Art Echoes

Ήθελα, που λέτε,τις πρώτες γραμμές αυτής της στήλης, να τις αφιερώσω σε μια αλήθεια πανανθρώπινη και νομοτελειακή· γιατί, ποιος ο σκοπός της τέχνης, αν όχι να αναλύσει όψεις του ανθρώπου; Να σκιαγραφήσει την αδυσώπητη πραγματικότητα, μέσα από διαφορετικά βέβαια κάθε εποχή πρίσματα και μανιέρες;

Μετά από τρία πετυχημένα φεστιβάλ και έχοντας εξοπλιστεί με την εμπειρία που απέκτησε σε αυτά, στις 7, 8 και 9 Ιουλίου ο σύλλογος Α.Τ.ΟΜΑ σας προσκαλεί στον Αναγκαστικό Συνεταιρισμό ΜΑΡΚΟ, στο Μαρκόπουλο Μεσογαίας, όπου για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά θα διεξαχθεί ένα Πολιτιστικό Φεστιβάλ, με ιδιαίτερο χρώμα, διαφοροποιημένο από τα συνηθισμένα του είδους, που συνδυάζει ποικίλα καλλιτεχνικά δρώμενα, με στόχο να καλύψει διαφορετικά είδη τεχνών και να ψυχαγωγήσει κάθε πιθανή ομάδα θεατών και παρευρισκομένων.

Στο παρελθόν οι κυρίαρχες τάξεις αξιοποιούσαν την τέχνη ως μέσο αυτοαναπαράστασής τους. Η ριζική αλλαγή της χρήσης της πολιτιστικής κληρονομιάς ως κοινού αγαθού, συνδέθηκε με τις συνταγματικές αξίες. Σήμερα, εκμεταλλευόμενο την απόσυρση του κράτους από το πεδίο του πολιτισμού, το πολιτικo-επιχειρηματικό πλέγμα δείχνει να αμφισβητεί την παιδαγωγική λειτουργία των μνημείων. Πολιτιστικά αγαθά συντηρούνται πλέον με ιδιωτικές χορηγίες, με αντάλλαγμα τη χρήση τους ως φαντασμαγορικά σκηνικά πολυτελών γευμάτων ή επιδείξεων μόδας. Προϊόντα της υψηλής ραπτικής «συνδιαλέγονται» παιγνιωδώς με έργα τέχνης, στον απόηχο ενός ανιαρού δημόσιου λόγου περί πολιτιστικών αξιών, εμποτισμένου με τον αγοραίο κυνισμό του μάρκετινγκ. 

Η φύση μάς προσφέρει απλόχερα τα πιο μαγευτικά και ειδυλλιακά τοπία: πεντακάθαρες θάλασσες, πυκνά δάση, πολύχρωμους κοραλλιογενείς υφάλους, γοητευτικά μέρη που κόβουν την ανάσα, μέρη για κάθε γούστο και κάθε διάθεση. Κι όμως, ο άνθρωπος επιλέγει να εκδικείται τη φύση, μολύνοντάς την ή απλώς αδιαφορώντας για τις καταστρεπτικές συνέπειες που έχει η παρέμβασή του στο περιβάλλον.

«Κι αν ξέρω, εγώ, ένα λουλούδι μοναδικό στον κόσμο, που δεν βρίσκεται αλλού πουθενά, παρά μόνο στον πλανήτη μου, και που μπορεί ένα αρνάκι να το εξοντώσει με μια δαγκωματιά, έτσι δα, ένα πρωί, χωρίς να καταλαβαίνει τί κάνει, αυτό δεν είναι σπουδαίο, δηλαδή;» «Το λουλούδι που αγαπάς δεν κινδυνεύει… Θα του ζωγραφίσω ένα φίμωτρο του αρνιού σου. Θα σου ζωγραφίσω μια πανοπλία για το λουλούδι σου… Θα…» «Δεν ήξερα πια τί να πω. Αισθανόμουν πολύ αδέξιος. Δεν ήξερα πώς να τον βρω, πού να τον προφτάσω… Είναι τόσο μυστήριος τόπος, η χώρα των δακρύων». («Ο Μικρός Πρίγκιπας»)

Στην πρώτη του μεγάλη έκθεση στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο διάσημος Νεοϋορκέζος καλλιτέχνης και σχεδιαστής παιχνιδιών Brian Donnelly, γνωστός και ως KAWS, μας παρουσιάζει μία σειρά από pop art έργα τεραστίων διαστάσεων, εμπνευσμένα από χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων, στους καταπράσινους λόφους του Γιορκσάιρ. Ο Donnelly σπούδασε εικονογράφηση στη σχολή εικαστικών τεχνών του Μανχάταν τη δεκαετία του 1990, ενώ παράλληλα ασχολούνταν με το γκράφιτι, διακοσμώντας αρκετές τοπικές εμπορικές αμαξοστοιχίες. Η ενασχόληση αυτή εδραίωσε τη φήμη του από την επαρχία μέχρι τα μεγάλα αστικά κέντρα. Τα αστραφτερά και τεράστια σαν μπαλόνια εκθέματα του KAWS θα φιλοξενηθούν στο πάρκο γλυπτικής του Γιορκσάιρ από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Ιούνιο.

Συνήθως, ο Σεπτέμβριος είναι ένας μήνας μεταβατικός για τα πάντα. Αναδιοργάνωση, ανασυγκρότηση και προσαρμογή στην νέα εργασιακή χρονιά. Για τον κόσμο των video games όμως, δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Ως είθισται, με την έλευση του φθινοπώρου ανακοινώνονται οι ημερομηνίες κυκλοφορίας τόσο για τα καινούρια παιχνίδια, όσο και για τα νέα gadgets και τις νέες κονσόλες. Λοιπόν τι λες; Είσαι να κάνουμε παιχνίδι;

Ή η δειλή επιστροφή του προτύπου της παραγωγής; (Μια επετειακή αναδημοσίευση έναν χρόνο μετά τη γαμήλια ένωση που προσπάθησε να αλλάξει το Hollywood)

… όπως απεικονίζεται από τα Μ.Μ.Ε. και τα κοινωνικά δίκτυα διεθνώς με άκρως ευφάνταστα σκίτσα που, καθώς τα βλέπεις και παρά τις αντίξοες συνθήκες που περνάει η χώρα μας, δεν μπορείς παρά να χαμογελάσεις στιγμιαία… έστω και αν το χαμόγελο που σχηματίζεται είναι πικρό! 

Εσύ; Ακόμη δε βαρέθηκες να φοβάσαι; Ακόμη επιλέγεις να ζεις στη δική σου αποστειρωμένη φούσκα και να παιδεύεις τον εαυτό σου αναφορικά με το τι θα γίνει στο μέλλον; Διόρθωση: το αβέβαιο μέλλον σου. Ακόμη δεν έχεις πειστεί πως αυτό δικαιωματικά δεν σου ανήκει ό,τι και αν κάνεις. Ακόμη δεν έχεις δεχτεί πως το παρελθόν σου δεν θα αλλάξει όσες φορές και να το στριφογυρίζεις τα βράδια στο μυαλό σου; Ακόμη δεν έχεις εκτιμήσει πως το παρόν σου είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχεις; Άλλαξε τρόπο σκέψης τώρα. Προλαβαίνεις.