Το αχαλίνωτο του φωτός: Ένα σημείωμα για το βιβλίο «Η ελληνική γραμμή» του Περικλή Γιαννόπουλου που πρωτοκυκλοφόρησε στα 1903 από το περιοδικό Ανατολή εκείνου του καιρού και σήμερα συγκαταλέγεται στα μεγάλα βιβλία.
Βιβλιοθήκη
Οι μουσικές της ζωής μας: Σημείωμα για την έκδοση «Ennio Morricone αναζητώντας εκείνον τον ήχο,η μουσική μου, η ζωή μου. Συζητήσεις με τον Alesandro De Rosa» σε μετάφραση Άννας Νούση και τις εκδόσεις Μετρονόμος.
Μια τέχνη απλή : «Ζώντας με τους νεκρούς μας, Μικρή πραγματεία παρηγοριάς» της Ντολφίν Ορβιγιέρ σε μετάφραση Ιωάννας Παπαγιάννη από τις εκδόσεις Αρμός.
Το αρνητικό της ουτοπίας: Παρελθόν και ρετροτοπία του Zygmunt Bauman.
Η πρόσφατη μονογραφία του Διονύση Χρηστιά έρχεται να επιβεβαιώσει την αίσθηση αρκετών μελετητών ότι ο προσφορότερος τρόπος για τη διέλευση του θρυλούμενου χάσματος ανάμεσα στην «ηπειρωτική» και την «αναλυτική» παράδοση του φιλοσοφείν άπτεται της μεθοδικής αδιαφορίας για τις πλέον άγονες και στερεοτυπικές εκδοχές του (και της μέριμνας για την αποφυγή αναπαραγωγής τους). Όχι ότι στερούνται νοήματος οι συναφείς διακρίσεις, οι οποίες εξάλλου έχουν συγκροτήσει εξελισσόμενες παραδόσεις και κοινότητες ερευνητ[ρι]ών, αποκτώντας αν μη τι άλλο μιαν ορισμένη νομιμοποίηση εκ των υστέρων (και εκ των πραγμάτων). Εγκύπτοντας όμως στα ίδια τα κείμενα με άξονα και οδηγητικό μίτο τη σελαρσιανή προβληματική, αποδεικνύεται ότι είναι οι εκ πρώτης όψεως απρόσμενες, «παρά φύσιν» συγκλίσεις και γειτνιάσεις εκείνες που επιτρέπουν την απρόσκοπτη συνέχιση της φιλοσοφίας αυτής τούτης.
Άνοιξη δεν γίνεται δίχως σπαραγμό: Σημείωμα για το βιβλίο του Κρίστιαν Μπομπέν «Ο σχοινοβάτης» σε μετάφραση Φοίβου Ι. Πιομπίνου & Μπεατρίς Κόνολι και σκίτσα της Εύης Τσακνιά Από τη σειρά «Τα άστεγα» των εκδόσεων Κίχλη.
Σαν παλιό σινεμά: Σημείωμα για τις «Εκθέσεις στον ήλιο και άλλες ιστορίες μικρού μήκου» του Γιάννη Βογιατζή από τις εκδόσεις Αρμός.
Μάρτυς! – Ένα βιβλίο για μάρτυρες στη σύγχρονη εποχή της ρευστότητας.
Σπάνια λεπτότητα: Σημείωμα για το καινούριο βιβλίο του Στέλιου Ράμφου, «Σαν αφθαρσία μέσα μας» από τις εκδόσεις Αρμός. Για την ποίηση του Κ. Π. Καβάφη.
“Δύο πράγματα συνέβησαν την 14η Ιουνίου του 1940.
Τέσσερις άγνωστοι άντρες πέθαναν σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό κι ένας πέμπτος πήδηξε από ένα μπαλκόνι.
Ήταν και άλλα πράγματα που συνέβησαν την 14η Ιουνίου του 1940.”