10 λόγοι για να δεις το "The Handmaid's Tale"
Για να σε βάλουμε λίγο στο κλίμα, η σειρά “The Handmaid's tale” εκτυλίσσεται στο (κοντινό;) μέλλον και διαδραματίζεται στην Αμερική. Μετά από μία μακρά περίοδο αναταραχών, την εξουσία έχει λάβει μια άκρως συντηρητική ομάδα, που έχει καταλύσει την δημοκρατία και έχει εγκαθιδρύσει ένα απολυταρχικό και θεοκρατικό καθεστώς, το Γιλεάδ, στο οποίο υπάρχει αστυνομία παντού, οι ομοφυλόφιλοι δολοφονούνται και οι γυναίκες δεν έχουν καθόλου δικαιώματα. Όσοι πολίτες κατάφεραν να ξεφύγουν βρίσκονται στον Καναδά, ο οποίος τους προσφέρει άσυλο.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει το Γιλεάδ είναι αυτό της υπογεννητικότητας: λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής, οι περισσότεροι άνθρωποι είναι στείροι και ελάχιστοι αποκτούν παιδιά (αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που έγινε εξαρχής η επανάσταση). Για να “λυθεί” αυτό το πρόβλημα, οι επικεφαλής του καθεστώτος αποφάσισαν το εξής: συγκέντρωσαν όλες τις γόνιμες γυναίκες, αφού τις χώρισαν φυσικά πρώτα από τα παιδιά που ενδεχομένως είχαν και τους συζύγους τους, τις εκπαίδευσαν και τις τοποθέτησαν μία-μία στα σπίτια των Διοικητών, όπου υποχρεώνονται να συνευρίσκονται με αυτούς, παρουσία της συζύγου, μέχρι να μείνουν έγκυες. Το παιδί που θα γεννηθεί θα παραμείνει φυσικά στην οικογένεια του Διοικητή και αυτές θα τοποθετηθούν σε άλλο σπίτι. Αυτές είναι οι λεγόμενες handmaids.
Μία τέτοια handmaid είναι και η πρωταγωνίστρια μας, η June (Elisabeth Moss), την οποία χώρισαν από τον σύζυγό της και το παιδί της και την έχουν τοποθετήσει στο σπίτι του Διοικητή Fred (Joseph Fiennes). Και από αυτό το σημείο ξεκινάει η ιστορία της.
Δεν πρόκειται απλώς για μια σειρά με ενδιαφέρουσα υπόθεση, το “The Handmaid's tale” είναι από τις καλύτερες σειρές ever για τους εξής λόγους:
– Μέσα σε ένα πλήθος καλογυρισμένων και αριστουργηματικών σειρών που προβάλλονται τα τελευταία χρόνια, το “Handmade's tale” καταφέρνει να ξεχωρίσει για το καλλιτεχνικό του αποτέλεσμα. Κοντινά πλάνα, ενδιαφέροντα σκηνοθετικά παιχνίδια με το φως και φυσικά η υποβλητική ατμόσφαιρα που επιβάλλεται για να αποδοθεί η ασφυκτική αίσθηση της σειράς. Πολύ προσεκτικά γυρισμένη, μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια.
– Πολλές σειρές ξεκινούν καλά, όμως μετά κάνουν κοιλιά ή πέφτουν σε υπερβολές και τακτικές εντυπωσιασμού για να κρατήσουν ζωντανό το ενδιαφέρον των θεατών. Τίποτα από αυτά δε συμβαίνει εδώ. Και τα 23 επεισόδια -της πρώτης και της δεύτερης σεζόν που έχουν προβληθεί μέχρι σήμερα- είναι άψογα, σχετίζονται με την κεντρική υπόθεση, την οποία εμπλουτίζουν και προχωρούν ένα βήμα παραπέρα.
– Η σειρά βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της Margaret Atwood και ενώ κατά γενική ομολογία δεν μπορεί να υπάρξει σειρά ή ταινία που να είναι καλύτερη από το βιβλίο, στην περίπτωση του “Handmaid's Tale” δύσκολα μπορώ να φανταστώ κάτι καλύτερο από αυτό που βλέπω στην οθόνη. Είναι τόσο άρτιο το αποτέλεσμα από όλες τις απόψεις που ούτε μια στιγμή δε με κάνει να αναρωτιέμαι αν το βιβλίο θα ήταν καλύτερο.
– Παρόλο που πρόκειται για μία σειρά που δείχνει φανταστικά γεγονότα, είναι άκρως ρεαλιστική. Για την ακρίβεια, είναι τρομακτικό αν αναλογιστεί κανείς ότι όσα δείχνει θα μπορούσαν κάλλιστα να συμβούν – δεν είναι λίγες οι φορές που παρόμοια καθεστώτα εγκαθιδρύθηκαν σε διάφορα μέρη του πλανήτη και κανείς δε μας εγγυάται ότι δεν πρόκειται να ξανασυμβεί κάτι ανάλογο και στο μέλλον. Με λίγα λόγια: τροφή για σκέψη!
– Η σειρά δεν είναι 100% προϊόν μυθοπλασίας: η ίδια η συγγραφέας έχει δηλώσει ότι για κάθε περιστατικό έχει αντλήσει έμπνευση από γεγονότα που συνέβησαν κάποια στιγμή σε διάφορα μέρη της γης…
– Περνάει πάρα πολλά μηνύματα, για την πολιτική, την ελευθερία, την ηθική, όλα επίκαιρα. Και πέρα από όλα τα άλλα εστιάζει στα δικαιώματα των γυναικών -αυτό κι αν είναι ζήτημα που συζητιέται σήμερα πιο έντονα από ποτέ. Ευκαιρία να δεις και να προβληματιστείς.
– Αν αρχίσουν ποτέ να δίνονται Όσκαρ ερμηνείας για σειρές, θα πρέπει να τα πάρει όλα αναδρομικά η Elisabeth Moss. Όλοι παίζουν εξαιρετικά και το καστ είναι επιλεγμένο πολύ προσεκτικά, όμως η πρωταγωνίστρια δίνει πολύ απλά την καλύτερη ίσως ερμηνεία που έχουμε δει ποτέ στη μικρή οθόνη. Τα βλέμματα, οι εκφράσεις της, το γεγονός ότι δε διστάζει να τσαλακωθεί την κάνουν και οικεία φιγούρα και καθηλωτική.
– Είναι μια σειρά που λίγο-πολύ τα έχει όλα. Και δράμα και αγωνία και πολιτικοκοινωνικά μηνύματα και love stories και συγκίνηση και γενναίες δόσεις σοκ. Και το κυριότερο: είναι απρόβλεπτη, δεν ξέρεις πού θα σε οδηγήσει ούτε πού ακριβώς θα καταλήξει.
– Έχει πολύ ενδιαφέρουσα δομή. Η ιστορία ξεκινάει από τη στιγμή που η πρωταγωνίστριά μας συλλαμβάνεται και χωρίζεται από την οικογένειά της, όμως μέσα από συνεχή flashbacks βλέπουμε τη ζωή των ηρώων πριν την εγκαθίδρυση του Γιλεάδ. Τα flashbacks όχι μόνο δεν μπερδεύουν, αλλά φωτίζουν κι άλλο την ιστορία, μας παρουσιάζουν καλύτερα το κάθε πρόσωπο ξεχωριστά και κάνουν και έναν εύστοχο παραλληλισμό για το πώς ήταν η ζωή πριν και μετά, πράγμα που κάνει το Γιλεάδ να φαίνεται ακόμα πιο τρομακτικό…
– Η σειρά έχει κερδίσει δεκάδες βραβεία μέχρι στιγμής και άλλες τόσες υποψηφιότητες, μεταξύ άλλων και Χρυσή Σφαίρα, Emmy και BAFTA, και στην κατηγορία της Καλύτερης Σειράς και για τις ερμηνείες.
(Η 3η σεζόν του “The Handmaid's Tale” κάνει πρεμιέρα στις 6 Ιουνίου και θα αποτελείται από 13 επεισόδια).
