Art Outside the Core

Παρακολουθώντας ένα βίντεο μιας εκπομπής μαγειρικής παραδοσιακής ιαπωνικής κουζίνας, που μου προώθησε ένας φίλος την προηγουμένη εβδομάδα, συνειδητοποίησα διαφορετικά πράγματα ταυτόχρονα.

Πέρα από το αναμενόμενο γεγονός, ότι η διαδικασία επεξεργασίας των υλικών είναι χρονοβόρα (4 ώρες για ένα αναθεματισμένο χοιρινό είναι πολλές δεν νομίζετε;) προσπαθούσα να καταλάβω για ποιο λόγο η εκπομπή ονομαζόταν “cooking with dog” δηλαδή «μαγειρεύοντας με τον σκύλο». Ναι, μπορεί να υπήρχε ένα συμπαθέστατο κανίς στο πλατό, το οποίο όμως απλά καθότανε πάνω σε ένα σκαμπό δίπλα στην κυρία που μαγείρευε, αλλά δεν μπορούσα να κατανοήσω τι το ιδιαίτερο συνέβαινε και έπρεπε να αναφέρεται ο σκύλος και στον τίτλο! Πέρασαν αρκετά δευτερόλεπτα μέχρι να καταλάβω, ότι η ανδρική φωνή που εξηγούσε την συνταγή και τα περί υλικών, «ανήκε» στον σκύλο.Ο σκύλος λοιπόν ήταν ο παρουσιαστής της εκπομπής!

Η σχέση των Ιαπώνων με τα κατοικίδια θεωρείται αρκετά περίεργη. Στον δυτικό πολιτισμό, ως επί το πλείστον, ο σκύλος θεωρείται ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου και οι γάτες, ιδιαίτερα δε οι μαύρες, οιωνοί κακοτυχίας. Παρόλα αυτά, στην άπω ανατολή τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι γάτες κατέχουν μια ιδιαίτερη θέση στην κοινωνία (όπως και να το κάνουμε «κρατούν» μακριά αρκετές αρρώστιες και κίνδυνους αφού κυνηγούν ποντίκια και φίδια ενώ οι σκύλοι αράζουν κάπου στην γωνίτσα τους) γεγονός που οδήγησε στην λατρεία της γάτας, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τα φυλακτά ‘maneki neko’ που έχουν τη μορφή γάτας και χρησιμοποιούνται ανάλογα με το χρώμα, είτε για προστασία από αρρώστιες και κακοτυχία είτε ως γούρια για υγεία και πλούτο. Ωστόσο, η επαφή των Ιαπώνων με τον δυτικό πολιτισμό άλλαξε τις ισορροπίες στην νοοτροπία τους και οι σκύλοι έχουν κερδίσει πλέον μια ισχυρή θέση στην καρδιά τους.

Υπάρχουν όμως και άλλα κατοικίδια που είναι αρκετά αγαπητά, όπως τα χαμστεράκια. Ένα από τα πρώτα anime που με έκαναν να αναθεωρήσω την άποψη μου για το είδος, που μέχρι τότε θεωρούσα ότι προσφέρεται ως κατοικίδιο σε παιδιά και εφήβους, ήταν το “Oruchuban Ebichu” ή “Ebichu, the house keeping hamster”. Η ιστορία ενός οικιακού τρωκτικού, που η δουλεία του είναι να καθαρίζει το σπίτι της «κυρίας» του, να την περιποιείται όταν γυρίζει από τη δουλειά της και να της μαγειρεύει. Καθαρή εκμετάλλευση, με λίγα λόγια, μόνο που το μικροσκοπικό αυτό πλάσμα μπερδεύεται συνεχώς στις υποχρεώσεις της, ανακατεύεται σε όλες της φάσεις της ζωής του «αφεντικού» της, σε σημείο να την χωρίζει επανειλημμένα από τους εκάστοτε συντρόφους-εραστές της μέσα από πολύ αστείες καταστάσεις.