Μία βδομάδα κοντεύει να τελειώσει από την έναρξη του 57ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και μέχρι στιγμής η εμπειρία είναι, όπως κάθε χρόνο, ενδιαφέρουσα και πλούσια. Ας εστιάσουμε, όμως, σε κάποια από τα σημαντικότερα σημεία των προβολών που μέχρι στιγμής παρακολουθήσαμε, καθώς και σε ό,τι έχουν αυτά να μας πουν. Όταν κάποιος για καιρό παρακολουθεί τον συμβατικό κινηματογράφο των multiplex αιθουσών, μπορεί ασυναίσθητα να βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να πιστεύει πως όλα όσα βλέπει είναι και τα ουσιαστικά όρια της τέχνης. Ένα φεστιβάλ, όμως, όπως το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, προσφέρει μία ανεκτίμητη επαφή με τις νέες γενιές δημιουργών που μπορεί πραγματικά να ανανεώσει το σινεφίλ κοινό ώστε να αναθεωρήσει την αντίληψή του σχετικά με την τέχνη του κινηματογράφου.
Άλλαι Τέχναι
Αν η μουσική των ΜΟΝΟ ήταν ένα άτομο, αυτό θα ήταν κάποιος με μια ζωή γεμάτη από ταξίδια, ιστορίες και στιγμές. Ο πλούτος αυτής της ζωής θα μπορούσε να γίνει βιβλίο, και αυτό με τη σειρά του να γίνει μουσικός δίσκος. Οπότε, επιστρέφουμε στην αρχή, στη μουσική των ΜΟΝΟ. Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου τους δίσκου “Requiem for Hell”, αρπάζουμε την ευκαιρία και κάνουμε μία απολαυστική κουβέντα με τον ηγέτη τους Takaakira Goto.
Δεν είναι εύκολο να γράψει κανείς για μια μπάντα που είναι τόσο αγαπητή στο ελληνικό κοινό που δεν χρειάζεται συστάσεις, καθώς ήδη έχουν ειπωθεί και γραφτεί τόσα πολλά και η οποία έρχεται στη χώρα μας για να παίξει δεύτερη φορά μέσα στο ίδιο έτος και μάλιστα τέσσερις μόλις μήνες έπειτα από την τελευταία τους εμφάνιση στο Rockwave Festival. Οι Allah-Las όμως έχουν αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση με το ελληνικό κοινό και δεν παραβλέπουν να το συναντούν κάθε φορά που κυκλοφορούν ένα νέο δίσκο. Στο κείμενο που ακολουθεί επιχειρούμε να ανακαλύψουμε τι είναι αυτό που σαγηνεύει κάθε φορά τους Έλληνες φίλους του γκρουπ.
Στον Ανδρέα αρέσει να απλώνει τα πόδια μέχρι εκεί που φτάνει το πάπλωμα. Προτιμά να αγναντεύει από απόσταση ασφαλείας τα όνειρα, καθώς πετούν ψηλά πάνω από το κεφάλι του, παρά να τα γραπώσει. Οι φιλοδοξίες του εξαντλούνται σε μία μηχανή αντί για μηχανάκι. Σε εφημερίδες και τσιγάρα που θα πλαισιώσουν τα γάλατα και τα γιαούρτια, στο ψιλικατζίδικο που κληρονόμησε. Η Στέλλα θέλει να αγγίξει τα αστέρια, παρόλο που βαθιά μέσα της καταλαβαίνει πως δεν διαθέτει την απαραίτητη σκάλα. Λυσσά να ζήσει το όνειρο, ακόμη κι αν χρειαστεί να προβεί σε ορισμένες εκπτώσεις. Έχει μόνο μία φιλοδοξία, που πρέπει πάση θυσία να εκπληρώσει: να γίνει τραγουδίστρια.
Φανταστείτε μία ταινία στην οποία “Cast Away” (2000) περνά ένα “Weekend at Bernie's” (1989) κι έχετε μία πρώτη ιδέα για το τι σας περιμένει στο “Swiss Army Man”. Ένα πτώμα που ξεβράζεται σε μία ακτή, όπου ένα ζωντανό πτώμα ετοιμάζεται να αυτοκτονήσει. Ακόμη κι η αυτοκτονία, όμως, χρειάζεται συγκέντρωση κι έλλειψη αντιπερισπασμών. Η κωμωδία (των δύο Daniel, όπως βλέπουμε στους τίτλους έναρξης) των Daniel Kwan και Daniel Scheinert, οι οποίοι έγιναν διάσημοι μέσα από βίντεο κλιπ και viral βίντεο, διαθέτει σε βαθμό πλεονασμού όλα κάθε πιθανό και απίθανο στοιχείο από τον -πλέον τρομερά προβλέψιμο και μανιερίστικο- καταστατικό χάρτη του αμερικάνικου indie.
Βασισμένο σε πραγματική ιστορία, το τελευταίο φιλμ του Oliver Stone μιλάει για τα χρόνια της «μαθητείας» του Edward Snowden, στη CIA και την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών της Αμερικής, κατά τη διάρκεια των οποίων ένα ιδιοφυές, αλλά και εντελώς συντηρητικό, άτομο, με ανεπιφύλακτη αγάπη για την πατρίδα του και τα μεγάλα ιδανικά της, είδε τα πράγματα από μέσα και «φρίκαρε» για μια ζωή.
Ο Felix Van Groeningen, γνωστός στο ευρύ κοινό για το μοναδικό ''The Broken Circle Breakdown'', έρχεται ξανά στο προσκήνιο μ' ένα βελγικό δράμα, όπως φανερώνει και ο τίτλος του “Belgica”, το οποίο έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Sundance.
Το biopic για τη ζωή του frontman των Queen, του θρυλικού Freddie Mercury βρίσκεται στα σκαριά εδώ και πολλά χρόνια. Η πρώτη φορά που ήρθε στο φως της δημοσιότητας το συγκεκριμένο πρότζεκτ ήταν το 2010, σε μία συνέντευξη του κιθαρίστα της διάσημης μπάντας Brian May, στο BBC. O May είχε αποκαλύψει στην εν λόγω συνέντευξη πως ο Βρετανός κωμικός Sacha Baron Cohen θα υποδυόταν τον Mercury, ενώ διευκρίνισε πως ο ίδιος, καθώς και ο ντράμερ του συγκροτήματος Roger Taylor, θα διατελούσαν χρέη μουσικού παραγωγού.