Η μικρή, πικρή ιστορία του Peter Schlemihl: Σημείωμα για την νουβέλα «Η aλλόκοτη ιστορία του Πέτερ Σλέμιλ», του Adelbert von Chamisso. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ερατώ.
Βιβλιοθήκη
Ψάχνοντας το Βορρά πριν το «τέλος»
Η Yrsa Sigurdardottir επιστρέφει με ένα ακόμη αστυνομικό μυθιστόρημα (το τέταρτο από τη σειρά «Το σπίτι του παιδιού») με πρωταγωνιστές τον αστυνόμο Χούλνταρ και την ψυχολόγο Φρέιγια.
Ausblicke, Τεύχος 34, 35 (1978)*: «Πεθαίνω σαν χώρα», του Δημήτρη Δημητριάδη
Ο Stephen King επιστρέφει δυναμικά με το «Μόνο αν μυρίζει αίμα», μία συλλογή από τέσσερις ανέκδοτες νουβέλες που θα γοητεύσουν κάθε πιστό αναγνώστη αλλά και θα κερδίσουν τις εντυπώσεις όσων πρωτοξεκινούν το ταξίδι τους στον μαγικό κόσμο του Βασιλιά. «Αν υπάρχουν πράγματι φαντάσματα», είπε η κυρία Χάργκενσεν, «στοίχημα ότι δεν είναι όλα άγια».
Το Καλό και το Ωραίο: Σημείωμα για το «Αναγνωστικό» του Herman Hesse – Σε μετάφραση της Μαρίας Χατζηγιάννη
Μαύρος πάνθηρας Κόκκινος λύκος ή Η Αφρική στο χορό του φανταστικού
Θα αρκούσε και μόνο να διαβάσει κανείς τα σχόλια των δύο πολύ σημαντικών εκπροσώπων της νεότερης αμερικανικής λογοτεχνίας με τα οποία καταλήγει η μικρή σύνοψη στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, για να υποψιαστεί πως πρόκειται για ένα σπουδαίο μυθιστόρημα πριν ακόμα ξεκινήσει την ανάγνωσή του: «‘Ένα επιβλητικό ορόσημο του μεταπολεμικού ρεαλισμού», γράφει για το έργο ο David Foster Walllace, ενώ υπερθεματίζοντας ο γνωστός και πολυμεταφρασμένος στα ελληνικά Jonathan Franzen το θεωρεί «ανώτερο από οποιοδήποτε μυθιστόρημα των συγχρόνων της Paula Fox». Ο δεύτερος είχε γράψει ένα εγκωμιαστικό κείμενο στο Harper’s το οποίο προστέθηκε σαν εισαγωγή στην αμερικανική επανέκδοση του μυθιστορήματος της P. Fox το 1999 –το βιβλίο είχε τυπωθεί για πρώτη φορά το 1970 στην Αμερική. Σ’ αυτό το κείμενο ο Franzen εξηγεί πως το Πρόσωπα σε απόγνωση θα «πρέπει να διαβαστεί στο πλαίσιο μιας σκηνής σύγχρονης τέχνης που στόχος της είναι η καταστροφή κάθε τάξης και νοήματος».
Φωνές που πλησιάζουν: Σημείωμα για το διήγημα της Anna Seghers «Η εκδρομή των κοριτσιών που χάθηκαν» σε μετάφραση Γιώργου Δεπάστα.
«Με λένε Κανένα και δεν νιώθω Τίποτα».

