Στο έκτο επεισόδιο οι ρυθμοί πέφτουν κατακόρυφα και οι εξελίξεις είναι ελάχιστες. Σαφώς και δεν απουσιάζουν οι ενδιαφέρουσες στιγμές ή τα όμορφα πλάνα, περισσότερο όμως λειτουργεί σαν διάλειμμα πριν την τελική τετράδα επεισοδίων με την οποία θα κλείσει η σεζόν.
Άλλαι Τέχναι
"Σχεδίαζε τα πάντα!" - Emilio Vedova
Σίγουρα όλοι έχει τύχει κάποια στιγμή να διαβάσετε τη λεγόμενη κριτική-θάψιμο. Ο όρος είναι αδόκιμος και αναφέρεται στην κακή ή αδιάφορη ταινία, για την οποία ο κριτικός φροντίζει με απαράμιλλο ζήλο να εκφράσει τα χειρότερα. Δεν προσπαθώ να γεμίσω λέξεις το κείμενο χωρίς λόγο. Περισσότερο σας προετοιμάζω για την ακόλουθη κριτική μίας ταινία που κατορθώνει (περί κατορθώματος πρόκειται) να είναι ταυτόχρονα «κακή» και αδιάφορη.
«Η μουσική πάντα με βοηθούσε, ακόμα και σε στιγμές που δεν είχα τίποτα. Η μουσική μου πρόσφερε τα πάντα και νιώθω ότι πρέπει «να τα δώσω» όλα πίσω. Δεν γνωρίζω τι θα έκανα χωρίς τη μουσική, κυλάει στο αίμα μου, η μοναδική σταθερή αξία στη ζωή μου», (μία από τις πιο γνωστές του φράσεις).
Και ξαφνικά οι Radiohead κυκλοφορούν το “Kid A” και λίγους μήνες μετά το “Amnesiac” και μας στέλνουν αδιάβαστους…
Ο κύριος Michael Haneke γνωρίζει σίγουρα τον τρόπο να καθηλώνει το θεατή. «Η δασκάλα του πιάνου» είναι ιδιαίτερα προκλητική, εκρηκτική καθώς και μία ταινία για γερά νεύρα.
Βραδινή έξοδος! Διάθεση για όμορφο βράδυ ανοιξιάτικο, συνοδευόμενο από ηλεκτρονικές μελωδίες… Tα «ηλεκτρονικά στέκια» της πόλης με απογοήτευσαν λίγο. Θα ήθελα να ακούσω κάτι από τα παλιά σκέφτηκα και έστειλα ένα email στον Stephan Bodzin. Τον ρώτησα αν έχει χρόνο για μια συνέντευξη. Θα ΄θελα να ακούσω τι έχει να μου πει κάποιος που έδωσε διαφορετικό τόνο στην ηλεκτρονική σκηνή, και ίσως να μου δώσει μια ελπίδα ότι η underground club σκηνή θα ζωντανέψει πάλι στην πατρίδα μας!
The Flashbulb, Acidwolf, Flexe είναι μόνο μερικά από τα μουσικά project που έχει δημιουργήσει ο Benn Jordan, ο κύριος avant-garde της ηλεκτρονικής μουσικής. Πειραματικός ήχος σε ambient, dubstep και idm ηχοτόπια ή ατμοσφαιρική κινηματογραφική μουσική;
Μπορεί κανείς να μείνει πιστός στους όρκους και τις αξίες του; Αυτό είναι το ερώτημα, το οποίο καλούνται να απαντήσουν χαρακτήρες όπως ο Ρομπ, o Τζέιμι και ο Τζον. Το 5ο επεισόδιο έχει δημιουργηθεί με τόση μαεστρία, ώστε εντυπωσιάζεσαι από το πόσο αλληλένδετες είναι οι ιστορίες όλων των χαρακτήρων. Οι έννοιες της τιμής και της οικογένειας διακυβεύονται συνεχώς. Το επεισόδιο τελειώνει και είναι αδύνατο να μην παρατηρήσεις πόσο αρμονικά τα διαφορετικά κομμάτια του πάζλ υπηρετούν το σύνολο.
Αυτή τη φορά θέλω να μοιραστώ με τους cultural omnivores αναγνώστες του περιοδικού μας, σας γλείφω εάν δεν το καταλάβατε, τα καλλιτεχνικά γεγονότα που έχουν μονοπωλήσει το ενδιαφέρον της μεγαλοτεράστιας μητρόπολης της τέχνης, του Λονδίνου. Φυσικά και οι λέξεις μου θα σας δώσουν μια ιδέα και μόνο από τα συγκλονιστικά πράγματα που γεννιούνται σε αυτήν την ομολογουμένως ανεπανάληπτα ενεργή και παθιασμένη καλλιτεχνικά πόλη.
Ο K. Ζαχόπουλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σενάριά του εκδόθηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Συμμετείχε στο Popgun, την βραβευμένη με Eisner award ανθολογία ιστοριών κόμικ που εκδόθηκε από την Image. Είναι ο σεναριογράφος του “Mister Universe” που εκδόθηκε στον τέταρτο τόμο του Popgun. Η πρώτη του νουβέλα “Mon Alix” εκδόθηκε από την Cannot Not Design Publications. Αυτές τις ημέρες εργάζεται ως σεναριογράφος της σειράς “Misery City” και του graphic novel “The Fang”.