Η Maria Kreyn γεννήθηκε στη Ρωσία και το 1989, αυτή και η οικογένειά της μετακόμισαν στις Η.Π.Α. Σπούδασε μαθηματικά και φιλοσοφία, αλλά αυτό που την κέρδισε τελικά, ήταν η τέχνη της ζωγραφικής. Αν και τα περισσότερα ερεθίσματα στον τομέα της τέχνης τα έλαβε στην Αμερική, η ίδια θεωρεί πως η συλλογική μνήμη της πατρίδας της έχει ενσωματωθεί στην προσωπική γενετική της μνήμη. Το βαρύ και σκοτεινό ταμπεραμέντο των προγενέστερων Ρώσων καλλιτεχνών αναδύεται χωρίς φειδώ μέσα από όλα τα έργα της.
Άννα Πριγκιπάκη
Γεννημένος το 1981 στο Μιλάνο, ο El Gato συνδυάζει έξοχα τη γραφιστική, τη ζωγραφική και το γκράφιτι, και δημιουργεί ιδιότυπα σουρεαλιστικά ‘μείγματα’ μυστηριακών-ονειρικών σκηνών με έντονα χρώματα και συναρπαστικές φιγούρες.
Η Anne Yvonne Gilbert έχει εικονογραφήσει εκατοντάδες βιβλία, με πιο γνωστά το “A Dictionary of Fairies” και το “The Iron Wolf”. Το 1985 έλαβε το ανώτατο βραβείο από το ταχυδρομείο της Μεγάλης Βρετανίας για το σχεδιασμό του πιο όμορφου γραμματοσήμου παγκοσμίως. Η δουλειά της έχει παρουσιαστεί στις μεγαλύτερες γκαλερί του Ηνωμένου Βασιλείου και των Η.Π.Α.
Γεννημένος στην Άγκυρα της Τουρκίας, ο Murat Turan έχει αποφοιτήσει από τη Σχολή Καλών Τεχνών, αλλά στον ψηφιακό τομέα είναι ένας αυτοδίδακτος καλλιτέχνης. Έχει εργαστεί στον χώρο του animation και των video games, ενώ έχει εικονογραφήσει τόσο εξώφυλλα βιβλίων, όσο και μουσικών άλμπουμ.
Στα τέλη του 19ου αιώνα, ένα νέο κίνημα γεννιόταν στην Τοσκάνη. Το όνομά του ήταν Macchiaioli και εικάζεται πως αποτέλεσε τον προπομπό του γαλλικού Ιμπρεσιονισμού. Η ομάδα αυτών των καλλιτεχνών αποφάσισε να ξεφύγει από τους αυστηρούς κανόνες της Σχολής Καλών Τεχνών της τότε εποχής. Προκειμένου να μπορέσουν να συλλάβουν το φυσικό φως, το χρώμα και τις σκιές και να τα μεταφέρουν στα έργα τους, ζωγράφιζαν στην ύπαιθρο.
Κάθε ανθρώπινη κατασκευή έχει να διηγηθεί πολλές ιστορίες, χαρούμενες και λυπητερές. Κι αυτό, γιατί όλοι όσοι συνδέθηκαν με αυτές, κατάφεραν να τις διαποτίσουν με αναμνήσεις και συναισθήματα, που έμειναν ξεχασμένα να θυμίζουν κάτι από τη ζωή των χρηστών τους. Παλιές κατοικίες, βιοτεχνίες, νοσοκομεία, ορφανοτροφεία, χώροι ψυχαγωγίας και μεταφορικά μέσα, έδωσαν όλα όσα είχαν να δώσουν και αφού ολοκλήρωσαν τον κύκλο τους, εγκαταλείφθηκαν για να ξεκινήσουν ένα διαφορετικό ταξίδι. Αυτό της φθοράς του χρόνου, που μαρτυράει άλλες φορές την αίγλη του παρελθόντος και άλλοτε τον πόνο, την ευτυχία, την αγωνία και την προσμονή.
Ο Μαδριλένος Carlos Lascano είναι ένας παγκόσμια αναγνωρισμένος και πολυτάλαντος καλλιτέχνης, με πολύ σημαντικές επιτυχίες στο ενεργητικό του και με αδιαμφισβήτητο πολύπλευρο ταμπεραμέντο. Οι γνώσεις του στην εικονογράφηση, την φωτογραφία, τη συγγραφή, τη ζωγραφική και το animation μοιράζονται σε ιδανικές αναλογίες μεταξύ τους, για να δημιουργήσουν όμορφες ιστορίες που ζωντανεύουν εκπληκτικά μέσα από τις stop motion ταινίες του.
Ο Γερμανός αρχιτέκτονας Mies van der Rohe, είχε πει το περίφημο “Less is more” και δημιούργησε τη δική του σχολή. Το νόημα αυτής της φράσης τηρεί ευλαβικά ο Akos Major, Πολωνός αυτοδίδακτος φωτογράφος, ο οποίος με το έργο του καταφέρνει να αποδώσει με τις πιο λιτές εικόνες αυτό που ο μεγάλος αρχιτέκτονας μας έδειξε με τα κτήριά του.