Η Θεσσαλονίκη συνεχίζει να κινείται στους ρυθμούς ενός Φθινοπώρου που βρίθει από καλλιτεχνικές εκθέσεις και προσφέρει πολλές ευκαιρίες στο κοινό για να δραστηριοποιηθεί στον χώρο των εικαστικών. Η 2η Art Thessaloniki που εγκαινιάστηκε στις 23 Νοεμβρίου και διαρκεί μέχρι τις 26 Νοεμβρίου έρχεται να πλαισιώσει την εικαστική σκηνή με ένα Art Fair που ενώνει γκαλερί από πολλές χώρες του κόσμου και φιλοξενεί ενδιαφέρουσες μουσειακές εκθέσεις στον χώρο της ΔΕΘ HELEXPO.
Beaux Arts
Ο Γάλλος ιμπρεσιονιστής Claude Monet είναι ένας ζωγράφος που συνέβαλε καθοριστικά στην αναθεώρηση της τέχνης που ξεκίνησε στα τέλη του 19ου αιώνα και στην απελευθέρωσή της από τους κανόνες της ακαδημαϊκής ζωγραφικής. Η καλλιτεχνική παράδοση του παρελθόντος είχε πλέον εκφυλιστεί, καταλήγοντας ένας κούφιος απόηχος των μεγάλων δασκάλων των προηγούμενων αιώνων, ζήτημα που πυροδότησε την εμφάνιση νέων ριζοσπαστικών πρακτικών. Το έργο του Monet και γενικότερα ο Ιμπρεσιονισμός ήταν το απαραίτητο άλμα για τη μετάβαση στον μοντερνισμό και την εκρηκτική αλλαγή που σημάδεψε την τέχνη του 20ού αιώνα.
Ο Auguste Rodin είναι, αναμφίβολα, ένας από τους σημαντικότερους γλύπτες στην ιστορία της δυτικής τέχνης, αποτελώντας το μεταίχμιο μεταξύ ακαδημαϊκής και μοντέρνας γλυπτικής. Η δράση του ήταν παράλληλη με την έκρηξη του ιμπρεσιονισμού στη Γαλλία και μετέπειτα στην υπόλοιπη Ευρώπη, δίνοντας ως αποτέλεσμα ιδιαίτερη έμφαση στην κίνηση, την έκφραση και το συναίσθημα των γλυπτών του.
Η 6η Biennale της Θεσσαλονίκης που διεξάγεται μέχρι και τις αρχές του 2018 παρουσιάζει έργα τέχνης σε πολλούς σημαντικούς, ιστορικούς χώρους της πόλης, αποτελώντας μία οργάνωση σφιχτά δεμένη με τον καλλιτεχνικό ιστό της Θεσσαλονίκης. Μεταξύ αυτών των χώρων είναι το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης στο λιμάνι, η Αγιορείτικη Εστία, το Αλατζά Ιμαρέτ και το ινστιτούτο Goethe της Θεσσαλονίκης, χώροι που διαχρονικά αποδεικνύουν τη κοντινή σχέση που έχουν με το κοινό και τους δημιουργούς.
Ό,τι και να ειπωθεί για τον Marcel Duchamp είναι λίγο, καθώς πρόκειται για έναν καλλιτέχνη με πρωτοποριακό έργο που καθόρισε όχι μόνο τη μοντέρνα προπολεμική περίοδο αλλά και τη μεταμοντέρνα σύγχρονη τέχνη. Οι περισσότεροι είναι εξοικειωμένοι με τα “readymades” του, έργα που βασίζονταν σε απλά καθημερινά αντικείμενα και εκτίθονταν στο πλαίσιο της ντανταϊστικής δράσης του. Εκτός από αυτά, όμως, υπάρχει ακόμη μία τεράστια δουλειά που εκτείνεται σε πολλούς τομείς της τέχνης και προσφέρει στον θεατή πληθώρα ερεθισμάτων, κυρίως εγκεφαλικών.
Οκτώβριος του 2017 και η Θεσσαλονίκη κινείται στους ρυθμούς δύο σημαντικότατων εκδηλώσεων που έχουν εδραιωθεί στο καλλιτεχνικό προσκήνιο της πόλης. Πρόκειται για την 6η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης και τα 52α Δημήτρια, θεσμοί που προβάλλουν την εγχώρια καλλιτεχνική παραγωγή ενώ παράλληλα αποτελούν και πόλο έλξης για δημιουργούς από το εξωτερικό.
Ο Rembradt είναι μία από τις εμβληματικότερες μορφές στην ιστορία της τέχνης. Τα έργα του συνεχίζουν να εκπλήσσουν τους θεατές και να προβληματίζουν τους ειδικούς. Ειδικότερα, οι πολυάριθμες αυτοπροσωπογραφίες του συνιστούν το μεγαλύτερο μυστήριο της δουλειάς του σε βαθμό και επιρροή ανάλογη με της «Τζιοκόντας» του Leonardo Da Vinci.
Ο Δήμος Συκεών φιλοξενεί στο Μουσείο Προσφύγων την έκθεση φοιτητών του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών με τίτλο «Από τον Καμύ στον Σαρτρ». Η εικαστική έκθεση παρουσιάζει έργα τελειόφοιτων σπουδαστών της σχολής, που προέκυψαν μέσα από τον δημιουργικό διάλογο με τα έργα «Κεκλεισμένων των Θυρών» του Sartre και «Ο ξένος» του Camus, υπό την καθοδήγηση του καθηγητή της σχολής Χ. Σαββόπουλου. Η έκθεση αναδεικνύει τη βαθιά σχέση που συνδέει την τέχνη και τη φιλοσοφία.
Ο Caspar David Friedrich είναι ο ζωγράφος που χαρακτήρισε όσο λίγοι τον γερμανικό κλάδο του Ρομαντισμού, το κίνημα που κυριάρχησε από τα τέλη του 18ου μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα στις γερμανόφωνες χώρες. Το κίνημα που γέννησε μουσικούς όπως τον Wagner, τον Schubert, τον Liszt και τον Brahms αλλά και φιλοσόφους/λογοτέχνες όπως τον Goethe, τον Hegel και τον Heine, δημιουργώντας τις βάσεις για την πολιτιστική αναγέννηση και ενοποίηση της Γερμανίας, μακριά από τον διασπασμένο φεουδαρχισμό των προηγούμενων αιώνων στην ιστορία της. Εντούτοις, πέρα από τη γοητεία που άσκησε αρχικά, ο Ρομαντισμός δέχτηκε στη συνέχεια κριτική για τον εθνικισμό από τον οποίο διαπνέεται και καλλιεργεί. Με παρόμοιο τρόπο θα αντιμετωπιστεί και η πορεία του Caspar David Friedrich στον κόσμο της τέχνης.
Το ″The Nightmare″ είναι το γνωστότερο έργο του Henry Fuseli (το κανονικό του όνομα ήταν Johann Heinrich Füssli). Κυκλοφόρησε ευρέως ως χαρακτικό αντίγραφο. Εικονίζει μια γυναίκα που κοιμάται, ενώ ταυτόχρονα συμβολίζει την έννοια του εφιαλτικού ύπνου. Στο στήθος της κάθεται ένας δαίμονας, ενώ το κεφάλι ενός αλόγου προβάλλει μέσα από τις κουρτίνες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του ρομαντικού κινήματος, ο πίνακας επηρέασε πολλούς λογοτέχνες όπως την Mary Shelley και τον Edgar Allan Poe.