Ταινιοθήκη

Αφιερώματα και ρετροσπεκτίβες σε ανθρώπους του σινεμά και μεγάλες στιγμές της έβδομης τέχνης. Μιλώντας σινεμά στο ArtCore Magazine.
feature_img__man-of-steel-tou-zack-snyder

05 Ιούλ: Man of Steel του Zack Snyder

Η προσμονή ήταν μεγάλη για τη συγκεκριμένη ταινία, κυρίως λόγω της εμπλοκής του Christopher Nolan στην παραγωγή και το story (τι εννοείτε «ποιός είναι ο Christopher Nolan;» ). Το αποτέλεσμα δυστυχώς δεν δικαιώνει τις προσδοκίες μας, καθώς η ταινία κυμαίνεται σε μέτρια επίπεδα.

feature_img__the-hunt-tou-thomas-vinterberg

01 Ιούλ: The Hunt, του Thomas Vinterberg

Αφήνοντας πίσω το διαζύγιό του και προσπαθώντας να ξεκινήσει μια νέα ζωή, ο Lucas (Mads Mikkelsen) επικεντρώνεται στο χτίσιμο της σχέσης του με το γιο του, την καινούρια δουλειά του (δάσκαλος σε νηπιαγωγείο) και τη νέα ερωτική του περιπέτεια. Όλα κυλούν ήρεμα στη ζωή του, ώσπου ξαφνικά ένα μικρό ψέμα θα φέρει τα πάνω κάτω, μετατρέποντας την καθημερινότητά του σε κόλαση.

feature_img__iron-man-3-tou-shane-black

05 Ιούν: Iron Man 3 του Shane Black

Η πρώτη ταινία που αφορά τον ομώνυμο υπερήρωα είχε ενθουσιάσει. Η δεύτερη είχε απογοητεύσει. Το τρίτο μέρος του “Iron Man” πολύ απλά παίζει με τα νεύρα μας. Ο Τόνυ Σταρκ (Robert Downey Jr.), έχοντας υποστεί μετατραυματικό στρες μετά τα γεγονότα των Avengers, βρίσκεται αντιμέτωπος με τον αδίστακτο τρομοκράτη Mandarin (Ben Kingsley). Τα γεγονότα περιπλέκονται καθώς στο δρόμο του (ξανά)μπαίνει ο Aldrich Killian (Guy Pearce), o επιστήμονας ο οποίος έχει βιώσει την απόρριψη και την προσβολή του Τόνυ.

feature_img__the-place-beyond-the-pines-tou-derek-cianfrance

20 Μάι: The Place Beyond the Pines του Derek Cianfrance

Η αναμονή για την καινούρια δημιουργία του Cianfrance ήταν μεγάλη, ιδιαίτερα μετά το αλησμόνητο “Blue Valentine” του 2010. Ο σκηνοθέτης ενώνει ξανά τις δυνάμεις του με τον Ryan Gosling και παραδίδει ένα αξιοπρεπές δράμα για το οποίο το μοναδικό παράπονό μας είναι ότι δεν πάει όσο ψηλά θα μπορούσε.

feature_img__promised-land-tou-gus-van-sant

06 Μάι: Promised Land του Gus Van Sant

Σίγουρα όλοι έχει τύχει κάποια στιγμή να διαβάσετε τη λεγόμενη κριτική-θάψιμο. Ο όρος είναι αδόκιμος και αναφέρεται στην κακή ή αδιάφορη ταινία, για την οποία ο κριτικός φροντίζει με απαράμιλλο ζήλο να εκφράσει τα χειρότερα. Δεν προσπαθώ να γεμίσω λέξεις το κείμενο χωρίς λόγο. Περισσότερο σας προετοιμάζω για την ακόλουθη κριτική μίας ταινία που κατορθώνει (περί κατορθώματος πρόκειται) να είναι ταυτόχρονα «κακή» και αδιάφορη.

feature_img__zero-dark-thirty-tis-kathryn-bigelow

12 Απρ: Zero Dark Thirty της Kathryn Bigelow

Το δεκαετές ανελέητο ανθρωποκυνηγητό που εξαπέλυσε η CIA ώστε να εντοπίσει τον Osama bin Laden αποτελεί τον κεντρικό άξονα της νέας ταινίας της Bigelow. Συγκεκριμένα, ο τίτλος της ταινίας αποτελεί στρατιωτικό όρο που σημαίνει «δώδεκα και μισή μετά τα μεσάνυχτα», την ώρα δηλαδή που λάμβανε χώρα η στρατιωτική επιχείρηση κατά την οποία δόθηκε τέλος στη ζωή του αρχηγού της Al-Qaeda.

feature_img__the-sessions

22 Μαρ: The Sessions

Το φιλμ πραγματεύεται την ιστορία του ποιητή και δημοσιογράφου Mark O' Brien, ο οποίος, έχοντας προσβληθεί από πολιομυελίτιδα σε μικρή ηλικία, ζει καθηλωμένος σε πλήρη εξάρτηση από ένα μηχάνημα που τον βοηθά στη αναπνοή (iron lung). Όντας παραπληγικός και παρθένος, αποφασίζει στα 38 του να γνωρίσει την απόλαυση της σαρκικής συνεύρεσης. Έτσι προσλαμβάνει μια επαγγελματία σύμβουλο του σεξ για να τον βοηθήσει, ενώ ταυτόχρονα μοιράζεται τους προβληματισμούς του με τον ιερέα της περιοχής.