Θα ξεκινήσω λάθος. Θα ξεκινήσω αντίστροφα αυτή τη φορά, όπως αρμόζει στον Charles Bukowski που λίγο πολύ έζησε μία ζωή αντίστροφη, κάπως ανάποδη. Θα ξεκινήσω με τα πολλά κι ενοχλητικά «γιατί δεν πρέπει να διαβάσεις Bukowski, καλέ μου αναγνώστη».
Λόγος + Τέχνη
"Aυτό που μας βοηθάει να βρούμε τον εαυτό μας...αυτό που μας βοηθάει να τον χάσουμε" - Thomas Merton
Με τον παράδοξο αυτό τίτλο ο Θωμάς Τσαλαπάτης κάνει ντεμπούτο στην ποίηση. Ο κύριος Κρακ, ο χαρακτήρας που περιδιαβαίνει τα περισσότερα ποιήματα του συγγραφέα είναι ο άνθρωπός μας. Είναι αυτός που φοβάται τις συναντήσεις με γνωστούς, αναμετράται με γίγαντες της λογοτεχνίας, δεν κοιμάται τις νύχτες γιατί στον ύπνο φωλιάζουν οι μεγαλύτεροι φόβοι του και κάποιες φορές τριγυρνάει στην πόλη διάφανος.
Αναρίθμητα σινιάλα αστεριών έπεφταν στο διψασμένο μου σώμα. Οι οφθαλμοί μου αγόρευαν τη σιωπή
Δυο άγνωστα άτομα στον κοινό χώρο ενός αναγνωστηρίου. Ο καθένας χαμένος στο δικό του κόσμο, στις δικές του σκέψεις. Ο καθένας προσπαθεί να περάσει την ώρα του, χαμένος στη μοναξιά του, με όποιο τρόπο μπορεί.
Το Ανθρώπινο Στίγμα. Στίγμα… στίγμα… Θυμάμαι ότι πριν ξεκινήσω να διαβάζω το βιβλίο ενός από τους αγαπημένους μου συγγραφείς, βρισκόμουν να κοιτάω με μεγάλη επιμονή και με βλέμμα δανεισμένο από μάσκα αρχαίας τραγωδίας το μπεζ ταβάνι μου…
Έχει μπόλικο αίμα, νεκροζώντανους, ζωντανό διάλογο, ενδιαφέροντες χαρακτήρες κι έναν συγγραφέα που αγαπάει αυτό που κάνει και δεν δείχνει να έχει κουραστεί καθόλου. Και έχει ήδη περάσει τα 100 τεύχη. Και είναι και ασπρόμαυρο, το οποίο για κάποιο λόγο το κάνει να φαίνεται ακόμη πιο απίθανο. Σας παρουσιάζουμε το –δεν το πιστεύω ότι κανείς δεν είχε σκεφτεί αυτό τον τίτλο μέχρι τότε- “the Walking Dead”!
Είχα έναν φίλο που δεν ήθελε να ξέρει τίποτα. Επιθυμούσε την πλήρη άγνοια. Όλοι όμως προσπαθούσαν να του δώσουν πληροφορίες, από τότε που γεννήθηκε.
Το καλύτερο σημείο της αναχώρησης για ένα ταξίδι, είναι η στιγμή που αφήνεις το σπίτι για να πάς στο αεροδρόμιο. Αυτό και η αίσθηση που έχεις μόλις το αεροπλάνο καβαλήσει τα σύννεφα. Συνήθως. Αν τα καταφέρεις να φτάσεις μέχρι εκεί, αν τα καταφέρεις να φύγεις εγκαίρως από το σπίτι.
Πάρε μια ανάσα. Πάρε όσο πιο βαθιά ανάσα μπορείς. Αυτό το κείμενο θα διαρκέσει περίπου όση ώρα μπορείς να κρατήσεις την ανάσα σου, και λίγο παραπάνω. Οπότε άκου όσο πιο γρήγορα μπορείς.
Κι εκεί που καθόμαστε και ρεμβάζουμε, αυτός γυρίζει προς το μέρος μου και μου λέει, «Φαντάσου ξαφνικά στον πλανήτη Γη να επικρατούσε απόλυτη ησυχία…