Scroll Top

Serial Killers

Game of Thrones Season 4 Episode 10: Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα

feature_img__game-of-thrones-season-4-episode-10-amartiai-goneon-paideuousi-tekna
Προσπαθούμε να ξεχάσουμε την απογοήτευσή μας για το ότι η σειρά δεν ακολούθησε το -αληθινά επικό – φινάλε του 3ου βιβλίου και επικεντρωνόμαστε στην ουσία του Game of Thrones που αποτελεί τον άξονα του τελευταίου επεισοδίου: Τα παιδιά.

Ο Τζέιμι φοβάται. «Πες μου» είπε πάλι ο Τύριον.

Ο αδελφός του έστρεψε αλλού το βλέμμα του. «Η Τύσα» είπε χαμηλόφωνα.

«Η Τύσα;» Το στομάχι του σφίχτηκε. «Τι τρέχει μ' αυτήν;»

«Δεν ήταν πόρνη. Ποτέ δεν την εξαγόρασα για σένα. Αυτό ήταν ένα ψέμα που με πρόσταξε ο πατέρας να πω. Η Τύσα ήταν… αυτό που φαινόταν πως ήταν. Η κόρη ενός αγρότη που συνάντησα τυχαία στο δρόμο».

[…]

«Μου έδωσες λιγότερα ακόμα κι από τίποτα σε όλη μου τη ζωή, αλλά θα μου πεις αυτό. Τι έκανες την Τύσα;»

«Την Τύσα;»

Δε θυμάται καν το όνομά της. «Το κορίτσι που παντρέυτηκα».

«Α, ναι. Την πρώτη σου πόρνη».

Ο Τύριον σημάδεψε το στέρνο του πατέρα του. Την επόμενη φορά που θα ξαναπείς αυτή τη λέξη, θα σε σκοτώσω […] Τι την έκανες;»

«Δε θυμάμαι».

«Προσπάθησε πιο πολύ. Έβαλες να τη σκοτώσουν;»

Ο πατέρας του σούφρωσε τα χείλη του. «Δεν υπήρχε λόγος, είχε μάθει τη θέση της… και θυμάμαι πως είχε πληρωθεί καλά για τη δουλειά της. Υποθέτω πως την έστειλε μακριά ο οικονόμος. Δε σκέφτηκα ποτέ να ρωτήσω».

«Την έστειλε… πού

«Όπου πάνε οι πόρνες».

Όπου και αν μας μετέφερε η δράση, παρακολουθούσαμε παιδιά να βασανίζονται από λάθη και εγκλήματα γονέων. Οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των γενεών αποτελούν την καρδιά αυτού του σόου. Συγκεκριμένα, από την επανάσταση των δράκων απέναντι στην αλαζονική μητέρα τους μεταφερθήκαμε στην εκτίμηση που τρέφει ο δικαιωματικός βασιλιάς για το νόθο γιό ενός έντιμου άντρα. Και από την αντίδραση τριών παιδιών στον τυραννικό πατέρα τους που τα χρησιμοποιεί για δικούς του σκοπούς, στην οδύσσεια μίας μικρής και τη διαγραφή οποιασδήποτε προστατευτικής φιγούρας την περιβάλλει. Η σειρά προβληματίζεται και μας ωθεί να πράξουμε παρόμοια. Η κάθε γενιά μεταφέρει πράγματα διαφορετικής φύσεως στην επόμενη. Πότε αυτά λειτουργούν λυτρωτικά, πότε αποτελούν βαρίδια και σε ποιές περιπτώσεις γίνονται καταδικαστικά;

Αρχικά, η περίπτωση Τζον Σνόου. Η πράξη αυτοθυσίας που ετοιμάζεται να κάνει (δολοφονία Μανς και αυτομάτως παύση της πολιορκίας) διακόπτεται από την έφοδο του Βασιλιά Στάννις. Σε μία από τις πιο «πορωτικές» και σούπερ ουάου στιγμές της σειράς, ο Μπαράθηον ηγέτης παίρνει παραμάζωμα το στρατό των Αγρίων και σώζει τα 7 Βασίλεια. Αναλογιστείτε τι θα γινόταν σε περίπτωση που δεν βοηθούσε κανείς τους ανθρώπους του Τείχους. Ο Σνόου και τα αδέρφια του δεν θα παραδίνονταν ποτέ, ο Μανς θα περνούσε το Τείχος (αφού τους είχε εξολοθρεύσει) και θα μετέβαινε στον κατεστραμμένο Βορρά (ίσως και πιο κάτω) ώστε να προστατέψει το λαό του. Τείχος διαλυμένο, Νυχτερινή Φρουρά ανύπαρκτη, Άγριοι στο Βορρά. Μόνο οι Whitewalkers μένει να προστεθούν στην εξίσωση ώστε να επέλθει ο αφανισμός των ανθρώπων. Σημαντική λοιπόν στιγμή στη ροή της σειράς και απολαυστική ως προς τη συνάντηση του Βασιλιά και του νόθου. Ο Στάννις εκτιμούσε αφάνταστα τον Νεντ, που άλλωστε θυσιάστηκε υποστηρίζοντας το δικαίωμα του πρώτου στο θρόνο, και αποτέλεσμα αυτού είναι να ακολουθήσει τη συμβουλή του μπάσταρδου γιου του, όσον αφορά το να χαρίσει τη ζωή στον Μανς και να κάψει τα πτώματα.

Ύστερα, η περίπτωση Νταινέρυς. Η Ταργκάρυεν βασίλισσα, ενώ δηλώνει επανειλημμένα ότι οι δράκοι δεν είναι σκλάβοι, δεν διστάζει να τους περάσει αλυσίδες. Πράττει αναγκαστικά, καθώς είναι σχεδόν αδύνατο να τους ελέγξει, πόσο μάλλον από τη στιγμή που καίνε μικρά παιδιά. Τι βλέπουμε εδώ; Υπό ένα σχεδόν αφελές και χιουμοριστικό πρίσμα, τη μητέρα να βάζει τιμωρία τα παιδιά της στο δωμάτιο.

Ακολούθως, η περίπτωση Τύριον, Σέρσεϊ και Τζέιμι. Η Σέρσεϊ εκρήγνυται όταν βλέπει ότι ο πατέρας της συνεχίζει να την αντιμετωπίζει σαν πιόνι και του αποκαλύπτει τη σχέση της με τον Τζέιμι. Ο Τζέιμι που είναι ξεκάθαρα στο πλάι του μικρού του αδερφού, κάνει ότι μπορεί για να τον γλυτώσει και να μην γίνει πραγματικότητα η καταδικαστική απόφαση του πιο ισχυρού άνδρα στην επικράτεια του Γουέστερος. Έτσι, ελευθερώνει τον Τύριον και σπεύδει να τον φυγαδεύσει με τη βοήθεια του Βάρυς. Ο νάνος δεν ξεχνά να υπενθυμίσει στον Τζέιμι ότι του χρωστά τη ζωή του. Κάπου εκεί όμως τα πράγματα εξελίσσονται διαφορετικά. Υποκινημένος από το αίσθημα της πατρικής αδικίας, που χρόνια τώρα μεγαλώνει μέσα του, βηματίζει προς το δωμάτιο του πατέρα του. Εκεί βρίσκει τη Σέι, αγάπη της ζωής του και τώρα πια γκόμενα του Τάιγουιν και τη δολοφονεί. Όταν πια παίρνει τη βαλλίστρα και κατευθύνεται προς τον Άρχοντα πατέρα του, γνωρίζεις τι θα επακολουθήσει. «Είμαι ο γιός σου» του υπενθυμίζει, «πάντα ήμουν ο γιός σου» και του φυτεύει το βέλος στην καρδιά (σύμφωνα με το βιβλίο, πάνω απ' τα αρχίδια, ώστε η δυσωδία από τη χαλάρωση των εντέρων να διαψεύσει το θρυλούμενο: «τελικά, ο Άρχοντας Τάιγουιν δεν έχεζε χρυσάφι»). Λύτρωση. Απελευθέρωση. Η σκιά του αυταρχικού και δυνάστη πατέρα σκορπίζεται για πάντα, παρόλο που ενδέχεται με αυτήν του την κίνηση ο Τύριον να διέλυσε και τον Οίκο του. Ο πιο ατιμωτικός θάνατος για έναν άνθρωπο που γεννιέται μια φορά στα χίλια χρόνια, να εκτελεστεί εν ψυχρώ από τον γιο που απεχθάνεται την ώρα που αφοδεύει. Η ειρωνεία επιτείνεται από το γεγονός ότι είναι αυτός ο γιος ακριβώς που μοιάζει περισσότερο στον πατέρα του σε σχέση με οποιονδήποτε άλλο – στην ευφυΐα, τη σύνεση και τη στρατηγική σκέψη, σε όλα ίδιοι είναι, εκτός από ένα: την πέτρινη καρδιά που έχει χώρο μόνο τους «δικούς μας».

Τέλος, η περίπτωση Άρυα. Μετά την κατά τη γνώμη μας καλύτερη μονομαχία της σειράς, ανάμεσα σε Μπριέν και Σκύλο, η μικρή ηρωίδα, σαν γνήσιο παιδί του Βορρά, δείχνει ότι δεν ξεχνά τόσο εύκολα. Μπορεί να ταξίδευε μαζί με το Σκύλο και να την προστάτευε όταν έπρεπε, δεν έπαυε να αποτελεί όμως ένα ακόμη όνομα στη λίστα θανάτου της. Και όταν ήρθε η ώρα να το σβήσει, το έκανε με τον καλύτερο τρόπο. Άφησε τον Κλεγκέιν να πνίγεται στο αίμα του και να υποφέρει από φρικτούς πόνους, παίρνοντας του τα λεφτά ώστε να συνεχίσει αυτό το ταξίδι μόνη της. Αρνήθηκε με τον καλύτερο τρόπο τις πατρικές (Σκύλος) και μητρικές (Μπριέν) φιγούρες που βρέθηκαν στο διάβα της και συνεχίζει μόνη της, όπως πάντα έκανε, από τη στιγμή που δεν έχει πραγματική οικογένεια.

 

Υ.Γ. Η ταπεινή μας γνώμη είναι ότι η 4η σεζόν είναι η καλύτερη της σειράς μέχρι τώρα. Αν μας έδιναν και το φινάλε που καρτερικά περιμέναμε, θα είχαμε και επεισόδιο καλύτερο απ' το Red Wedding, ή έστω εφάμιλλό του. Αυτά για φέτος όσον αφορά το GoT, ραντεβού του χρόνου με εξίσου μεγάλες συγκινήσεις!

 

1
Μοιράσου το