Scroll Top

Art Outside the Core

Ήτοι ιαπωνικά κινούμενα σχέδια

feature_img__itoi-iaponika-kinoumena-sxedia
Τα κινούμενα σχέδια ήταν και είναι για την Ελλάδα μια λίγο πονεμένη ιστορία κατά τη γνώμη μου. Εν έτει 2012 και με βάση αυτά που γνωρίζω αυτή η ζώνη αποτελεί ψύλλους στα άχυρα που ψάχνεις να τη βρεις (μόνο το Nickelodeon και το Star κάνει δουλειά με παιδικά).

Δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη για το τι συνέβαινε πριν τη δημιουργία των ιδιωτικών καναλιών, αφού μεγάλωσα με την ιδιωτική τηλεόραση. Συνήθως τα πρωινά του σαββατοκύριακου είχες τη δυνατότητα να παρακολουθήσεις παιδικές σειρές, που σε μεγάλο ποσοστό, είτε τις έβλεπες σε επανάληψη, είτε προβάλλονταν στην ελληνική τηλεόραση με αρκετά χρόνια καθυστέρηση σε σχέση με την χώρα παραγωγής.

Παρόλα αυτά, η ζώνη αυτή του σαββατοκύριακου (καμία σχέση με τη ζώνη του λυκόφωτος) ήταν και η αιτία της πρώτης επαφής μας με την Ιαπωνική αισθητική των anime, ήτοι «ιαπωνικά κινούμενα σχέδια». Δεν τα ονομάζω παιδικά γιατί από όσο θυμάμαι, ορισμένα από αυτά είναι αρκετά βίαια για να απευθύνονται σε μικρά παιδιά, αλλά αυτό έχει να κάνει περισσότερο με την πολιτική του εκάστοτε καναλιού και το κατά πόσο κρίνει ότι πρέπει να παίζονται σε συγκεκριμένες ώρες ή όχι. Τα anime στην Ιαπωνία δεν απευθύνονται μονάχα στα παιδιά. Υπάρχουν anime για όλες τις ηλικίες και για όλα τα γούστα.

Αυτοί οι ήρωες λοιπόν με τα μεγάλα εκφραστικά μάτια, τα παράξενα μαλλιά με τα πιο περίεργα χρώματα αλλά και τα ψηλά λεπτά πόδια ( καμιά σχέση με τους πραγματικούς Ιάπωνες δηλαδή) πρωταγωνιστούσαν και πρωταγωνιστούν σε ιστορίες που έχουν αρχή, μέση και τέλος. Τι εννοώ με αυτό; Σε αντίθεση με τα αμερικάνικα κυρίως κινούμενα σχέδια, στα οποία ακόμα και όταν ο δημιουργός ενός ήρωα έχει πεθάνει, ο χαρακτήρας επαναλαμβάνεται σε καινούργιες εκδόσεις από άλλους δημιουργούς, στην Ιαπωνία, όταν ο δημιουργός κλείσει την ιστορία που θέλει να πει, σταματάει και ο ήρωας να υπάρχει και μένουμε με την αίσθηση, ότι έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα… Εν ολίγοις η ιστορία του ήρωα κάποια στιγμή σταματάει και δεν διαιωνίζεται στο άπειρο. Υπάρχουν φυσικά και στην Ιαπωνία κινούμενα σχέδια που ξεχνάνε να ολοκληρωθούν, όπως το γνωστό πλέον Naruto το οποίο ακόμα παίζεται, το ιστορικό πλέον Dragonball και το Sazae-san, που ίσως αποτελεί και το μακροβιότερο anime, αριθμώντας τουλάχιστον 2100 επεισόδια (βρίσκεται στην τηλεόραση από το 1969)!

Οι ιστορίες αυτών των ηρώων σε προσκαλούνε να δεις μια διαφορετική κουλτούρα από αυτήν του δυτικού τρόπου ζωής, όπου οι παραδόσεις της Ιαπωνίας αποτελούν βασικό στοιχείο των ιστοριών, χωρίς όμως να εμφανίζονται παράταιρες με το anime. Όπως ακριβώς και στην πραγματικότητα, όπου η σύγχρονη Ιαπωνία της τεχνολογίας βασίζεται στην παράδοση και τους αυστηρούς κανόνες που ορίζει η ιαπωνική εθιμοτυπία. Και θα το καταλάβεις, αρκεί να παρακολουθήσεις λίγο πιο προσεκτικά την καθημερινότητα που εκτυλίσσεται και δεν αρκεστείς στις ουκ ολίγες σκηνές δράσεις που υπάρχουν!!!

Photo Sources

  • http://akatsukidestroyer.blogspot.gr/2011/04/naruto.html
2
Μοιράσου το