Πιάνοντας το νήμα ακριβώς από εκεί που το αφήσαμε, θα εστιάσουμε στην υπόθεση που κόστισε στον Καζάν πολλούς φίλους και μπόλικη από την υστεροφημία του.
Άλλαι Τέχναι
"Σχεδίαζε τα πάντα!" - Emilio Vedova
Ο Ελία Καζάν (Ηλίας Καζαντζόγλου) γεννήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου του 1909 στην ελληνική συνοικία του Φαναριού στην Κωνσταντινούπολη. Σε ηλικία τεσσάρων ετών, η οικογένειά του μεταναστεύει στην Αμερική. Αφότου φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Πανεπιστημίου του Γέιλ, ο Καζάν γίνεται το 1932 μέλος του θιάσου «Group Theater», ο οποίος ανέβαζε θεατρικά έργα κοινωνικού και πολιτικού προβληματισμού. Μετά από μία σύντομη θητεία στην ηθοποιία, ο Καζάν στρέφεται στη θεατρική σκηνοθεσία. Το πρώτο μεγάλο του σουξέ έρχεται το 1942, με το έργο του Θόρντον Γουάιλντερ «Το δέρμα των δοντιών μας».
Ο Friedensreich Hundertwasser γεννήθηκε στην Βιέννη το 1928 και το πραγματικό του όνομα ήταν Friedrich Stowasser. Αρχικά έγινε γνωστός μέσα από τους πίνακες ζωγραφικής του, μα είναι το μοναδικό αρχιτεκτονικό του στυλ που τον οδήγησε στη διεθνή καταξίωση. Χάρη στα πρωτοποριακά του οικολογικά περίπτερα απέκτησε το παρατσούκλι ‘ο Θεραπευτής της Αρχιτεκτονικής’. Η δουλειά του έχει χρησιμοποιηθεί σε σημαίες και γραμματόσημα, νομίσματα κι αφίσες, σχολεία κι εκκλησίες.
Ογδόντα, παρά κάτι μήνες. Αυτή είναι η ηλικία του Γούντι Άλεν, ο οποίος θα σβήσει 80 κεράκια στην τούρτα την πρώτη του προσεχούς Δεκέμβρη. Σαράντα έξι. Αυτός είναι ο αριθμός των ταινιών που έχει σκηνοθετήσει ο λατρεμένος φοβικός μας διοπτροφόρος. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα, ο Γούντι σκηνοθετεί με ρυθμούς μυδραλιοβόλου, φοβούμενος, όπως έχει ξεκάθαρα παραδεχτεί, μήπως τον προλάβει ο θάνατος. H σκηνοθεσία ταινιών δεν είναι ούτε το επάγγελμα ούτε το πάθος του. Είναι μια βιολογική ανάγκη. Στο Irrational Man, ο Γούντι επιστρέφει στο θέμα της σύλληψης και εκτέλεσης του τέλειου φόνου, το οποίο τον απασχόλησε δεόντως τρεις φορές στο παρελθόν: α) στο παραγνωρισμένο του διαμαντάκι, Crimes and Misdemeanors, β) στην ίσως τελευταία «μεγάλη» του ταινία, το Match Point και γ) στο μάλλον μέτριο Cassandra’s Dream. Η πράξη του φόνου λοιπόν στο μικροσκόπιο, ως αφορμή για ένα διάλογο με ευρύτερο πεδίο.
Στην εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου, σε μία μικρή πόλη της Τοσκάνης, το Αρέτσο, μπορεί κανείς να δει την πραγματική ιστορία του Σταυρού. Οι τοιχογραφίες του Πίερο ντελα Φραντσέσκα αφηγούνται τις σημαντικότερες στιγμές της ιστορίας του ξύλου που έμελλε να γίνει το σύμβολο των βασανιστηρίων του Ιησού.
«Αγαπώ τη soul μουσική. Αγαπώ όλη τη μουσική του κόσμου, αλλά πάντοτε τραγουδούσα καλά. Όταν έκανα rap, προσέθετα στοιχεία αυτού που κάνω τώρα. Απλά επιστρέφω στις ρίζες μου και είναι κάτι που θα κάνω για πάντα. Δε μπορώ να είμαι ένας 80χρονος rapper, αλλά μπορώ να τραγουδώ soul κομμάτια μέχρι τη μέρα που θα πεθάνω».
