Δεν είναι σπάνιο ένας δίσκος με δέκα τραγούδια και διάρκεια μισή ώρα να μοιάζει λίγος, φτωχός, πως δεν έχει λόγο ύπαρξης. Σίγουρα, πάντως, ο Μάνος Χατζιδάκις απέδειξε κάποτε το αντίθετο. Τώρα, το αποδεικνύει με τη σειρά του και ο Θανάσης Χριστοδούλου, γνωστός ως Lumiere, με το ομώνυμο άλμπουμ του.
Γιάννης Κουτσουσίμος
Ευθυμία, δύναμη και ταχύτητα, αιθέρια ηχώ και μία σύνδεση όλων των τραγουδιών μέσα από εγκεφαλική διακλάδωση.
Πάντα γίνεται ιδιαίτερη μνεία στο πόσο σημαντικοί είναι ο πρώτος και ο τρίτος δίσκος μιας μπάντας, θεωρώντας ότι ο δεύτερος θα είναι απλά μια συνέχεια του προκατόχου, χωρίς να προσφέρει κάτι το ανατρεπτικό. Το “Journey Blind” γελοιοποιεί τον όρο «πρωτοδισκάκιας».
Στη σκακιέρα των τρεχόντων μουσικών πραγμάτων, οι Club 8 κάνουν τη κίνηση ματ, την οποία μέχρι και ο Garry Kasparov θα ζήλευε και ακούγονται σύμφωνα με αυτό που τους ψιθύρισε η συνείδησή τους: και synth και pop.
Black metal, πειραματισμοί ανατολικής καταγωγής, ακουστικά σημεία, μουσικές του υποσυνειδήτου… Πονοκέφαλος; Τουναντίον, ένα ιδιαίτερο ηχητικό σύμπλεγμα με θετικά συμπτώματα για όποιον το ασπαστεί.
Ακόμα ένας δίσκος αποκλειστικά για τους απανταχού progsters; Όχι. Οι Subsignal προσφέρουν έναν δίσκο για όποιον θέλει να απολαύσει 1 ώρα ευδιάθετης μουσικής.
Πόσες πιθανότητες υπάρχουν για μία μπάντα που κυκλοφορεί δεύτερο συνεχόμενο δίσκο μέσα σε τρεις μήνες, να συνεχίζει να συγκινεί; Οι Beach House καταρρίπτουν κάθε πιθανότητα και εμπνέουν τη σιγουριά για κάτι τέτοιο.
Στον 8ο δίσκο τους, οι Νορβηγοί συνεχίζουν να διατηρούν και να επιδεικνύουν τον avant – garde χαρακτήρα τους, χαρίζοντάς μας τονωτικές στιγμές.
Η αθηναϊκή μπάντα κάνει μια νέα αρχή ή απλά συνεχίζει από εκεί που έμεινε και θέτει τον πήχη επιτυχίας ακόμα ψηλότερα
Μετά την έκρηξη του “Sunbather” το καλοκαίρι του 2013, οι Deafheaven επιστρέφουν με το “New Bermuda”, αποσκοπώντας να μην αφήσουν τίποτα να πάει χαμένο, ούτε ίντσα στιγμής.