Σήμερα θα «γνωρίσουμε» ξανά τη λέξη πάθος! Πάθος για δημιουργία και μοναδικότητα! Η Στέλλα και η Δήμητρα, καλλιτέχνες της πόλης, μας ξεναγούν και μας προτρέπουν…. «γίνε κι εσύ χομπίστας!».
Art Echoes
"Έκφραση και οφθαλμαπάτη: τα δύο πρόσωπα της Τέχνης" - Pubilius Syrus
Περπατάω στο δρόμο φανερά προβληματισμένη: τι να γράψω αυτό το μήνα για τη μόδα, κάτι που να έχει και μια νότα άνοιξης… Σταματάω, δίχως ίχνος έμπνευσης, να πάρω τσιγάρα και με την άκρη του ματιού μου βλέπω εξ αριστερών μου ένα πολύχρωμο ψηφιδωτό στα χρώματα του ουράνιου τόξου, γυρνάω ξαφνιασμένη και αντικρίζω ένα φωσφοριζέ πλήθος περιοδικών μόδας. Αυτό είναι, σκέφτομαι! Τι καλύτερο από μία ομαλή προσγείωση από την σανελική Ντωβίλ στη σύγχρονη ελληνική αντίληψη περί μόδας. Διαλέγω μία υπερπολυτελή συλλεκτική έκδοση πασίγνωστου περιοδικού και σκέφτομαι πως αν μη τι άλλο, οι πιο έμπειροι από μένα συνάδελφοι συντάκτες μόδας, δεν μπορεί, κάτι παραπάνω θα ξέρουν…
Το τηλέφωνό μου είναι εξ ορισμού ηλίθιο. Δεν είναι smart, αν και με την αρχική σημασία που είχε η λέξη στον μεσοπόλεμο, είναι αρκούντως κομψό. Δεν έχει σύνδεση με το διαδίκτυο που σημαίνει ότι μπορώ ακόμη να περιμένω κάτι στην ηλεκτρονική μου θυρίδα όταν επιστρέφω στο σπίτι. Επίσης έχω την πολυτέλεια να κοιτάζω γύρω μου στον υπόγειο.
Θυμάμαι εκείνο το βράδυ, σου φώναξα δυνατά με σφιγμένες γροθιές, καθώς το νερό της βροχής θόλωνε τα μάτια μου πως «κουράστηκα να χάνω ανθρώπους από τη ζωή μου!» Και τότε έφυγες.
Miko (ιέρεια)… είτε πρωταγωνιστεί είτε απλώς συμμετέχει σε anime, δίνει μια ιδιαίτερη αίσθηση του τόπου και του χρόνου συνδέοντας άμεσα την καθημερινή ζωή της Ιαπωνίας με την ετερογενή ιδεολογία της κουλτούρας της.
Πριν από περίπου τρία χρόνια, βρέθηκα για μία σύντομη πρωινή εκδρομή στην Ντωβίλ, μια παραλιακή πόλη στα βόρεια της Γαλλίας, στην οποία η πασίγνωστη Κοκό Σανέλ είχε ανοίξει και διατηρούσε το πρώτο της κατάστημα ρούχων. Αυτή ήταν και η μοναδική ιστορική πληροφορία που γνώριζα για την πόλη, όποτε πήγα εκεί απείρως προκατειλημμένη πως θα ανακαλύψω «το στίγμα»-το αποτύπωμα της θρυλικής Σανέλ στην κουλτούρα της πόλης.
Κατά καιρούς έχουμε δει πολλούς καλλιτέχνες να δίνουν ζωή σε άψυχα αντικείμενα όπως τα υπέροχα τοπία και οι προσωπογραφίες που δημιούργησε ο Άγγλος Carl Warner αποκλειστικά με κάθε λογής φαγώσιμα… Ή το πώς θα μπορούσε να είναι η ζωή του ανθρώπου στον πεντανόστιμο, βρώσιμο μικρόκοσμο όπως τον δημιούργησε η σουρεαλιστική φαντασία του Christopher Boffoli με τις λεπτομερείς απεικονίσεις του. Άλλοτε πάλι είναι κλασικοί πίνακες που ζωντανεύουν και «κινούνται» χάριν της κοπιαστικής και ταλαντούχας δουλειάς του Ιταλού σκηνοθέτη Rino Stefano Tagliafierro και της ομάδας του. Ήταν αναμενόμενο λοιπόν να περάσει αυτή η τάση και στα βιβλία.
Σκάνδαλο στην Tate: Μικρός αναρχικός σπόρος θηλυκού γένους σκαρφαλώνει σε γλυπτό δέκα εκατομμυρίων δολαρίων και οι γονείς βγάζουν γλώσσα και από πάνω: «ήταν πάντα ενάντια στο κατεστημένο» διακηρύττουν για την εννιάχρονη Sissi Bell Bolongaro-Trevor οι γονείς της.
Μυστήριο, σιωπή και αίσθηση της απουσίας χαρακτηρίζουν την ατμόσφαιρα των αποκαλυπτικών εικόνων του Ιταλού φωτογράφου Giacomo Costa από την πόλη της Φλωρεντία. Εικόνες αντιφατικές, διαυγείς αν και σκοτεινές, ελκυστικές και παράξενα όμορφες στη φρίκη τους, συμπυκνώνουν την παραδοξότητας μιας «ποιητικής της καταστροφής»