To 2015 πλησιάζει στο τέλος του και σας ετοίμασα ένα top 10 με τα αγαπημένα μου κόμικς που είτε βγήκαν μέσα στη χρονιά, είτε εξακολούθησαν να κυκλοφορούν φέτος.
Λόγος + Τέχνη
O Γερμανός νομπελίστας Χάινριχ Μπελ (Heinrich Theodor Böll, 1917-1985) ισχυριζόταν «πως συγγραφέας δεν είναι παρά εκείνος που όσοι επιθυμούν να τον διαβάσουν το μπορούν, ανεξάρτητα από την εκπαίδευση που έχουν δεχτεί, ανεξάρτητα από τα προνόμιά τους. Διαφορετικά, έλεγε, δεν υπάρχει συγγραφέας». Η παραπάνω φράση (μέρος ενός αφιερώματος με αφορμή την πρόσφατη επανέκδοση στα ελληνικά του magnus opus του «Ομαδικό πορτρέτο με μία κυρία») στάθηκε η αφορμή για να ξεκινήσει η γνωριμία μου με το έργο του.
«Ήταν ως εάν ο συγγραφέας να είχε χρησιμοποιήσει, αντί για στυλό και λέξεις, τα νύχια του, για να χαράξει τα πράγματα στο χαρτί και στον φαντασιακό του αναγνώστη».
Η πρώτη φορά είναι πάντα δύσκολη. Έβαλα το μαύρο μου φόρεμα, τα σκουλαρίκια με τις γκραβούρες, τα τακούνια μου. Παρακάλεσα την όποια δύναμη υπάρχει εκεί έξω και μπήκα στο αμάξι. Τη διεύθυνση τη θυμόμουν απ’ έξω.
Αμερική, 1951 και ενώ ο πόλεμος στην Κορέα μαίνεται, ο Μαρκ Μέσνερ είναι έτοιμος να απογαλακτιστεί, να αποχωριστεί την οικογενειακή θαλπωρή και ασφάλεια για να φοιτήσει σ’ ένα πανεπιστήμιο που καθόλου τυχαία και τελείως στοχευμένα απέχει 14 ώρες από το πατρικό του.
Πόσο δημιουργικός είσαι; Τι σημαίνει η έννοια της δημιουργικότητας; Είναι όλοι οι άνθρωποι δημιουργικοί; Μπορείς να αναπτύξεις τη δημιουργικότητά σου; Πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε τις νέες τεχνολογίες ώστε να καλλιεργήσουμε τη δημιουργικότητά μας; Η Ευγενία Θεοδότου στο βιβλίο της «Η δημιουργικότητα στην εποχή των νέων τεχνολογιών: Δημιουργικές εφαρμογές στην καθημερινή πράξη» (Εκδόσεις Κριτική) αναλύει την έννοια και τον ρόλο της δημιουργικότητας στην εποχή μας και προσπαθεί να δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα που προκύπτουν. Για το βιβλίο της και την «παρερμηνευμένη» έννοια της δημιουργικότητας μίλησε στο Artcore και σας παραθέτουμε τη συζήτησή μας ευθύς παρακάτω…
Με αφορμή την ολοκλήρωση της τριλογίας της «Τα Παλιά Ασήμια» (Εκδόσεις Μεταίχμιο), η κ. Κόντζογλου μας αφιέρωσε λίγο από τον χρόνο της και μας μίλησε για την τριλογία, την περιοδεία της, τη σχέση της με το κοινό καθώς και για τα μετέπειτα λογοτεχνικά της σχέδια.
«Μετά την έκρηξη όλα σκόρπισαν, τρύπησαν, μετατοπίστηκαν. Βγάζοντας ένα-ένα τα θραύσματα, έβαζα στη θέση τους κι από μια μικρή γάζα. Η γάζα αυτή είναι, ας πούμε, η σελίδα ενός μυθιστορήματος. Όταν γεμίσει κι αυτή αίμα, την αλλάζω».
Άρχισα την ανάγνωση του βιβλίου «Δεν μπορεί να είναι αλήθεια», συλλογιζόμενη ότι ίσως η συγγραφέας του, Anne Holt, προσεγγίζει με ιδιαίτερη οπτική τον κόσμο του αστυνομικού μυθιστορήματος, δεδομένου ότι έχει διατελέσει στο παρελθόν Υπουργός Δικαιοσύνης και εισαγγελέας στη Νορβηγία, σε μία χώρα που θεωρείται υπόδειγμα, κοινωνικό πρότυπο για τις άλλες χώρες του πλανήτη. Η Holt παραθέτει ως εισαγωγή τη φράση του Walter Benjamin «Για τον σημερινό άνθρωπο μόνο ένα συγκλονιστικό γεγονός υπάρχει- και είναι πάντα το ίδιο: ο θάνατος»
«Γιατρέ, πιστεύετε στην ύπαρξη της ψυχής;» «Ναι». «Τότε πού είναι;» «Η ψυχή είναι ρήμα, κι όχι ουσιαστικό».

