Grabarca, το βουνό με τους 6000 σταυρούς
Άλλαι Τέχναι
"Σχεδίαζε τα πάντα!" - Emilio Vedova
Βία και φανατισμός, τα δύο κύρια γνωρίσματα της «λεηλασίας» που μπορεί να παίρνουν πολλές μορφές και διαστάσεις αλλά συντελούν στο ίδιο αποτέλεσμα, την καταστροφή μνημείων που ανήκουν στην ανθρωπότητα και τονίζουν την άμεση ανάγκη για την προστασία τους από όλους.
Το blog του CreativeLive συγκέντρωσε μερικές από τις πιο τρομακτικές φωτογραφίες κι ευχετήριες κάρτες για το Πάσχα.
Αλγερία, 1954, στις απαρχές της αντί-αποικιοκρατικής επανάστασης. Από τα πρώτα κιόλας πλάνα παίρνουμε μια ξεκάθαρη εικόνα για τον κόσμο της ταινίας. Μια γη σκληρή, γεμάτη πέτρα και χώμα που ρουφάει τάχιστα το αίμα που χύνεται ανεξέλεγκτα. Με ένα τραχύ φως που την ομορφαίνει, χωρίς ποτέ να την κάνει φωτεινή. Ένα ύφος λιτό κι απέριττο, βυθισμένο στο ημίφως ή στο μισοσκόταδο, ανάλογα με την οπτική και τη διάθεση της στιγμής. Δύο άνδρες που ξεκινούν ένα παράξενο ταξίδι.
30 εκπληκτικές φωτογραφίες από τον 12ο ετήσιο διαγωνισμό του Smithsonian
Το έχουμε τυπωμένο στο μυαλό μας σαν περιθωριακή συμπεριφορά. Σαν παθογένεια της αστικής τέχνης. Οι τσαμπουκάδες μεταξύ μουσικών προσφέρονται στην καλύτερη σαν αντικείμενο κουτσομπολιού, στη χειρότερη σαν ένδειξη της rock κατάπτωσης. Προφανώς, επειδή εκείνοι είναι που τα κάνουν αυτά. Είναι πασίγνωστο, οι ροκάδες τρώγονται σαν τα σκυλιά. Blackmore – Gillan, Axl Rose – Slash, Waters – Gilmour, Von Karajan – Sviatoslav Richter. Ει, περίμενε, ποιος;
Spoiler Alert: Η σειρά που κρατάει ψηλά το λάβαρο του Netflix καθήλωσε για ακόμη μια χρονιά εκατομμύρια τηλεθεατές στους δέκτες τους. Η 3η σεζόν του “House of Cards” προβλήθηκε με το γνωστό «μαραθωνικό» τρόπο. Με παρόμοιο τρόπο το είδαν και οι απανταχού φαν. Όλα τα επεισόδια καταναλώθηκαν αυτόματα και βουλιμικά. Τι αίσθηση μας άφησε όμως η 3η σεζόν; Τα συναισθήματα είναι μεικτά. Αυτή η σεζόν δίχασε αρκετούς και συζητήθηκε από ακόμα περισσότερους. Προσωπικά, θεωρώ ότι είναι η καλύτερη και συνάμα η χειρότερη της σειράς.