Βιβλιοθήκη

Την Κυριακή των εκλογών του 1953, ο Αμερίγκο Ορμέα θα ξεκινήσει στις πεντέμισι το πρωί από το σπίτι του για να πάει στο εκλογικό τμήμα στο οποίο έχει οριστεί αντιπρόσωπος. Μέλος κάποιου αριστερού κόμματος ο ίδιος, όταν καταφθάνει στο Κοτολένγκο, ένα άσυλο ανιάτων υπό την αιγίδα της εκκλησίας, βρίσκεται στο προπύργιο του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος. Βασική του αρμοδιότητα είναι να εξασφαλίσει ότι η εκλογική διαδικασία θα διεξαχθεί ομαλά.

Στην εισαγωγή του βιβλίου, ο Μάνος Ματσαγγάνης αναφέρει ότι η ιστορία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, καθώς ο ίδιος ο Italo Calvino* έχει υπάρξει εκλογικός αντιπρόσωπος το 1961 στο Κοτολένγκο. Ο συγγραφέας καταφέρνει να μας μεταφέρει μέσα στο άθλιο περιβάλλον του ασύλου και μας κάνει μάρτυρες της καταστρατήγησης του εκλογικού δικαιώματος των ψυχικά ανήμπορων.

Oι μοναχές του ασύλου, σε ένα κλίμα φρενίτιδας, πασχίζουν με νύχια και με δόντια ώστε όλα τα ψηφοδέλτια, τα οποία θα πέσουν μέσα στην κάλπη, να είναι του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος. Όλοι οι γέροι, οι ανήμποροι, οι ψυχικά ασθενείς, όλοι εκείνοι που αδυνατούν να έχουν μια αυτόνομη φωνή, είναι μαζεμένοι μέσα στο εκλογικό αυτό τμήμα – «μια κρυμμένη Ιταλία» η οποία παρελαύνει προς τις κάλπες. Κανείς δεν φτάνει στο παραβάν χωρίς βοήθεια, ούτε και επιλέγει το ψηφοδέλτιο της αρεσκείας του. Σπεύδουν οι μοναχές να διασφαλίσουν ότι όλα θα διεξαχθούν «ομαλώς».

Η μεταφρασμένη λογοτεχνία αποτελεί γέφυρα μεταξύ διαφορετικών πολιτισμών, μερικές φορές, βέβαια, όχι και τόσο διαφορετικών. Στην περίπτωση του βιβλίου «Η μέρα ενός εκλογικού αντιπροσώπου», ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον παραλογισμό της ψηφοθηρίας, αναρωτιόμαστε μαζί με τον Αμερίγκο για την ακεραιότητα των εκλογικών διαδικασιών και φρίττουμε με όλη αυτήν την εκμετάλλευση των αδυνάτων, εντός και εκτός εκλογών. Θέλοντας και μη, δεν μπορούμε να μην σκεφτούμε, πόσο θυμίζει το μικρό αυτό ίδρυμα την ίδια την κοινωνία. Μια συνεχής εκμετάλλευση των αδυνάτων, κάθε είδους, η ψήφος των οποίων γίνεται θυσία στο βωμό των συμφερόντων. Μια καυστική νουβέλα που δεν στερείται λογοτεχνικότητας παρόλες τις σκληρές αλήθειες τις οποίες πραγματεύεται.

*O Italo Calvino (1923-1985) γεννήθηκε στην Κούβα, αλλά σε νεαρή ηλικία εγκαταστάθηκε με τους γονείς του στην Ιταλία. Το 1943 προσχωρεί στους παρτιζάνους της ιταλικής αντίστασης. Το 1947 κυκλοφορεί το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο «Το μονοπάτι των αραχνοφωλιών» και θέμα την αντίσταση. Ακολουθεί η τριλογία «Οι πρόγονοί μας» (1952-1959) που τον έκανε διάσημο. Το 1975 γίνεται επίτιμο μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας και την επόμενη χρονιά κερδίζει το βραβείο για την Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία. Το 1981 του απονέμεται η διάκριση της Λεγεώνας της Τιμής. Στις 19 Σεπτέμβρη του 1985 πεθαίνει στη Σιένα, σε ηλικία 62 ετών. Την εποχή εκείνη ήταν ο πιο πολυμεταφρασμένος ιταλός συγγραφέας.