Ταινιοθήκη

Αφού απέσπασε έξι διακρίσεις στην απονομή των βραβείων της γερμανικής ακαδημίας, προβλήθηκε και στο φεστιβάλ κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Το “Victoria”, η τέταρτη ταινία που σκηνοθετεί ο Sebastian Schipper, συγκινεί όσο και σοκάρει.

Γέμισε ασφυκτικά τις αίθουσες του 54ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης κερδίζοντας το βραβείο κοινού, απέσπασε το βραβείο LUX του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και διεκδικεί το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Ο λόγος, για την ταινία «Ατίθασες» που σίγουρα δεν περνά απαρατήρητη.

 «Αυτό που απολαμβάνω περισσότερο είναι η δυνατότητα να κινηματογραφώ τις στιγμές. Όταν ο άνθρωπος που βρίσκεται μπροστά στον φακό αδυνατεί πλέον να μιλήσει, δεν έχει τίποτα άλλο να προσθέσει, αντί να κόβω το πλάνο, συνεχίζω να τον παρατηρώ.» Τάδε έφη ο Πατρίσιο Γκουσμάν, σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο περιοδικό Film Comment την άνοιξη του 2011. Πέρα όμως από την ευγλωττία της ανθρώπινης σιωπής, ο θρυλικός Χιλιανός ντοκιμαντερίστας είναι εξίσου ικανός και στο ακριβώς αντίστροφο: στην κινηματογράφηση των άηχων φωνών του σύμπαντος. Για τον Γκουσμάν, οι απέραντες εκτάσεις της ερήμου, οι ολόφωτοι αστερισμοί, οι αβαθείς ωκεανοί διαθέτουν μιλιά και μάλιστα τρανταχτή. Συνομιλούν ασταμάτητα με τον Άνθρωπο και την Ιστορία. Είναι κομμάτι της ροής των πραγμάτων και του χρόνου.

Κατασκοπικό – ψυχολογικό θρίλερ η νέα ταινία του Spielberg, η κλασικά «καλή» και ενδιαφέρουσα αμερικανική παραγωγή που συνήθως πρωταγωνιστεί στα Όσκαρ και γεμίζει τις αίθουσες με κόσμο κάθε ηλικίας. 

Κάτι τρέχει τις Δευτέρες στο Βακούρα. Φέτος είναι η 8η χρονιά λειτουργίας της Κινηματογραφικής Λέσχης Θεσσαλονίκης με μια εξαιρετική σινεφίλ επιλογή σε είδη ταινιών από διαφορετικές χώρες. Την Δευτέρα παρακολουθήσαμε την τέταρτη προβολή της Λέσχης, «Τα Παιδιά του Ιερέα» από την Κροατία.

Είναι γεγονός ότι από τότε που ανέλαβε ο Ντάνιελ Κρεγκ να υποδυθεί τον θρυλικό Βρετανό πράκτορα, στο αλησμόνητο (και αξεπέραστο μέχρι στιγμής) «Casino Royale» οι ταινίες Bond ανέβηκαν επίπεδο ποιοτικά. Με εξαίρεση το «Quantum of Solace» (που δεν είναι και τόσο κακό όσο λένε όλοι, απλώς υστερεί αισθητά σε σύγκριση με τα υπόλοιπα), ο Κρεγκ έφερε στο franchise την αύρα της σοβαρής δραματουργίας που, μετά τον Κόνερι, όλο και μειωνόταν στις ταινίες του 007, φτάνοντας στο σημείο να εξαφανιστεί εντελώς με τα δύο τελευταία, ανεκδιήγητα Bond του Πιρς Μπρόσναν, που οι οπαδοί προτιμούν να ξεχάσουν και όλοι οι υπόλοιποι δεν έχουν κανέναν λόγο να θυμούνται.

O Τζεφ και η Κέιτ. Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων που ετοιμάζεται να γιορτάσει 45 χρόνια γάμου, σε ένα μεγάλο πάρτυ με όλους τους κοινούς φίλους. Θα γιόρταζαν πέντε χρόνια νωρίτερα, αλλά η εγχείριση ανοιχτής καρδιάς του Τζεφ ανέβαλε τα τότε πλάνα τους. Δυο άνθρωποι στο λυκόφως της ζωής που δείχνουν να ζουν στη μακαριότητα των ευχάριστων αναμνήσεών τους. Ηρεμία, γλυκύτητα, έλλειψη πίκρας και κατάλοιπων. Χωρίς παιδιά κι εγγόνια, χωρίς φωτογραφίες και κορνίζες, γιατί όλα βρίσκονται αποθηκευμένα στο μυαλό τους. Δύο άνθρωποι που έζησαν μία ολάκερη ζωή ο ένας πλάι στον άλλο, τυλιγμένοι στο προστατευτικό κουκούλι των κοινών τους σημείων.

Ο Χρυσός Φοίνικας του φετινού φεστιβάλ των Καννών, εξιστορεί την περιπέτεια του Ντιπάν, μετανάστη από τη Σρί Λάνκα και πρώην μαχητή των Τιγρών του Ταμίλ (ομάδας που μάχεται την κυβέρνηση), που φτάνει στην Ευρώπη σε αναζήτηση μια καλύτερης ζωής, με πλαστό διαβατήριο και πλαστή οικογένεια, αλλά έρχεται αντιμέτωπος με τη βιαιότητα και την ασχήμια που θέλησε να αφήσει πίσω του.

Ο Τιερί δεν είναι ούτε ήρωας ούτε δειλός. Είναι ένας άνθρωπος τρομερά στριμωγμένος. Όταν απολύθηκε (αδίκως) από το εργοστάσιο όπου δούλευε, βρέθηκε σε κινούμενη άμμο. Πάλεψε, προσπάθησε να σώσει τη δουλειά του, πάσχισε να φέρει τους υπεύθυνους ενώπιον της δικαιοσύνης, αλλά σε κάποια στιγμή κουράστηκε. Η ζωή συνεχίζεται ανεξάρτητα από τη δική μας συμμετοχή κι ο Τιερί δεν ήθελε να δηλώσει «απών». Συμμορφώθηκε λοιπόν με τον «νόμο της αγοράς». 

Σε ένα δυστοπικό, όχι και τόσο μακρινό μέλλον, όσοι άνθρωποι χωρίζουν μεταφέρονται σε ένα υπερπολυτελές ξενοδοχείο όπου τους δίνεται 45 μέρες διορία προκειμένου να βρούν νέο ερωτικό σύντροφο. Αν δεν τα καταφέρουν, μεταμορφώνονται στο ζώο της επιλογής τους. Στο μεταξύ, μια ομάδα ανέντακτων αρνείται να υποβληθεί σε αυτή τη διαδικασία και κρύβεται στο δάσος έχοντας σχηματίσει μια κοινωνία εξίσου αυταρχική και γεμάτη ασφυκτικά αυστηρούς κανόνες και βίαιες τιμωρίες.