Ανάμεσα στους θεατές της πρώτης κινηματογραφικής προβολής, της 28ης Δεκεμβρίου 1895, στο παρισινό “Grand Café”, βρισκόταν κι ένας κύριος που ονομάζονταν Georges Méliès (Ζωρζ Μελιές). Ο Μελιές, γόνος ενός αυτοκράτορα της αγοράς των υποδημάτων της εποχής και επαγγελματίας ταχυδακτυλουργός, ένιωσε τη μαγεία αυτού του νέου και εκθαμβωτικού μέσου να τον διαπερνά από την κορφή ώς τα νύχια.
Άλλαι Τέχναι
"Σχεδίαζε τα πάντα!" - Emilio Vedova
Δεν θα ήθελα να αραδιάσω δικές μου λέξεις, προσπαθώντας να περιγράψω την ουσία μιας σπουδαίας μπάντας. Οπότε… κυρίες και κύριοι, οι Mother Turtle και ο μπροστάρης τους Κώστας Κωνσταντινίδης μας ανοίγονται.
Ο ήχος του Denver έχει σηματοδοτήσει μια ιδιαίτερη στροφή της Americana και της εναλλακτικής Country σε Goth διαδρομές. Στο προηγούμενο άρθρο είδαμε τις λογοτεχνικές και μουσικές καταβολές αυτού του ήχου και γνωρίσαμε τους Denver Gentlemen, το αρχικό σχήμα που πυροδότησε την εξέλιξή του. Στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος θα γνωρίσουμε και άλλους εκπροσώπους του ήχου του Denver.
Το να γράψεις την άποψή σου για μια ταινία μυστηρίου είναι ιδιαίτερα δύσκολο, γιατί πρέπει να ισορροπήσεις ανάμεσα σε αυτά που θέλεις να πεις και σε αυτά που δεν πρέπει να πεις για να μην υποψιάσεις όσους δεν έχουν δει ακόμα την ταινία. Ακριβώς αυτό το πρόβλημα καλούμαι να αντιμετωπίσω παρουσιάζοντας το “The Girl Οn Τhe Train” («Το κορίτσι του τρένου») του Αμερικανού σκηνοθέτη Tate Taylor, αλλά θα βάλω τα δυνατά μου να σταθώ στο ύψος των περιστάσεων. Όσοι έχουν βέβαια διαβάσει το ομώνυμο best seller της Paula Hawkins γνωρίζουν πολύ καλά τα μυστικά που κρύβει η ταινία.
Σπάνιες είναι οι περιπτώσεις στον κινηματογράφο που ένα τραγούδι ταυτίζεται με μία ταινία (ή ένα franchise όπως λένε και στα states) σε τέτοιο βαθμό, ώστε κάθε φορά που το ακούει κάποιος, ο εγκέφαλος του να σκέφτεται πρώτα την ταινία και μετά το ίδιο τραγούδι.
Denver Colorado, η αγαπημένη πόλη του Buffalo Bill, χτισμένη στους πρόποδες των Rocky Mountains, σε υψόμετρο ακριβώς ενός μιλίου από την επιφάνεια της θάλασσας. Ιδρύθηκε την εποχή της φρενήρους αναζήτησης χρυσού και γι’ αυτόν τον λόγο το πρώτο κτήριο της πόλης ήταν ένα saloon. Η καταγωγή αυτή συνετέλεσε στο να είναι το Denver η επίσημη πατρίδα του cheeseburger και η μεγαλύτερη ζυθοποιός πόλη στις ΗΠΑ με πάνω από 200 ετικέτες μπύρας. Όμως το Denver έχει επίσης παράδοση στις τέχνες και τον πολιτισμό· παράσταση του Macbeth ανέβηκε στην πόλη πριν ακόμα χτιστούν σχολεία και νοσοκομεία! Δεν αποτελεί λοιπόν έκπληξη ότι το Denver δημιούργησε και καλλιέργησε έναν από τους πιο αξιοπερίεργους ήχους της αμερικανικής μουσικής, του λεγόμενου Denver Sound.
Αθέατες κραυγές που μοιάζουν με κράμα πόνου και ηδονής, σε ένα ολόμαυρο φόντο. Η αυτόκλητα προσκεκλημένη κάμερα τρυπώνει λαίμαργα από το παράθυρο. Το σινεμά ήταν ανέκαθεν μία ηδονοβλεπτική διαδικασία για τον Ολλανδό σκηνοθέτη Paul Verhoeven. Και σε αυτή τη γειτονιά με τα όμορφα σπίτια, τα ακριβά αμάξια και τις ψηλές καγκελόπορτες, ουδέν μπορεί να μείνει κρυπτόν υπό τον κινηματογραφικό φακό. Η αλήθεια (;) αποκαλύπτεται. Δεν πρόκειται για μία σεξουαλική πράξη, αλλά για ένα βιασμό. Για μία κατεξοχήν δηλαδή πράξη επιβολής, εξουσίας και ελέγχου.
Εδώ και χρόνια οι ΜΟΝΟ δημιουργούν δίσκους που κάνουν την ακρόαση να είναι ένα ταξίδι. Έχουν τη δική τους ταυτότητα, δεν αφήνουν περιθώρια να εννοηθούν όποιες επιρροές μπορεί να έχουν και τα τραγούδια είναι από κάθε άποψη μοναδικά. Στο νέο τους δίσκο “Requiem for Hell” δε κάνουν κάτι διαφορετικό, πέρα από το ν’ ακούγονται δυνατοί, ακέραιοι και, ως είθισται, κινηματογραφικοί. Με χαρακτηριστικό σημείο τα επαναληπτικά μοτίβα των δύο μεγάλων συνθέσεων, ελκύουν το ενδιαφέρον μέχρι το αποκορύφωμα αυτών. Από την άλλη, οι μικρές συνθέσεις δείχνουν πόσο συναισθηματικοί μπορούν ν’ ακουστούν σε λίγα μόλις λεπτά. Απολαύστε ακόμη έναν όμορφο δίσκο από μία σπουδαία μπάντα που κάνει τον ήλιο ν’ ανατείλει για πάντα.
Η Τζέσι, μια πανέμορφη δεκαεξάχρονη με όνειρο να γίνει μοντέλο, φτάνει στο Λος Άντζελες με ελάχιστα χρήματα και μερικές καλλιτεχνικές φωτογραφίες στην τσέπη. Σύντομα, θα γνωρίσει την επιτυχία, αφού η αθώα εφηβική ομορφιά της θα κάνει τεράστια εντύπωση στους ανθρώπους της βιομηχανίας που θα τη φέρουν πολύ γρήγορα στην πρώτη γραμμή των πιο εξεζητημένων και σπουδαίων επιδείξεων. Ωστόσο, άμεσα θα συνειδητοποιήσει ότι πίσω απο τα φανταχτερά φλας των φωτογράφων και την επίπλαστη ομορφιά των μοντέλων, κρύβεται ένας σκοτεινός και επικίνδυνος κόσμος απο τον οποίο δεν μπορεί (ή μήπως δεν θέλει;) να ξεφύγει.