Σε ηλικία μόλις 24 ετών, ο David Foster Wallace κυκλοφόρησε το «πυραυλοκίνητο ντεμπούτο» του, «Η σκούπα και το σύστημα» και συντάραξε για τα καλά τα νερά της λογοτεχνίας. Πρόκειται για ένα αξιοθαύμαστο έργο –σε κάθε σελίδα αναρωτιόμουνα πώς γίνεται να το έγραψε σε τόσο νεαρή ηλικία- που βρίθει φιλοσοφικών υπαινιγμών και ερωτημάτων που εγείρουν τη σκέψη σου, ένα έργο εξευγενισμένης σάτιρας με πρωταγωνιστές γκροτέσκους χαρακτήρες που προκαλούν το γέλιο σου με τους σουρεαλιστικούς διαλόγους τους. «Η σκούπα και το σύστημα» είναι ένα μυθιστόρημα σπάνιας πολυφωνικής δομής που σκιαγραφεί δεξιοτεχνικά τη νοσηρή κουλτούρα των Ηνωμένων Πολιτειών στη δεκαετία του 1990, ένα πολυποίκιλης σημασίας έργο, όπου ο συγγραφέας μεταστοιχειώνει δυσνόητες έννοιες που πραγματεύονται την ασυνάρτητη πραγματικότητα που ζούμε σε λογοτεχνικό λόγο επιστρατεύοντας την απλή, ανεπιτήδευτη γλώσσα της καθημερινότητας.
Λόγος + Τέχνη
Στις 18 Ιουλίου του 1817, η Jane Austen πεθαίνει στο Winchester της Αγγλίας μετά από πολύμηνη επώδυνη αρρώστια. Άσημη, χωρίς ιδιαίτερη οικονομική επιφάνεια και ανύπαντρη θα δυσκολευόταν, ίσως, και η ίδια να πειστεί πως κάποια μέρα θα συγκαταλεγόταν ανάμεσα στους πιο αγαπητούς και πολυδιαβασμένους μυθιστοριογράφους στην ιστορία της λογοτεχνίας. Στη σύντομη ζωή της (πέθανε 41 ετών) έγραψε σημαντικά έργα (τα πιο γνωστά: «Περηφάνια και Προκατάληψη», «Λογική και Ευαισθησία», «Έμμα») που οι σύγχρονοί της ελάχιστα αναγνώρισαν ή επαίνεσαν, και αν το έκαναν, οι έπαινοι απευθύνονταν σε έναν άγνωστο συγγραφέα, καθώς μέχρι τότε τα έργα της είχαν δημοσιευτεί ανώνυμα. Κυρίαρχο θέμα τους το γυναικείο φύλο, η ζωή της γυναίκας την εποχή εκείνη.
Ο Αντόν Πάβλοβιτς Τσέχωφ, ο μεγάλος αυτός θεατρικός συγγραφέας και διηγηματογράφος πέθανε σαν σήμερα, στις 15 Ιουλίου του 1904, σε ηλικία μόλις 44 χρόνων. Μια ιστορία, όχι και τόσο γνωστή, που αναφέρεται στα σχολικά του χρόνια, τράβηξε το ενδιαφέρον μας.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι θα συνέβαινε αν διαβάζατε μια ιστορία από δύο διαφορετικές πλευρές; Αν διαβάζατε το πρώτο μέρος μέσα από την πρωτοπρόσωπη αφήγηση του ήρωά της και το δεύτερο απλώς σαν ένας παρατηρητής; Πόσο θα ταυτιζόσασταν με την προσωπικότητα του πρωταγωνιστή στην πρώτη περίπτωση και πώς θα βλέπατε τα πράγματα στη δεύτερη;
Η αλήθεια είναι ότι το αναγνωστικό κοινό έχει στρέψει το βλέμμα του στο τελευταίο βιβλίο του Τζόναθαν Κόου, «Αριθμός 11» που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Η αλήθεια είναι, επίσης, ότι έφτασε και στα δικά μου χέρια, μέσα από την ευγενική χορηγία μιας συναδέλφου του πολιτιστικού τμήματος της εφημερίδας και μάλιστα ως προέκδοση του κανονικού βιβλίου, ένα είδος ντραφτ. Τέλος, η αλήθεια είναι ότι είπα «όχι, δεν θα ασχοληθώ μαζί του τώρα», παρά τα όσα θετικά διαβάζω δεξιά και αριστερά, τύπου, «Ένας Κόου βγαλμένος απ' τα παλιά», «ο πιο πολιτικός Κόου των τελευταίων ετών» και άλλα τέτοια.
Οι σελίδες των αγαπημένων μας βιβλίων θα μας κρατήσουν συντροφιά και αυτό το καλοκαίρι. Εάν δεν έχετε επιλέξει ακόμα τα βιβλία των διακοπών σας, οι συντάκτες του Artcore προτείνουν από 5 βιβλία που θα σας χαρίσουν, εγγυημένα, αξέχαστες στιγμές ανάγνωσης οπουδήποτε βρεθείτε. Διαβάστε… είναι αναζωογονητικό!
Στη Γαλλία του 2022, ο Φρανσουά, καθηγητής λογοτεχνίας στη Σορβόννη, ζει την τελματωμένη ζωή του. Σαρανταφεύγα, άθεος, απολιτίκ και αποστασιοποιημένος συναισθηματικά ακόμα κι από τους οικείους του (την εκάστοτε ερωμένη και την οικογένειά του) αναρωτιέται ποιο είναι το νόημα της ζωής του τρώγοντας γκουρμεδιές και πίνοντας καλό κρασί. Παράλληλα, τα μάτια του χαϊδεύουν τα ευειδή θηλυκά (κυρίως δε τις μαθήτριές του που γίνονται συχνά ερωμένες του) μελαγχολώντας προκαταβολικά για τα πηδήματα που θα του αρνηθεί η ζωή, όταν πλέον περάσει η μπογιά του.
Η ποιητική συλλογή «Νεκρό φιλί» του Κώστα Γραμματικόπουλου, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Vakxikon το 2015, μας εκπλήσσει ευχάριστα και μας χαϊδεύει ανάλαφρα την ψυχή με την ιδιαίτερη λογοτεχνική πλαστικότητα και γλαφυρότητα του λόγου. Η συλλογή αναφέρεται στον έρωτα, τις εσωτερικές μας συγκρούσεις, την πολιτισμική και ανθρώπινη παρακμή που μαστίζει τις δυσχερείς περιόδους….
Ένα παγκόσμιο bestseller. Μια νουβέλα, που μας έρχεται από τη Νότια Κορέα με πρωταγωνίστρια μια μικρή κότα, αγγίζει το αναγνωστικό κοινό τονίζοντας το δικαίωμα στο όνειρο, τον σεβασμό στη διαφορετικότητα και την −τόσο σπάνια πια− ανιδιοτελή αγάπη.
Από μικρή μου άρεσαν τα μυστήρια. Έτσι, όταν πριν λίγο καιρό έπεσε το μάτι μου στο εξώφυλλο και τον τίτλο του συγκεκριμένου βιβλίου, αποφάσισα να το αγοράσω. Στη συνέχεια όμως διαπίστωσα, όπως θα καταλάβετε και εσείς παρακάτω, πως δεν πρόκειται για μια ιστορία μυστηρίου. Είναι κάτι άλλο, βαθύτερο.