Είναι κάτι περίεργοι τύποι που γύρισαν μεγάλου μήκους ταινίες, οι οποίες διαδραματίζονται σε ελάχιστα τετραγωνικά μέτρα, όπως για παράδειγμα σε μία σαλονοτραπεζαρία, σε μια σχολική τάξη, σε μία σωσίβια λέμβο. Όχι, δεν τσιγκουνεύτηκαν οι παραγωγοί στη χρηματοδότηση της ταινίας, όχι, οι υπεύθυνοι σκηνικών δεν χρειάζεται να σκίσουν τα πτυχία τους, και, όχι, το στούντιο δεν ήταν καμιά παράγκα. Απλά, αυτοί οι περίεργοι τύποι ήταν συγχρόνως ιδιοφυείς και θαρραλέοι σκηνοθέτες που τόλμησαν να μη χρησιμοποιήσουν τις ευκολίες που προσφέρει ο κινηματογράφος, αλλά περιορισμένοι σε «θεατρικά» σχεδόν τετραγωνικά, να δημιουργήσουν ταινίες που κρατάνε αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή από την αρχή ως το τέλος. Ο περιορισμός των κινηματογραφικών ηρώων σε έναν μικρό χώρο είναι μια συνήθης τακτική κυρίως σε θρίλερ, ωστόσο έχει εφαρμοστεί και σε δικαστικά δράματα, κωμωδίες, ακόμη και σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας!
Άλλαι Τέχναι
Ο Ανδρέας Πάντζης γεννήθηκε στην Αμμόχωστο και σπούδασε κινηματογράφο, θέατρο και σκηνοθεσία όπεραςστη Μόσχα. Έχει σκηνοθετήσει ταινίες μεγάλου μήκους, ντοκιμαντέρ, θεατρικές παραστάσεις, αρχαίες τραγωδίες και όπερες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Οι τρεις τελευταίες ταινίες μυθοπλασίας που σκηνοθέτησε απέσπασαν 21 βραβεία και η ταινία του, «Σφαγή του κόκορα» ήταν η επίσημη συμμετοχή της Ελλάδας για το βραβείο Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας το 1997. Η «Σφαγή του κόκορα» ανακηρύχθηκε επίσης Καλύτερη Ευρωπαϊκή Ταινία της Χρονιάς στο Φεστιβάλ της Βαρκελώνης. Η νέα του ταινία «Η χαρά και η θλίψη του σώματος» με πρωταγωνιστές τον πρωτοεμφανιζόμενο Χάρη Αμπράζη, την Silvia Petkova και τον Γιώργο Χωραφά έκανε πρεμιέρα πριν λίγες μέρες στους κινηματογράφους.
Η φωτογράφος Diana Markosian φωτογραφίζει «την τελευταία ανάσα του Τσερνόμπιλ» σε ένα σκηνικό θανάτου και θλίψης.
Μου αρέσουν οι πολυσυζητημένες ταινίες. Αυτές που διχάζουν το κοινό και τους κριτικούς. Γεγονός είναι ότι μία τέτοια ταινία είτε θα τη μισήσεις είτε θα την αποθεώσεις είτε θα σου φανεί απλά μέτρια. Ένα πράγμα όμως είναι βέβαιο. Θα τη συζητήσεις. Θα την αναλύσεις. Θα την υπερασπιστείς ή θα την ρίξεις στα τάρταρα. Το “The Wolf of Wall Street” του Martin Scorsese ανήκει σεαυτού του είδους τις ταινίες.
Είναι γνωστό ότι η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη που πάντα έβγαζε καλά ροκ- και όχι μόνο- συγκροτήματα. Πρόσφατο παράδειγμα οι Lifelike Portrait που έρχονται να μας εκπλήξουν με ένα υπέροχο ντεμπούτο.
Όταν σκεφτόμασταν από ποιον να πάρουμε την πρώτη συνέντευξη για την ενότητας της φωτογραφίας μέσα στα πρώτα δευτερόλεπτα μου ήρθε το όνομα του Στυλιανού Παπαρδέλα. Ταξιδευτής φωτογράφος, ονειροπόλος, ρομαντικός, φιλάνθρωπος… Που όπως μας είπε φεύγει άμεσα «για κεντρική και λατινική Αμερική να γυρίσει μία ταξιδιωτική τηλεοπτική εκπομπή/ ντοκιμαντέρ με άγνωστη επιστροφή».
Στις 20 Δεκεμβρίου του περασμένου έτους έγινε η πρεμιέρα του “Saving Mr. Banks”, μίας εκ των πολυαναμενόμενων οικογενειακών ταινιών εορταστικού κλίματος που απλόχερα προσφέρει το Χόλιγουντ την περίοδο αυτή. Η ταινία εξιστορεί την επίμονη προσπάθεια του διευθυντή της εταιρείας Walt Disney να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη την ιστορία της Mary Poppins μαχόμενος την πεισματική άρνηση της συγγραφέως και δημιουργού του έργου, Pamela Lyndon Travers. Αγαπημένο μότο της διάσημης εταιρείας είναι το «τέλος καλό, όλα καλά», ρητό που βεβαίως τιμάται πιστά και στη συγκεκριμένη ταινία με τους πρωταγωνιστές της χαρωπούς και απαστράπτοντες να ενθουσιάζονται με το τελικό ναι της Travers, δημιουργώντας έτσι μια από τις πιο αγαπημένες ταινίες όλων των εποχών. Αν όμως το Χόλιγουντ είναι γνωστό για κάτι, αυτό είναι το λαμπερό, φανταχτερό και με κάθε κόστος ψέμα.
Όταν η δεκαπεντάχρονη Αντέλ ανακαλύπτει ότι το «Το MπλεEίναιTο Πιο Ζεστό Χρώμα» κερδίζει τον Χρυσό Φοίνικα στο 66ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών…
(Η απάντηση του κουίζ στο τέλος του κειμένου) Κινηματογραφικές ιστορίες για την τρίτη ηλικία Η Σουαζιλάνδη έχει το χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής στον κόσμο, μόλις 32,23 έτη. Ευτυχώς ο αντίστοιχος δείκτης για την Ελλάδα είναι 79,38 έτη. Στη χώρα μας οι τριαντάρηδες θεωρούνται σχεδόν έφηβοι!
Άνθρωποι με φοβερή δύναμη ψυχής, διαφορετικές ιστορίες πίσω από κάθε πρόσωπο και συναισθήματα που σε πλημμυρίζουν…