νότο των 20s από τον δεξιοτέχνη Scorsese.
Το ημερολόγιο ενός επαρχιακού εφημέριου: Μια εκκωφαντική σιωπή.
Ένα ρομάντζο εντελώς διαφορετικό από τα συνηθισμένα και μια φρέσκια προσέγγιση στην κλασική ιδέα του what if.
Ένας άντρας κείτεται νεκρός στο χιόνι. Πρόκειται για την πτώση ενός αυτόχειρα ή για έναν καλοσκηνοθετημένο φόνο με δράστη τη σύζυγο του; Ακολουθεί η ανατομία της πτώσης του νεκρού Samuel μέσα από ένα αγωνιώδες δικαστικό θρίλερ.
Πως η ταινία “Barbie” αναθερμαίνει την αμφιλεγόμενα «ρόδινη» βιομηχανία του αιώνα.
Στη Γαλλία του ’60 μια φοιτήτρια φιλολογίας μένει έγκυος. Η έκτρωση είναι παράνομη και η πράξη διώκεται ποινικά, ενώ μια εγκυμοσύνη θεωρείται στίγμα. Η ηρωίδα μας όμως είναι αποφασισμένη να απαλλαγεί από την ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη της και να μην εγκαταλείψει τα όνειρα της για ακαδημαϊκή καριέρα.
Όταν ακούς για σίκουελ του “Indiana Jones” κρατάς μικρό καλάθι. Είναι τάση της εποχής να αποκτούν όλες οι ταινίες σίκουελ και ριμέικ, εφόσον ως γνωστόν η νοσταλγία πουλάει τρελά. Και όταν μιλάμε συγκεκριμένα για το “Indiana Jones” είσαι ακόμα πιο επιφυλακτικός, μια και έχουμε ακόμα στο μυαλό μας το φιάσκο του “Indiana Jones 4”. Από την άλλη είναι κρίμα να μην εκμεταλλευτείς την ευκαιρία να δεις σε θερινό σινεμά τον Ίντι να ξαναπιάνει το μαστίγιό του για άλλη μια φορά (τελευταία φορά μάλιστα, απ’ ό,τι λέγεται), οπότε η ζυγαριά γέρνει προς το «θα πάω να το δω».
Η ιστορία δύο φίλων που παύουν να είναι φίλοι. Η ιστορία ενός έθνους που διχάζεται και διαιρείται. Πόσος παραλογισμός, εγωισμός και βία χωρά στις δύο αυτές συνθήκες; Ο Martin McDonagh μέσα από μία ευφυή και ευκρινή αλληγορία μιλά για το παράδοξο του πολέμου.