Το «Έρως Ανίατος» είναι το όγδοο έργο του Δημήτρη Μίγγα, όπου με μία ιδιαίτερη αφηγηματική ροή ξετυλίγει το νήμα της ζωής του Νίκου Στεφανίδη, ενός διακεκριμένου ηθοποιού και της Όλγας, μιας γοητευτικής και μοναχικής καθηγήτριας, όταν αυτή ανατρέπεται με απρόσμενο και αμετάκλητο τρόπο. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, ο συγγραφέας μας μιλάει για τον έρωτά του με τη συγγραφή, για τη σχέση του με τους ήρωές του και φυσικά απαντάει στα ερωτήματα που αναδύθηκαν κατά την ανάγνωσή του βιβλίου του.
Artcore
Η πρώτη γνωριμία του Artcore με την Εύα Βαρβεροπούλου έγινε στον περσινό μας διαγωνισμό φωτογραφίας με θέμα το πορτραίτο, καθώς η φωτογραφία της ήταν μία από τις δώδεκα που διακρίθηκαν. Έτσι, και αφού η καθημερινή της παρουσία στα social media με υπέροχες εικόνες κάθε άλλο παρά αδιάφορους μας αφήνει, θελήσαμε να της κάνουμε μερικές ερωτήσεις για να γνωρίσουμε καλύτερα τόσο την ίδια όσο και την ξεχωριστή δουλειά της.
Με αφορμή την κυκλοφορία του πρόσφατου βιβλίου της, «Ο Μεγάλος Σοφός», μίας ιστορίας που μας ταξιδεύει στην αναγεννησιακή Φλωρεντία των Μεδίκων και στις απαρχές της τυπογραφίας, είχαμε την χαρά να συνομιλήσουμε με τη συγγραφέα Νεκταρία Ζαγοριανάκου Μακρυδήμα για τα συγγραφικά της σχέδια, τον ήρωά της, Θεόδωρο, για τη θρησκεία και την πίστη, και για το πώς παντρεύει στην καθημερινότητά της την Ιατρική και τη συγγραφή.
Ο Πάνος Καρνέζης σπούδασε μηχανικός στην Ελλάδα και συνέχισε τις σπουδές του στην Αγγλία. Παράλληλα, τον κέρδισε η συγγραφή και άρχισε να γράφει στα αγγλικά. Παρακολούθησε το περίφημο μεταπτυχιακό πρόγραμμα δημιουργικής γραφής του Πανεπιστημίου East Anglia (απ’ όπου αποφοίτησαν, μεταξύ άλλων, οι Ian McEwan και Kazuo Ishiguro) και το πρώτο του βιβλίο ήταν η συλλογή διηγημάτων "Little Infamies" («Μικρές ατιμίες»), το οποίο εκδόθηκε το 2002 από τον εκδοτικό οίκο Jonathan Cape. Ακολούθησε το μυθιστόρημα "The Maze" («Ο λαβύρινθος»), 2004, καθώς και το τρίτο του μυθιστόρημα, "The Birthday Party" («Πάρτι γενεθλίων»), το οποίο εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο Jonathan Cape το 2007. Τον Οκτώβριο του 2015 εκδόθηκε το τέταρτο μυθιστόρημά του «Οι Φυγάδες» από τις εκδόσεις Πατάκη και με αυτήν την αφορμή, αποφασίσαμε να μιλήσουμε μαζί του για τη Λατινική Αμερική, για τους ιαγουάρους και για τη διπλή ταυτότητα του συγγραφέα-μεταφραστή.
Έχω την εντύπωση ότι όσο μεγαλώνω τόσο πιο δύσκολα μπορώ να χαθώ μέσα στις σελίδες κάποιου βιβλίου. Λίγο τα άγχη της καθημερινότητας, λίγο που η παιδικότητα χάνεται και επέρχεται μία, μάλλον, ανάλγητη ψευδοενηλικίωση, λίγο που η μπαταρία της υπομονής μου ξοδεύεται πλέον γρηγορότερα και γίνομαι περισσότερο απαιτητική από τα βιβλία μου… είναι λοιπόν δυσκολότερο για μένα να εισέλθω στο matrix του εκάστοτε βιβλίου. Ευτυχώς, συμβαίνει ακόμα, όπως στην περίπτωση του βιβλίου «Πρωινή Γαλήνη» του Ηλία Μαγκλίνη. Εξοικειωμένη ήδη με το έργο του, μέσα από την εβδομαδιαία στήλη του, «Ο κύριος Γκρι», στην εφημερίδα «Καθημερινή», και τα άλλα δύο μυθιστορήματά του «Σώμα με σώμα» και «Η Ανάκριση», ήξερα ότι στο καινούργιο του βιβλίο θα με περίμενε ένας φιλόξενος κόσμος πανέμορφης λογοτεχνικής γραφής με ατόφιο συναίσθημα. Παρακάτω, λοιπόν, είναι η συζήτησή μου με τον κ. Μαγκλίνη με δώρο το εξαιρετικό soundtrack που μας έφτιαξε για το βιβλίο του…
Με μακρόχρονη –σχεδόν εικοσαετή– μουσική παρουσία, αρκετές κυκλοφορίες και πληθώρα εμφανίσεων σε διάφορες πόλεις, οι Διχασμένες Αλήθειες είναι σήμερα ένα από τα σημαντικότερα εν ενεργεία ελληνόφωνα συγκροτήματα της ανεξάρτητης punk/hardcore σκηνής. Το συγκρότημα από την Θεσσαλονίκη, πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε το πέμπτο του άλμπουμ με τίτλο «Δράση-Αντίδραση-Αδράνεια», για πρώτη φορά, μάλιστα, σε βινύλιο. Για τον καινούριο τους δίσκο και για πολλά άλλα, το Artcore μίλησε με τον Ζήση, βασικό τραγουδιστή και κιθαρίστα της μπάντας.
Υπάρχει μια παγίδα στην οποία πέφτουν όλες, σχεδόν, οι κινηματογραφικές βιογραφίες: ανάγουν μια ζωή, μια προσωπικότητα, σε μια σειρά –λιγότερο ή περισσότερο σημαντικών- περιστατικών, που υποτίθεται ότι την συνοψίζουν, ότι εκθέτουν την ουσία της. Στην πραγματικότητα υποβιβάζουν έναν αληθινό άνθρωπο σε θαμπό πορτραίτο, καθώς ανέρχονται την ανεκδοτολογική κλίμακα των γεγονότων στα οποία συμμετείχε (ή προκάλεσε), ξεχνώντας ότι αυτό που, ουσιαστικά, ορίζει μια υποκειμενικότητα, δεν είναι οι πράξεις ή οι επιλογές της, αλλά η –επί της ουσίας- αόρατη, μύχια διαμάχη που την έκανε να καταργήσει όλες τις υπόλοιπες. Κάθε άνθρωπος είναι οι ανεκμετάλλευτες δυνατότητές του. Αποφασίζεις να είσαι κάτι, σημαίνει ότι έχεις διαλέξει να μην είσαι όλα τα υπόλοιπα που μπορούσες.
Όταν ακούς δημιουργίες μουσικών, όπως οι Keep Shelly in Athens, και απολαμβάνεις την απλότητά τους, τότε θα πρέπει να ξέρεις ότι και η οποιαδήποτε κουβέντα μαζί τους θα είναι απλή. Απλή, χωρίς σάλτσες και υπερβολές. Απλή και ωραία. Ο ιθύνων νους της αθηναϊκής μπάντας, RΠЯ, απαντάει στις ερωτήσεις μας και εμείς συνεχίζουμε να νιώθουμε καλοκαιρινοί υπό τους ήχους του τελευταίου τους δίσκου “Now I’m Ready”.
Ο Ιωάννης Συκουτρής, ένας από τους σημαντικότερους μελετητές της κλασικής αρχαιότητας, ξεχώρισε με το έργο του στους ευρωπαϊκούς ακαδημαϊκούς κύκλους, σε πολύ νεαρή ηλικία. Αντίθετα, το ιδιοφυές και επαναστατικό πνεύμα του ξεσήκωσε έριδες στον κλειστοφοβικό πανεπιστημιακό μικρόκοσμο της δικτατορίας του Μεταξά. Οι μελέτες του τάραξαν τα νερά της συντηρητικής «ηθικής» των Ελλήνων διανοουμένων, ο φθόνος κυριάρχησε και ο Συκουτρής δέχθηκε δριμύτατη επίθεση, ώσπου δεν άντεξε τη δημόσια κατακραυγή και έδωσε τέλος στη ζωή του. Στο «Βερονάλ», ο Τάκης Θεοδωρόπουλος προσεγγίζει την προσωπικότητα του Συκουτρή, υπογραμμίζοντας παράλληλα τα ερωτήματα που γεννώνται από την τραγική ιστορία της ζωής του.
Τραγουδίστρια, τραγουδοποιός, μουσικός αλλά πάνω απ’ όλα μία ολοκληρωμένη καλλιτέχνις. Η Ανδριάνα Μπάμπαλη μας μιλάει για τον τελευταίο της δίσκο, τις συνεργασίες της στη σκηνή, αλλά και τη μουσική της πορεία τα τελευταία 15 χρόνια.