Ο κύριος Μάκης ήταν ψηλός, πάνω από εξήντα, καλοντυμένος. Πήγαινε πάντα στο ίδιο ξενοδοχείο, μια φορά το μήνα. Είχε μάλλον στενάχωρο βλέμμα, δεν χαμογελούσε πολύ. Ντρεπόταν να σε κοιτάξει στα μάτια. Έκλεινε το δωμάτιο από πριν. Έλεγε το επίθετό του, έπαιρνε τα κλειδιά και ψέλλιζε ένα «ευχαριστώ» στον υπάλληλο στη ρεσεψιόν. Πήγαινε πάντα την ίδια ώρα, δέκα το βράδυ, με μια μικρή βαλίτσα στο χέρι. Πάντα παρέα με μια κοπέλα.
Γαβριήλ Φρανσουά
Δευτέρα πρωί, μόλις έχω φτάσει στη δουλειά. Βρέχει. Κάνει κρύο, πολύ κρύο. Δεν προλαβαίνω να ανοίξω τον υπολογιστή, και χτυπάει το κουδούνι. Μέχρι να πατήσω το κουμπί ν’ ανοίξει η πόρτα, έχει χτυπήσει άλλες δύο φορές. Τροχαίο, σκέφτηκα. Μια κοπέλα μπαίνει αναστατωμένη, μ’ ένα κουτάβι στην αγκαλιά. «Πετάχτηκε ξαφνικά» μουρμουράει, το βλέμμα της χαμένο. Το αφήνει διστακτικά στα χέρια μου.
Τελευταία μέρα των διακοπών. Σουλατσάρω στο λιμάνι με κακή διάθεση. Η Σοφία μoύ κρατάει το χέρι τρυφερά. Τον τελευταίο καιρό, είναι όλο και πιο έντονο το άγχος για τα πάντα. Μαζί ήρθε και μια δύσκολη περίοδος για τη σχέση μας.
Τη μέρα που θα σου διαγνώσουν καρκίνο, πολλές φορές την θεωρείς σημείο μηδέν. Σημείο που αλλάζουν δεδομένα, σημείο που έχεις ως αναφορά τα επόμενα χρόνια.
Αγαπητοί αναγνώστες. Διανύω τις τελευταίες στιγμές της ποινής μου. Θέλω να τις μοιραστώ μαζί σας με αυτό το γράμμα.
Ποτέ δεν είχα φανταστεί τι ζόρι τραβάνε οι υπάλληλοι στα μαγαζιά. Γι’ αυτό και μετά από αυτήν τη συνέντευξη τους συμπαθώ όλους. Αλήθεια.
Τα χειρότερα ψέματα είναι αυτά που λέμε οι ίδιοι στον εαυτό μας. Ταυτόχρονα είναι και αυτά που είναι πιο δύσκολο να τα ανακαλύψεις. Εκτός αν είσαι αρκετά άτυχος… ή τυχερός, ποτέ δεν είσαι σίγουρος τι είναι καλό και κακό τελικά.
Είναι μόνος, μένει στο βουνό, και θέλει να πάρει μέρος σε ένα διαγωνισμό λογοτεχνίας. Δεν έχει ξαναγράψει ποτέ του. Το πρόβλημα είναι ότι είναι λίγο μεγάλος για τέτοια πράγματα. Έτσι τουλάχιστον θα του λέγανε οι φίλοι του. Αν είχε.
Κοίταζα την πόρτα, αποσβολωμένος. Δίπλα μου, ο όχι και τόσο μελλοθάνατος κοίταζε κι αυτός αποχαυνωμένος την πόρτα.
Υπάρχουν τυχερές και άτυχες στιγμές στη ζωή. Υπάρχουν φορές που είσαι στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή και το αντίστροφο. Εκεί πάνω βασίζεται και η ιστορία της εκδίκησης που θα διαβάσετε.