Τα πάλλευκα τοπία της Σκανδιναβίας φιλοξενούν τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες σαγηνευτικές ταινίες, φεστιβαλικού ή μη χαρακτήρα. Έργα όπως το "Kraftidioten" ή το "Force Majeure", που διαθέτουν κοινά στοιχεία τόσα ώστε να μας επιτρέπουν να μιλήσουμε, έστω καθ’ υπέρβαση, για μια νέα εποχή Σκανδιναβικού Σινεμά, συναντούν την αγάπη του σινεφιλικού κοινού ανά τον κόσμο, με κυρίαρχα στοιχεία το μαύρο χιούμορ σε ποικίλες δόσεις, τη μαγευτική φωτογραφία και την άρτια παρουσίαση των συγκρούσεων ανάμεσα στους χαρακτήρες, που επιτρέπει και στην κοινωνική κριτική να κάνει την εμφάνισή της. Φέτος, ήταν η σειρά της Ισλανδίας να καταπλήξει τον κόσμο του σινεμά.
Artcore
Ανακοινώθηκαν λοιπόν οι οσκαρικές υποψηφιότητες, στην κορυφή των οποίων φιγουράρει το "The Revenant" του Αλεχάντρο Γκονσάλες Ινιάριτου με 12, ακουλουθούμενο από το "Max Max: Fury Road", που συγκέντρωσε 10. Τα μεγαλύτερα snubs ήταν ο πενιχρός αριθμός υποψηφιοτήτων για το έβδομο "Star Wars", καθώς και για το "The Hateful Eight" του Κουέντιν Ταραντίνο. Το “The Hateful Eight» δεν βρίσκεται σχεδόν πουθενά, επειδή ο Ταραντίνο δήλωσε ότι το βραβείο πρωτότυπου σεναρίου πρέπει να μετονομαστεί και να πάρει το όνομα του;
Ο ιεροκήρυκας είναι το δεύτερο βιβλίο από τη σειρά αστυνομικών μυθιστορημάτων της Σουηδής Camilla Lackberg. Πρωταγωνιστής στα βιβλία της είναι ο αστυνόμος Πάτρικ, που αναλαμβάνει να εξιχνιάσει κάποιο έγκλημα, συνήθως δολοφονίες, με τη βοήθεια της συντρόφου του, Έρικας, που αποτελεί αλληλένδετο κομμάτι της ζωής και της δουλειάς του. Η Έρικα είναι συγγραφέας, φύσει ανήσυχο πνεύμα, που «δεν τη χωράει ο τόπος». Από πολλούς κριτικούς, μάλιστα, θεωρείται το alter ego της Lackberg και εγώ δεν θα σχολιάσω το πόσο υπέροχη, συμπαθητική και δυναμική παρουσιάζεται στα βιβλία.
Με αφορμή την έκδοση του βιβλίου «Τρία θεατρικά» (εκδόσεις Κριτική), όπου περιλαμβάνονται τα τρία τελευταία θεατρικά έργα του -«Αυτοί που περπατούν στα σύννεφα», «Η εποχή του κυνηγιού» και «Στα πόδια»-, είχαμε τη χαρά να συνομιλήσουμε με τον πεζογράφο, θεατρικό συγγραφέα και σεναριογράφο, Γιάννη Σκαραγκά, έναν δημιουργό, που παρόλο το νεαρό της ηλικίας του, έχει ήδη κατακτήσει μία σημαντική θέση στα σύγχρονα ελληνικά γράμματα.
Ζητήσαμε από τον Αλέξη Ζαχόπουλο (γιο του Γιάννη Ζαχόπουλου), ιδιοκτήτη του θρυλικού και μακροβιότερου βιντεοκλάμπ της Θεσσαλονίκης, ΑΖΑ, να μας παρουσιάσει τις καλύτερες ταινίες που κυκλοφόρησαν ως DVD στην Ελλάδα τη χρονιά που πέρασε… και ιδού. Όσοι δεν προλάβατε να απολαύσετε τις ταινίες στις σκοτεινές αίθουσες, σπεύσατε. Τον ευχαριστούμε πολύ.
Λίγο νωρίτερα από το συνηθισμένο, πάνω στην αλλαγή του χρόνου, βαδίζοντας από το 2015 προς το 2016, το Αrtcore Magazine ξεκινάει και πάλι τον καθιερωμένο του διαγωνισμό φωτογραφίας.
Οι συντάκτες της μουσικής ενότητας του Αrtcοre magazine νιώθουν πλήρεις από τις μουσικές του 2015 και αποφάσισαν να μοιραστούν μαζί σας τα μουσικά τεφτέρια τους. Ακολουθούν οι προσωπικές τους λίστες με τους δίσκους που έλιωσαν φέτος… Καλή ακρόαση!
Διαλέξαμε τις 10 καλύτερες φωτογραφίες της ημέρας -χωρίς σειρά προτίμησης- για το 2015 και ιδού η λίστα μας.
Αν μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τον όρο “super group” – ο οποίος ποτέ δεν μου άρεσε – τότε οι Thee Holy Strangers ταιριάζουν στην εικόνα. Με μέλη που παράλληλα συμμετέχουν και σε άλλα σχήματα, παρουσίασαν το 2015 τον δίσκο της χρονιάς αναμειγνύοντας αριστοτεχνικά όλα τα είδη της αμερικανικής μουσικής παράδοσης. Ο Αλέξης Καλοφωλιάς μας εξηγεί πως το κατάφεραν, μας αποκαλύπτει τι σημαίνει τελικά μουσική και έμπνευση, ενώ έχει κάτι να μας πει και για τους Last Drive. Τον ευχαριστούμε θερμά!
Οι συντάκτες του Artcore δημιούργησαν τη λίστα των καλύτερων ταινιών που παρακολούθησαν φέτος στις σκοτεινές αίθουσες. Σας την παραθέτουμε χωρίς σειρά προτίμησης, αφού ήταν αδύνατον να κατασταλάξουμε, εφόσον πρόκειται για μικρά αριστουργήματα της έβδομης τέχνης που έκλεψαν τις καρδιές μας, η κάθε μία με τον δικό της αριστοτεχνικό τρόπο…