Λίγα έργα τέχνης μπορούν να καυχηθούν πως είναι ευρέως αναγνωρίσιμα, ακόμη και από όσους δεν έχουν καμία επαφή με τον καλλιτεχνικό χώρο. Ακόμη λιγότερα έχουν εμπνεύσει θαυμασμό, μίσος, ίντριγκες, συνωμοσίες, αναπαραγωγές και βανδαλισμούς. Τέλος, ελάχιστα έχουν χρησιμοποιηθεί σε τέτοιο βαθμό στην καταναλωτική μας κοινωνία, ώστε να τα μετατρέπουμε χωρίς τύψεις σε απλά σκουπίδια. Η Μόνα Λίζα του Λεονάρντο ντα Βίντσι, στα χέρια των Ντισάν, Γουόρχολ, Banksy, Νταλί και πολλών πολλών άλλων.
Άλλαι Τέχναι
"Σχεδίαζε τα πάντα!" - Emilio Vedova
Ίσως μία από τις πιο δελεαστικές πολιτιστικές εξορμήσεις και συνάμα ο καλύτερος λόγος για να πάρεις αεροπλάνα και βαπόρια και να πας στην Αθήνα αυτή την περίοδο… Το έργο ενός από τους πιο ανατρεπτικούς καλλιτέχνες στη φωτογραφία μόδας και συγκεκριμένα 196 φωτογραφίες του Helmut Newton (1920-2004), εκτίθενται στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση από τις 13 Νοεμβρίου έως τις 3 Μαρτίου του 2013.
O Πέτρος Πουλόπουλος επηρεασμένος από φωτογράφους όπως οι Garry Winogrand, Robert Doisneau και Josef Sudek, περιπλανιέται στους δρόμους μεγαλουπόλεων, συλλέγοντας καθημερινές εικόνες που φανερώνουν παρασκηνιακές στιγμές μίας σύγχρονης κοινωνίας.
Όταν οι αμερικάνικες τηλεοπτικές σειρές σου απλώνουν το χέρι, εσύ πως θα αντιδράσεις;
Η Susanne Bier με την ταινία «Ίσως αύριο» κατάφερε να εντυπωσιάσει και να συγκινήσει σε μεγάλο βαθμό το κοινό. Παρόλο που ο τίτλος του έργου στα δανέζικα (Hævnen) παραπέμπει αυθόρμητα στην αγγλική λέξη Heaven (παράδεισος), μεταφράζεται ως «εκδίκηση». Το φιλμ της Bier κέρδισε το 2011, το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, μεταξύ υποψηφιοτήτων όπως ο «Κυνόδοντας» του Γιώργου Λάνθιμου και το “Biutiful” του Alejandro Gonzalez Inarritu.
Τίγρη της Βεγγάλης… Στο άκουσμα ότι προβάλλεται ταινία, όπου πρωταγωνιστεί- δευτεραγωνιστεί μία τίγρης και ότι υπάρχει και ομώνυμο βιβλίο στη βάση του οποίου διασκευάστηκε το σενάριο της ταινίας «Η ζωή του Πι», έσπευσα σε βιβλιοπωλεία και κινηματογράφους!
Έχει κολλήσει το δάχτυλο μου στο repeat και μαζί με αυτό και το μυαλό μου. Εμ, δυο χρόνια περίμενα το αναθεματισμένο τούτο το album. Ήρθε η ώρα να πάρω το αίμα μου πίσω…
Την Πολυξένη Παπαδοπούλου τη γνώρισα πριν δύο χρόνια περίπου στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας. Μετά από μία σύντομη συζήτηση, κατάλαβα ότι η σχέση της με την τέχνη καθορίζει τον τρόπο ζωής της. Οι σπουδές της άλλωστε το δικαιολογούν, με πτυχία και μεταπτυχιακά στη συντήρηση έργων τέχνης, στην ιστορία τέχνης, στην οπτική επικοινωνία και στη φωτογραφία.
Στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου στις Κάννες απονεμήθηκε στον Michael Haneke ο χρυσός φοίνικας για την ταινία του “Amour”. Ένα κινηματογραφικό έργο εξ ολοκλήρου αφιερωμένο στην αγάπη, στην αφοσίωση, στα γηρατειά, στην φθορά και στον θάνατο.
Στην Ελλάδα παρατηρείται ένας τρόπος διασκέδασης που για τους βόρειους Ευρωπαίους (και όχι μόνο) είναι κάτι σχετικά άγνωστο. Ίσως είναι και αυτός ένας λόγος, που όταν έρχονται τουρίστες στην Ελλάδα από αυτές τις χώρες παθαίνουν παροξυσμό με τη νυχτερινή ζωή (εκτός από τις- για καλή μας τύχη- υπέροχες παραλίες). Ποια είναι αυτή η διασκέδαση;