Όταν η δεκαπεντάχρονη Αντέλ ανακαλύπτει ότι το «Το MπλεEίναιTο Πιο Ζεστό Χρώμα» κερδίζει τον Χρυσό Φοίνικα στο 66ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ των Καννών…
Ταινιοθήκη
Αφιερώματα και ρετροσπεκτίβες σε ανθρώπους του σινεμά και μεγάλες στιγμές της έβδομης τέχνης. Μιλώντας σινεμά στο ArtCore Magazine.
Εσύ, που βλέπεις τον τίτλο του κειμένου και ξινίζεις τα μούτρα, κάνε υπομονή. Δεν έχω κανένα σκοπό, να σπιλώσω το επικό σύμπαν του Τόλκιν, που από μικρός λατρεύεις. Στοχεύω σε μια ανάλυση -κουβέντα αν προτιμάς-, ώστε να εντοπίσουμε που «χάνει» η συγκεκριμένη επική(;) τριλογία της «μετά Άρχοντα» εποχής.
Η νουβέλα «Μία Χριστουγεννιάτικη ιστορία» του Charles Dickens δημοσιεύθηκε λίγο πριν τις γιορτές του 1843, και έκτοτε αποτέλεσε αντικείμενο αμέτρητων μεταφορών στο θέατρο, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση, την όπερα και όπου αλλού μπορεί να φανταστεί κανείς.
Δυσκολεύτηκα αφάνταστα, να ξεκινήσω να γράψω το άρθρο μου για το συγκεκριμένο φιλμ. Καλούμαι να αναμετρηθώ με μία ταινία, για την οποία δεν γνωρίζεις τι να πρωτογράψεις. Οι κριτικές που έχει αποσπάσει είναι αποθεωτικές, ο περισσότερος κόσμος παραμιλά γι' αυτήν και το boxoffice της ανήκει και με το παραπάνω. Κρατήστε λοιπόν την παραπάνω φλυαρία σαν εισαγωγή και πάμε να δούμε με ψύχραιμη ματιά μια ταινία «φαινόμενο» (γίνεται;).
Ο «Προμηθέας» προοριζόταν να αποτελεί prequel της σειράς ταινιών “Alien”, όμως κατέληξε να δημιουργήσει τη δική του, αυτόνομη μυθολογία. Το καστ είναι ενδιαφέρον, με παρουσίες όπως αυτές της Noomi Rapace (η πρωταγωνίστρια από το σουηδικό «Κορίτσι με το τατουάζ»), της Charlize Theron και των Guy Pearce (“Memento”) και Idris Elba (γνωστός κυρίως από τις σειρές “Wire” και “Luther”, προσφάτως τον είδαμε στο “Pacific Rim”), ενώ δεσπόζει η «ρομποτική» ερμηνεία του Μίκαελ Φασμπέντερ. Η επιλογή των ηθοποιών σε συνδυασμό με την ατμόσφαιρα και δυο-τρεις αξιομνημόνευτες σκηνές, αντισταθμίζουν τις όποιες αδυναμίες στο σενάριο που επιμελήθηκαν οι Jon Spaihts και Damon Lindelof (εκ των δημιουργών του “Lost”).
Δύο χρόνια μετά το εξαιρετικά αμφιλεγόμενο “Drive”, το δίδυμο Gosling – Refnξαναχτυπά. Αυτή τη φορά το σκηνικό μεταφέρεται στη Μπανγκόκ, σε μια ιστορία εκδίκησης, ωμής βίας και λύτρωσης.
Πρόκειται για μία από τις λιγότερο γνωστές ταινίες του Δανού σκηνοθέτη, ο οποίος έγινε ευρύτερα γνωστός με το “Drive” και αναμένεται να απασχολήσει ξανά με το “Only God Forgives”. Σε αυτή την ταινία, ωστόσο, δεν είναι ο Ryan Gosling που πρωταγωνιστεί, αλλά ο Mads Mikkelsen – ο κακός από το “Casino Royale” και παλαιός συνεργάτης του Ρεφν, που πιο πρόσφατα είδαμε στο “The Hunt”. Πρόσφατα μάλιστα ο σκηνοθέτης ανακοίνωσε την πρόθεση του να πραγματοποιήσει ένα sequel.
Σοβαρά τώρα; Θα με βάλεις να γράψω την υπόθεση της ταινίας; Το ότι αποτελεί ένα επικό κλωτσομπουνίδι ανάμεσα σε ρομπότ και τέρατα δεν σου αρκεί; Όχι, ε; Για πάμε λοιπόν…
Ή στην πιο ρομαντική και αναχρονιστική πλέον version «Πως μπορείς να κάνεις έρωτα χωρίς να είσαι ερωτευμένος…;». Τάδε έφη η mademoiselle Juliette Binoche, ενσαρκώνοντας την Τερέζα, στον αγαπημένο της άντρα και φημισμένο Δον Ζουάν της Πράγας, Τόμας (Daniel Day-Lewis)… Που; Στο αριστουργηματικό φιλμ “The Unbearable Lightness of Being” (1988) του Philip Kaufman.