Στις 14 Ιουλίου 2015, o Arthur Cave , ο ένας από τους δυο γιους που είχε αποκτήσει ο Nick Cave με το πρώην μοντέλο Susie Bick, βρήκε τραγικό θάνατο, πέφτοντας από ένα γκρεμό στο Μπράιτον της Αγγλίας, ευρισκόμενος –όπως έχει εμμέσως επιβεβαιωθεί- υπό την επήρεια ουσιών. Εκείνη την εποχή, ο σκοτεινός πρίγκιπας ηχογραφούσε το δέκατο έκτο άλμπουμ του συγκροτήματος Nick Cave and The Bad Seeds, με τίτλο “Skeleton Tree”. Παρόλο που το μεγαλύτερο τμήμα του άλμπουμ είχε ήδη ηχογραφηθεί, ο Cave, με τη βοήθεια των συνεργατών του, ενέταξε το συναίσθημα της σοκαριστικής οδύνης στους στίχους και τη γενικότερη αύρα του “Skeleton Tree”, το οποίο συνδέθηκε άρρηκτα στο μυαλό του κοινού με αυτή την ανείπωτη τραγωδία.
Άλλαι Τέχναι
"Σχεδίαζε τα πάντα!" - Emilio Vedova
Η Justine είναι μία νεαρή βίγκαν που ξεκινάει τις σπουδές της στην Κτηνιατρική, στο κολέγιο όπου σπουδάζει η αδερφή της και σπούδαζαν παλαιότερα οι γονείς της. Όταν στην πορεία αναγκάζεται να φάει ένα ωμό νεφρό λαγού, στο πλαίσιο μίας τελετής μύησης που οργανώνουν οι συμφοιτητές της, αισθάνεται την όρεξή της για το κρέας να εκτοξεύεται σε δυσθεώρητα ύψη, ικανά να την ωθήσουν μέχρι και στη βρώση ανθρώπινων μελών.
“Two’s a crowd” που έλεγε και ο αείμνηστος Andy Warhol και δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με αυτό. Μπορούν μόνο δύο άτομα να παράξουν μουσική ισάξιας δυναμικής με αυτή μίας πλήρους μπάντας; Ασφαλώς και μπορούν και ιδού μερικές από τις πιο τρανές αποδείξεις:
Την ίδια στιγμή που ο ακούραστος Jean-Luc Godard ετοιμάζει την επόμενη ταινία του, η οποία θα φέρει τον τίτλο “Image et Parole” («Εικόνα και Λόγος», ελληνιστί) και θα εκτυλίσσεται στη Μέση Ανατολή, μία ταινία με κεντρική φιγούρα τον Πάπα της nouvelle vague ετοιμάζεται να βγει στις αίθουσες.
Το 1986, όταν ο Stephen King εξέδωσε το μυθιστόρημα «Το Αυτό» (“It”), αυτές οι 1.138 σελίδες υποβόσκοντος τρόμου και υπανικτικής απειλής δεν μπόρεσαν να τρυπώσουν στις καρδιές του mainstream αναγνωστικού κοινού του διάσημου συγγραφέα. To “It” αγαπήθηκε παθολογικά από τους ούτως άλλως λάτρεις της γραφής του King, αλλά δεν κατέστη –παρά την περί του αντιθέτου κοινή πεποίθηση- άμεσα pop icon της εποχής του. Για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, πάντως, δεν χρειάστηκε να περάσει πολύς χρόνος, καθώς μόλις τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1990, η τηλεοπτική μεταφορά του (σε 2 επεισόδια – τηλεταινίες, συνολικής διάρκειας 192 λεπτών) στο δίκτυο ABC γνώρισε τεράστια απήχηση και συνέδραμε στη μαζική του αποδοχή.
Ο Γερμανός εικαστικός Max Ernst είναι ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους του 20ού αιώνα, ένας καλλιτέχνης που άφησε ανεξίτηλο στίγμα στην πορεία της σύγχρονης τέχνης. Η πορεία του ήταν σημαντική τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική, όπου μετανάστευσε το 1941, κυνηγημένος από την Γκεστάπο.
Ο Arno Rafael Minkkinen επί τέσσερις δεκαετίες φωτογραφίζει το γυμνό του σώμα με τέτοιο τρόπο, ώστε να αναδεικνύει την ομορφιά του φυσικού τοπίου όπου βρίσκεται, και με τις στάσεις του σώματος παίζει με το φυσικό περιβάλλον, δημιουργώντας εξωπραγματικές εικόνες. Αν και πρόκειται για αυτοπορτραίτα, ο πραγματικός πρωταγωνιστής των εικόνων του Minkkinen είναι το τοπίο.
Μόλις 30.000 κόπιες πούλησε το “The Velvet Underground and Nico”, την περίοδο που κυκλοφόρησε. Όπως είπε όμως ο Brian Eno, «όποιος αγόρασε τον δίσκο τότε, μετά το άκουσμά του έφτιαξε το δικό του συγκρότημα». Στην πραγματικότητα, από τις 12 Μαρτίου 1967, που η Verve σύστησε στον πλανήτη τον αλλόκοτο ήχο των Velvet Underground, ο δίσκος χρειάστηκε μια δεκαετία για να αρχίσει να θεωρείται ευπώλητος, κάνοντας εξαψήφια νούμερα στην αγορά. Σήμερα όμως θεωρείται εκείνος ο δίσκος που έχει επηρεάσει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο την εξέλιξη της Rock μουσικής.
