Ξεφυλλίζοντας το “The Cloud”, το νέο graphic novel των Κ. Ι. Ζαχόπουλου και Vincenzo Balzano, νιώθεις μια τρυφερή μελαγχολία ή, τουλάχιστον αυτό το συναίσθημα δημιουργήθηκε σε μένα τις αμέτρητες φορές που είτε το διάβασα είτε απλά ταξίδεψα, κοιτάζοντας εμμονικά τις ονειρικές εικόνες του. Μία πανέμορφη και αξιοζήλευτη έκδοση, σπάνια για τα ελληνικά δεδομένα, που φιλοξενεί μια πολύ συγκινητική ιστορία. Ένα παραμύθι που διαδραματίζεται στο μέλλον, χιλιάδες χρόνια μετά την Αποκάλυψη, όταν όλα έχουν πλέον ερημώσει και οι άνθρωποι ζουν πάνω από τα σύννεφα. Στον κόσμο αυτό, ένα αγόρι ταξιδεύει στους ουρανούς μαζί με τον πιστό φτερωτό λύκο του –που είναι και ο αφηγητής αυτής της ιστορίας- προσπαθώντας να βρει την «Ευχή» που θα φέρει ξανά τη ζωή στον πλανήτη. Αγαπημένος μου ήρωας, φυσικά, ο Λύκος!
Συνεντεύξεις
Με αφορμή λοιπόν την περιοδεία των The Cave Children, το Peninsula Tour όπως το αποκαλούν, είχαμε επιτέλους τη χαρά να ψιλοκουβεντιάσουμε μαζί τους. Τον δίσκο τους “Quasiland” τον είχα βρει τυχαία σ’ ένα δισκάδικο το 2015 και πρέπει να είχε μόλις κυκλοφορήσει από την Inner Ear records. Ήταν η φωτεινή ανακάλυψη της περσινής χρονιάς, καθώς έφεραν στην ελληνική μουσική σκηνή της ψυχεδέλειας και του garage έναν ήχο φρέσκο, με έντονη ταυτότητα και υποσχέσεις για μεγάλες μελλοντικές μουσικές στιγμές. Μιλήσαμε με τον Βασίλη Βλαχάκο, τη φωνή και την κιθάρα του συγκροτήματος και η συζήτηση πήγε κάπως έτσι…
Η Alexandra Cameron είναι ταλαντούχα φωτογράφος και παθιασμένη με το αντικείμενό της. Η δουλειά της γίνεται κάθε φορά όλο και πιο συναρπαστική. Το τελευταίο της project αφορά τη δημιουργία εικόνων με γιγάντια αντικείμενα, φτιαγμένα από τον σύντροφό της Will Conolly. Είχα την ευκαιρία να μιλήσω μαζί της και να της κάνω ορισμένες ερωτήσεις.
O Zev Hoover ή αλλιώς Fiddle Oak έκανε αισθητή την παρουσία του στον κόσμο της φωτογραφίας ήδη από την ηλικία των 14 ετών. Η φαντασία του ζωηρή και η τεχνική του τέλεια συνεργός στο αποτέλεσμα που θέλει να πετύχει: να αποτυπώσει φωτογραφικά τις ιστορίες σουρεαλισμού που σκαρφίζεται μόνος του ή με τη βοήθεια της μεγαλύτερης αδερφής του!
Σήμερα διανύουμε τη δεύτερη μέρα του Offside Festival (25/5-27/5)) που λαμβάνει χώρα στην Αποθήκη Α’, στο Λιμάνι Θεσσαλονίκης (αίθουσες “Stavros Tornes” και “John Cassavetes”). Ένα φεστιβάλ για την ανιδιοτελή αφοσίωση. Για τη μάχη του Δαυίδ με τον Γολιάθ. Για τις ιαχές της νίκης και τα δάκρυα της ήττας. Για τις ευρύτατες κοινωνιολογικές, ανθρωπολογικές, πολιτικές διαστάσεις ενός φαινομένου που καθηλώνει τον πλανήτη από άκρη σε άκρη. Για το όπιο του λαού και τον βασιλιά των σπορ. Για το ποδόσφαιρο. Βρεθήκαμε και συνομιλήσαμε με τον πρωτεργάτη του εγχειρήματος Μιχάλη Σπανό της Parenthesis, για αυτό το ξεχωριστό φεστιβάλ που ντεμπουτάρει στην Ελλάδα.
Σπούδασε ζωγραφική στην Καλών Τεχνών στη Μαδρίτη, αλλά στο τέλος την κέρδισε η φωτογραφία. Ισπανίδα από τη Σαραγόσα, ζει εδώ και λίγο καιρό στη Σουηδία, όπου φροντίζει να αξιοποιεί το άγριο και χιονισμένο τοπίο ως «σκηνικό» για τις φωτογραφίες της.
Ο Νίκος Καλλιανιώτης είναι φωτογράφος και καθηγητής φωτογραφίας. Γεννήθηκε και έζησε στην Ελλάδα μέχρι τα νεανικά του χρόνια, ενώ στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στις Η.Π.Α., αρχικά στη Νέα Υόρκη και αργότερα στην Πενσυλβάνια. Ξεκίνησε την καριέρα του με τη φωτοειδησεογραφία. Συνεργάστηκε ως ανεξάρτητος φωτογράφος με το The Times Leader, το Wilkes-Barre της Πενσυλβάνια και, στη συνέχεια, εργάστηκε ως φωτογράφος προσωπικού στο Coshocton Tribune στο Coshocton του Οχάιο και το Watertown Daily Times στο Watertown της Νέας Υόρκης. Σήμερα, είναι Επίκουρος Καθηγητής Φωτογραφίας στο Πανεπιστήμιο Marywood του Scranton, PA και Επίκουρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Drexel της Φιλαδέλφεια. Eίναι μέλος του Oramaphotos.gr καθώς και φωτογράφος στο The New York Times.
Έχουμε ξεπεράσει εκείνη την ηλικία που θέλαμε να ζήσουμε σε κάποια άλλη δεκαετία για να ταυτιστούμε με μία μπάντα που έγινε μεγάλο όνομα. Σήμερα, υπάρχουν πολλές νέες μπάντες με όρεξη, φρέσκο ήχο και υπέροχες ιδέες, που η μουσική τους σε ακολουθεί στην καθημερινότητά σου, όταν οι νότες τους παίζουν στο μυαλό σου καθώς περπατάς. Με αυτές τις μπάντες έχει μεγαλύτερη αξία να ταυτιζόμαστε και να χαιρόμαστε γι’ αυτές. Μία τέτοια μπάντα είναι οι we.own.the.sky, και ο Κώστας, ο ένας εκ των τριών κιθαριστών, έχει όλη τη διάθεση να απαντήσει στις ερωτήσεις μας.
Ο Μιχάλης Σπανός, μέλος της ομάδας parenthesis και ένας εκ των οργανωτών του In-Edit Festival, του μεγαλύτερου φεστιβάλ μουσικού ντοκιμαντέρ, μιλάει στο Artcore Magazine για το φεστιβάλ που έγινε θεσμός σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και παντρεύει δύο μεγάλες αγάπες, Μουσική και Κινηματογράφο, καθώς και για άλλα μελλοντικά σχέδια για τους λάτρεις του σινεμά… και όχι μόνο!
Παράθεση: «Το spectrum είναι το φάσμα των χρωμάτων. Για εμάς, το spectrum είναι το φάσμα του φύλου και της σεξουαλικότητας των ανθρώπων και ό,τι αυτό συνεπάγεται. Δεν υπάρχει μόνο το πρότυπο του άντρα που πρέπει να ντύνεται «αντρικά», να συμπεριφέρεται «αντρικά» κ.ο.κ. και το αντίστοιχο για τη γυναίκα, αλλά υπάρχει ποικιλομορφία όσον αφορά τον τρόπο που ο καθένας θέλει να εκφράζει το φύλο του».