The art of sampling…10 τραγούδια που μάθαμε μέσα από το sample-άρισμά τους.
Άλλαι Τέχναι
"Σχεδίαζε τα πάντα!" - Emilio Vedova
Πριν από καμιά εικοσαριά χρόνια, οι φοβεροί και τρομεροί αδερφοί Κοέν είχαν γράψει ένα σενάριο για ένα ντόμινο φόνων που εκτυλίσσεται σε ένα τυπικό καλοβαλμένο και αποστειρωμένο σκηνικό αμερικανικών προαστίων, στη δεκαετία του ’80. Για τον φίλο τους George Clooney, ο οποίος παραδοσιακά υποδύεται κάποιον όχι και τόσο ευφυή χαρακτήρα στις ταινίες τους, είχαν κατά νου τον βραχύ, αλλά τελείως πιασάρικο, ρόλο ενός ασφαλιστή που ανακαλύπτει τη βασική πλεκτάνη. Το παρατημένο αυτό πρότζεκτ ανέβαλε, λοιπόν, ο George Clooney, αλλάζοντας την πλοκή σε ορισμένους ουσιώδεις άξονες.
Οι Flat Worms με έδρα το Λος Άντζελες, μπήκαν στη ζωή μας ξαφνικά και γεμάτοι τσαμπουκά τον Απρίλιο του 2016, όταν και κυκλοφόρησαν το debut 7’’ ΕΡ “Red Hot Sand” (Volar Records, 2016) προκαλώντας έντονη κινητοποίηση στους underground punk/garage/psych κύκλους του Λος Άντζελες. Το power fuzz punk τρίο επιστρέφει, ένα χρόνο μετά, με το ομώνυμο ντεμπούτο LP τους από την Castle Face και θέτει αμέσως υποψηφιότητα για την τοπ πεντάδα κυκλοφοριών της χρονιάς, τουλάχιστον στον μουσικό τομέα!
Χαϊδάρι, 1944. Ο Ναπολέων Σουκατζίδης, μαζί με χιλιάδες ακόμη Έλληνες, βρίσκεται κρατούμενος των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων. Εκτελεί χρέη διερμηνέα των Ναζί και ως εκ τούτου γίνεται συχνά αυτόπτης μάρτυρας της κτηνωδίας τους. Λόγω της ιδιαίτερης θέσης του, έχει αναπτύξει διαφορετική σχέση με τον Γερμανό διοικητή του στρατοπέδου. Μια σχέση ψυχοφθόρα, καθώς στην ουσία αδυνατεί να βοηθήσει τους συμπατριώτες του, οι οποίοι κοιτούν, δικαιολογημένα από τη μεριά τους, με καχυποψία την επαφή του με τον σκληρό διοικητή.
H Miss Aniela ξεκίνησε από χόμπι όταν ήταν ακόμα φοιτήτρια. Το πάθος της και η συνεχής ενασχόλησή της την οδήγησε σε έναν πετυχημένο δρόμο στη σύγχρονη φωτογραφία.
Δεν ξέρω ποια είναι η εντύπωση που έχουν οι ακροατές εκεί έξω, αλλά φέτος το heavy metal περνάει δύσκολα. Δεν έχει συμβεί κάποιο καταστροφικό γεγονός, η παραγωγή δίσκων συνεχίζεται στους βιομηχανικά προκαθορισμένους ρυθμούς, οι περιοδείες συνεχίζουν να γεννούν χρήμα για τους εμπλεκομένους και σίγουρα θα έχει συγκεντρωθεί μια πληθώρα albums τον Δεκέμβρη, ώστε οι κριτικοί να έχουν πολλές επιλογές για να διαμορφώσουν τις καθιερωμένες λίστες τους. Απλά νιώθω ότι από όλες αυτές τις καταχωρήσεις για τα «καλύτερα της χρονιάς», ελάχιστα θα είναι εκείνα τα albums που θα συνεχίσουμε να ακούμε ευχάριστα χρόνια μετά.
Όπως διατρανώνει εμφατικά ο τίτλος του, το «Χωρίς αγάπη», του σπουδαίου Ρώσου Andrey Zvyagintsev, φύεται κακήν κακώς σε ένα κόσμο στραγγιγμένο από οποιαδήποτε τρυφερότητα και ενσυναίσθηση. Σε ένα κόσμο άνυδρο και στείρο. Το αληθινά σπαρακτικό, όμως, στο σύμπαν του “Loveless” είναι ότι ανιχνεύονται, ακόμη και στα πιο σκοτεινά του σημεία, κάποιες στάλες ανάγκης. Ανάγκης για εκδήλωση συμπόνοιας, για κυοφόρηση αισθήματων, για την ανθρωπιά του να νοιάζεσαι και να μοχθείς για ένα σκοπό που σε υπερβαίνει εξ ορισμού και καθ’ ολοκληρίαν.
Ο Φινλανδός σκηνοθέτης Aki Kaurismäki στην ταίνια “The Other Side of Hope” μας δείχνει την άλλη πλευρά των ανθρώπων και των μεταξύ τους σχέσεων. Αποδομεί κάθε είδους στερεότυπες συμπεριφορές που σχετίζονται με ρατσιστικές ή μισαλλόδοξες προκαταλήψεις μέσα από τους φαινομενικά αταίριαστους χαρακτήρες του. Η ταινία ακροβατεί μεταξύ αληθινού και φανταστικού αποκαλύπτοντας μια διττή πραγματικότητα που αντικατοπτρίζει τον εσωτερικό κόσμο του κάθε ατόμου. Οι ήρωες της ταινίας, δοσμένοι με κωμικοτραγικά στοιχεία, φανερώνουν τόσο τις αδυναμίες όσο και τις πηγαίες δυνάμεις της ανθρώπινης φύσης. Ο χώρος και ο χρόνος καταρρίπτονται προσδίδοντας μια καθολική διάσταση στο θέμα, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τη μουσική που μοιάζει να ενώνει όλα τα κομμάτια της ιστορίας. Και οι δύο αυτοί μηχανισμοί προωθούν και εξελίσσουν τον μύθο της πλοκής αρμονικά συνδέοντας οτιδήποτε φαίνεται να είναι αποκομμένο από το όλον της δραματουργίας που έχει επιδέξια στήσει ο Aki Kaurismäki.
Captain Sensible ή κατά κόσμον Raymond Ian Burns. Μια ιδιαίτερη μουσική φυσιογνωμία που συνέδεσε άμεσα το όνομά του με την έκρηξη του πανκ στη Μεγάλη Βρετανία στα τέλη της δεκαετίας του ‘70. Ιδρυτικό μέλος των θρυλικών The Damned, στους οποίους ξεκίνησε ως μπασίστας και μετέπειτα σόλο ποπ μουσικός, ο Captain έδειξε εξαρχής να διαθέτει τη «μαγιά» για να εδραιωθεί στο κοινό συνειδητό ως ένα punk rock icon. Ευφυής, σαρκαστικός, αντισυμβατικός με μπόλικη δόση χιούμορ αλλά και με αναμνήσεις από μία εποχή που πέρασε ανεπιστρεπτί. Το Artcore βρήκε τον Captain Sensible και –εκμεταλλευόμενο την εξαιρετική και σπάνια ηλιοφάνεια– ζήτησε από τον ίδιο να μοιραστεί μαζί μας μερικές από τις εμπειρίες του από την εποχή της πανκ και των κοινωνικών/πολιτικών ανακατατάξεων αλλά και τις μελλοντικές του βλέψεις ως μουσικός. (Η συνέντευξη έγινε στις 25/03/17).
Lost in the savage wilderness, enjoying the distant fires.