Η παράταση σίγουρα φαντάζει επιθυμητή. Είτε παρακολουθεί κανείς ποδόσφαιρο είτε μια εντυπωσιακή συναυλία, η παράταση παρατείνει την απόλαυση. Φέρει την υπόσχεση της άρσης της επέλευσης του τέλους. Γι’ αυτό και μας ξεγελά θετικά· ξεγελά, γιατί και αυτή αναγκαία εμπεριέχει το δικό της τέλος που οδηγεί με τη σειρά του, ίσως, προς την αρχή, προς ένα νέο παιχνίδι. Με αυτό το νοητικό παιχνίδι με το χρόνο να διατρέχει τη συλλογή διηγημάτων του, ο Κ. Καβανόζης καταπιάνεται με ευαισθησία με τον πυρήνα των βιωμάτων που ακολουθούν τον άνθρωπο στην πορεία της ζωής του. Καταλύοντας όμως τη γραμμική αντίληψη του χρόνου, καταφέρνει να κάνει τη ζωή να φαντάζει σαν ένα διαρκές βίωμα στη διάρκεια του οποίου απλώς εναλλασσόμαστε μεταξύ διαφορετικών ρόλων. Κάτι σαν μουσικές καρέκλες. Γι’ αυτό και καταφέρνει όχι μόνο να συγκινήσει με την ευαισθησία του, αλλά και να πείσει για την αφηγηματική του δεινότητα.
Βιβλιοθήκη
Η διαπάλη των ανθρώπινων αξιών στον χρόνο
Η Ομόνοια δίχως την μεταφυσική της: Σημείωμα για το βιβλίο «Ομόνοια 1980» – Με φωτογραφίες του Α. Μπελιά και κείμενα του Γιώργου Ιωάννου.
Με μια από τις πιο συγκινητικές και ποιητικές νέες φωνές της Αμερικανικής λογοτεχνίας, ο Ocean Vuong συνθέτει ένα βαθιά συναισθηματικό έργο που μιλά κατευθείαν στις ευαισθησίες της σύγχρονης Αμερικής. Με έντονο το αυτοβιογραφικό στοιχείο και με προσωπική εμπλοκή και χρωματισμό στην αφήγηση, ο Vuong παραδίδει ένα έργο που μιλά καίρια για το ρατσισμό, για το δράμα των μεταναστών, για το βαρύ πολεμικό παρελθόν που αφήνει ανεπούλωτα τραύματα, για τους οικογενειακούς δεσμούς αλλά και για τη σεξουαλικότητα και τις ταυτότητες φύλου στο σύγχρονο κόσμο. Και ταυτόχρονα στέλνει ένα μήνυμα για την αξία και τη σημασία της ανθρώπινης ζωής.
Το μυθιστόρημα «Σκοτεινός κήπος» φέρει την υπογραφή της συγγραφέως Tana French, γνωστής και από το αγαπημένο παγκοσμίως «Στο δάσος». Ένα ψυχολογικό θρίλερ ιδιαίτερο και πολλά υποσχόμενο, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο σε μετάφραση της Δέσποινας Δρακάκη.
Ο ντετέκτιβ Χότζες, η Χόλι, ο Τζερόμ και ο Μπρέιντι επιστρέφουν στο τελευταίο βιβλίο της τριλογίας του Stephen King, καθώς το τέλος της βάρδιας, όπως είναι και ο τίτλος του, πλησιάζει και απλώνεται σαν ένα πέπλο που κρύβει τον μέχρι πρότινος φωτεινό ουρανό.
Le viscere dell'Italia: σημείωμα για το διήγημα «Amado Mio/Ανόσιες Πράξεις» του Pier Paolo Pasolini.
Βρισκόμαστε σε ένα ακόμη βαρετό, καραντινιασμένο πρωινό. Ο ουρανός είναι συννεφιασμένος και οι ώρες και τα λεπτά κυλούν αργά μέσα στη ρουτίνα που έχει δημιουργηθεί με τις νέες συνθήκες. Ώσπου, ο ήχος του κουδουνιού του διαμερίσματός μου, σχίζει τον αέρα και διαταράσσει τη σιωπή. Λίγα λεπτά αργότερα στα χέρια μου κρατάω την νέα κυκλοφορία των εκδόσεων Πατάκη με τίτλο «Το τρένο των παιδιών». Πρόκειται για μία κυκλοφορία που έχει ταρακουνήσει έντονα το ελληνικό αναγνωστικό κοινό και έχει καταφέρει να συγκεντρώσει πλήθος διθυραμβικών κριτικών.
«… επομένως ο Montale είναι ποιητής της κρίσης , έχοντας απόλυτη επίγνωση του γεγονότος αυτού και δεν τρέφει χίμαιρες , νοσταλγίες, προσποιητή μελαγχολία και εύκολες λύπες…»
Νουβέλα για το παράδοξο και εκπληκτικό που αλλάζει τη ζωή, για τα γεγονότα που μεταλλάσσουν την πραγματικότητα και επιβάλλουν νέους τρόπους θέασης και αξιολόγησης, το «Σκοτεινό νερό» του Nicola Pugliese είναι ένα ιδιαίτερο έργο, μια νουβέλα, που συνδυάζει το φανταστικό με το πραγματικό και προσφέρει ένα ιδιαίτερο βλέμμα στον κόσμο.