Στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου στις Κάννες απονεμήθηκε στον Michael Haneke ο χρυσός φοίνικας για την ταινία του “Amour”. Ένα κινηματογραφικό έργο εξ ολοκλήρου αφιερωμένο στην αγάπη, στην αφοσίωση, στα γηρατειά, στην φθορά και στον θάνατο.
Άλλαι Τέχναι
Την Πολυξένη Παπαδοπούλου τη γνώρισα πριν δύο χρόνια περίπου στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας. Μετά από μία σύντομη συζήτηση, κατάλαβα ότι η σχέση της με την τέχνη καθορίζει τον τρόπο ζωής της. Οι σπουδές της άλλωστε το δικαιολογούν, με πτυχία και μεταπτυχιακά στη συντήρηση έργων τέχνης, στην ιστορία τέχνης, στην οπτική επικοινωνία και στη φωτογραφία.
Στην Ελλάδα παρατηρείται ένας τρόπος διασκέδασης που για τους βόρειους Ευρωπαίους (και όχι μόνο) είναι κάτι σχετικά άγνωστο. Ίσως είναι και αυτός ένας λόγος, που όταν έρχονται τουρίστες στην Ελλάδα από αυτές τις χώρες παθαίνουν παροξυσμό με τη νυχτερινή ζωή (εκτός από τις- για καλή μας τύχη- υπέροχες παραλίες). Ποια είναι αυτή η διασκέδαση;
Είναι η στιγμή που παρακολουθείς τους τίτλους του τέλους στην μεγάλη μαύρη οθόνη, όταν τα φώτα ανοίγουν απαλά, λίγα λεπτά πριν σηκωθείς να μαζέψεις τα ποπ κορν και την κόκα κόλα σου από το πάτωμα, που η ταινία που μόλις τελείωσε θα περάσει μπροστά από τα μάτια σου.
O μυστηριώδης βρετανός παραγωγός Stumbleine που πειραματίζεται με την chillstep-shoegaze μουσική, επιστρέφει με ένα νέο άλπουμ που έρχεται να ταράξει τα νερά της glo-fi σκηνής.
Nομίζω, ότι μόνο από τον τίτλο, λίγο πολύ έχετε καταλάβει το θέμα του σημερινού άρθρου! Κάθε παρέα που συζητάει περί ηλεκτρονικής μουσικής (και όχι μόνο), έχει σίγουρα ασχοληθεί και διαφωνήσει αναφορικά με το ερώτημα «αναλογικό ή ψηφιακό μιξάρισμα; βινύλιο ή laptop;» Σήμερα λοιπόν θα προσπαθήσουμε, να παρατηρήσουμε τα θετικά και τα αρνητικά των δυο μέσων, και στο τέλος ο καθένας μπορεί να πάρει την απόφαση σύμφωνα με την προτίμησή του!
«Η ανιψιά μου κι εγώ είμαστε πάρα πολύ στενοχωρημένες γι' αυτό που συνέβη, κύριε. Είμαστε very very… πώς το λέτε εδώ στην Ελλάδα; Χολοσκασμένες!» Αν είσαι και εσύ ένας από τους χολοσκασμένους Έλληνες-ίδες που σκέφτονται να αποδημήσουν στα ξένα, μπορείς να ρίξεις μια ματιά στις κινηματογραφικές αναπαραστάσεις του Έλληνα μετανάστη από το 1945 ως το 1990… Ίσως να παρασυρθείς και να αναζητήσεις την τύχη σου σε πιο πρόσφορα εδάφη… Ίσως όμως και να αλλάξεις γνώμη…
Οι Δραμαμίνη είναι ένα συγκρότημα από τη Δράμα και τα μόνιμα μέλη του είναι οι Γιάννης και Χάρης Μιχαηλίδης και Γιώργος Χατζηκωνσταντίνου. Ο δίσκος “το σύμπαν μέσα μου” (2011) είναι ο δεύτερος που κυκλοφορεί μετά το “ταξίδι πλάι στο παράθυρο” του 2007.
Η ταινία «Incendies» (μτφ. «Μέσα από τις φλόγες») του Denis Villeneuve, καναδικής παραγωγής, βρέθηκε υποψήφια σε πολλούς διεθνείς διαγωνισμούς αλλά ίσως η πιο γνωστή διάκριση, ήταν η πρόταση του έργου για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας το 2011.
Καταρχάς, καλή χρονιά σε όλους! Πολλή αγάπη για ζωή και δημιουργικότητα σε ό,τι κάνετε! Σας καλωσορίζω στη στήλη αυτή, με το φιλμ που έμελλε να με σημαδέψει το προηγούμενο έτος και να μου θυμίσει κάτι απλό μα πολύ σημαντικό!