Ο Lucian Freud γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου του 1922 στο Βερολίνο της Γερμανίας. Γόνος εβραϊκής οικογένειας και εγγονός του Sigmund Freud, τo 1933 μετακόμισε στο Λονδίνο με την οικογένειά του, για να ξεφύγουν από τη ναζιστική απειλή. Εκεί, σπούδασε τέχνη στο Central School of Art και στο Goldsmith's College. Η πρώτη του δουλειά ήρθε το 1943, όταν ο ποιητής Nicholas Moore του ζήτησε να εικονογραφήσει την ποιητική του συλλογή που έφερε τον τίτλο «Ο γυάλινος πύργος».
Άλλαι Τέχναι
To “Lamprophonies” είναι η πρώτη full length δισκογραφική δουλειά του fragile balloon, η οποία κυκλοφορεί από την νεοσύστατη Numb Capsule Records με έδρα την πόλη της Θεσσαλονίκης. Οι δέκα (10) του συνθέσεις είναι ιδέες οι οποίες ξεκίνησαν να δουλεύονται από τις αρχές 2010 και ολοκληρώθηκαν στα μέσα του 2013. Ο δίσκος είναι conceptual και αποτυπώνει μουσικά τα προσωπικά βιώματα του δημιουργού, τα οποία προέρχονται από την συγκεκριμένη περίοδο.
Με την ακρόαση του νέου δίσκου των Σκωτσέζων Simple Minds, δεν μπορείς παρά να νιώσεις τη γλυκειά ανατριχίλα των 1980s να σου τυλίγει το κορμί. Παραθέτω ακριβώς ό,τι ένιωσα με την πρώτη ακρόαση!
Παίρνω μια βαθιά ανάσα. Σκέφτομαι πόσες φορές έχω πάει σινεμά και έχω βγει απ' την αίθουσα πλημμυρισμένος από τόσο έντονα συναισθήματα. Σκέφτομαι το τσιγάρο έξω από τον χώρο που είδαμε την ταινία ενώ κοιτούσα τ' αστέρια. Τις πρώτες κουβέντες με την υπόλοιπη παρέα γι' αυτό που είδαμε. Δεν είμαι σίγουρος, αν ακόμη και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές έχω συνειδητοποιήσει τι ακριβώς παρακολούθησα. Δειλιάζω. Πώς θα γράψω αυτό το κείμενο; Νιώθω το φιλμ να ξεπερνάει όλα αυτά που πρέπει να ειπωθούν. Ας βάλω το soundtrack της ταινίας από τον Hans Zimmer και βλέπουμε.
Βυθισμένες σε έναν ονειρικό, λαμπερό κόσμο, οι εικόνες της Miss Aniela μας προσφέρουν σουρεαλιστικές εκπλήξεις: άγρια ζώα καταλαμβάνουν κάστρα, κορδέλες μεταμορφώνονται σε πουλιά και κομψά φορέματα αιμορραγούν στον ωκεανό.
Στα τέλη του 19ου αιώνα, ένα νέο κίνημα γεννιόταν στην Τοσκάνη. Το όνομά του ήταν Macchiaioli και εικάζεται πως αποτέλεσε τον προπομπό του γαλλικού Ιμπρεσιονισμού. Η ομάδα αυτών των καλλιτεχνών αποφάσισε να ξεφύγει από τους αυστηρούς κανόνες της Σχολής Καλών Τεχνών της τότε εποχής. Προκειμένου να μπορέσουν να συλλάβουν το φυσικό φως, το χρώμα και τις σκιές και να τα μεταφέρουν στα έργα τους, ζωγράφιζαν στην ύπαιθρο.
«Προκειμένου να μετρήσεις την αξία ενός ανθρώπου, δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι παραπάνω από το να τον πιέσεις. Ο πραγματικός δρόμος για να ελέγξεις την αξία τους είναι να τους δώσεις εξουσία. Όταν κατακτούν την ελευθερία να δρουν έξω από τους περιορισμούς του νόμου και της ηθικής, μπορείς μερικές φορές να δεις την ψυχή τους».
Η Άννα μεγαλώνει ήσυχα, βαρετά, υπάκουα, θανατερά, σε ένα καθολικό μοναστήρι της κομμουνιστικής Πολωνίας των αρχών της δεκαετίας του ’60. Λίγες μέρες πριν πάρει τους όρκους αγνότητας, θα λάβει μία ειδοποίηση προκειμένου να συναντήσει τη μόνα ζώσα συγγενή της, μία θεία ονόματι Γουάντα. Η Άννα θα βγει για πρώτη φορά στον έξω κόσμο και θα συναντήσει το ακριβές αντίθετο της δικής της περσόνας. Ένα άβγαλτο κορίτσι, γεμάτο καταπιεστική αγνότητα που σιγοκαίει μέσα της, έτοιμο να εκραγεί, αναζητώντας ολίγη γεύση από ζωή. Μία γυναίκα σημαδεμένη από τις ψυχολογικές ουλές και τις καταχρήσεις, γεμάτη κυνισμό, τύψεις και πίκρα, έτοιμη να σβήσει, μην αντέχοντας άλλο να είναι η φλόγα που τρεμοπαίζει σε ένα λιωμένο κερί. Οι δυο τους θα ξεκινήσουν ένα ταξίδι με προορισμό τη γνώση. Τη γνώση εκείνη που βασανίζει και πονά. Η Άννα θα μάθει πως δεν είναι η Άννα. Θα μάθει πως είναι η Ίντα.
Οι Polkar (αυτά τα αλάνια) ηχογραφούν στη Θεσσαλονίκη την πρώτη τους ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά, αποκλειστικά με δικά τους μέσα. Θα βοηθήσεις;
Η γύμνια και ο σαδισμός, σήματα κατατεθέν του ντε Σαντ, ενέπνευσαν τους David Freymond και Florent Michel να δημιουργήσουν ένα τολμηρό βίντεο για την προώθηση της έκθεσης που άνοιξε πριν μερικές εβδομάδες στο Museed’Orsay στο κέντρο του Παρισιού.