Άλλαι Τέχναι

Μπορείς να μας πεις λίγα πράγματα για τον εαυτό σου;
Βεβαίως! Μου αρέσει να γράφω πάνω από όλα, αλλά δεν το κάνω αρκετά συχνά. Τα αγαπημένα μου μέρη είναι οπουδήποτε έχει σκοτάδι και μυστήριο. Αλλά, στην πραγματικότητα, φοβάμαι πολλά πράγματα που δεν έχουν υλική υπόσταση, όπως τα ζόμπι. Παντρεύτηκα τον έρωτα της ζωής μου, τον οποίο γνώρισα όταν ήμουν 16. Αγαπημένα μέρη όπου έχω ταξιδέψει είναι η Καμπότζη, η Ισλανδία, η Γαλλία και η Σκωτία.

Βρήκες τον δρόμο σου στη φωτογραφία, αφότου είχες ήδη ξεκινήσει ένα διαφορετικό ταξίδι (σπουδές, εργασία κτλ). Τι σε έκανε να πάρεις αυτή την απόφαση, και πώς ερωτεύτηκες τη φωτογραφία;
Ξεκίνησα τη φωτογραφία ως ιδιοτροπία, έπειτα από πρόσκληση μιας φίλης να δοκιμάσω την εμπειρία μαζί της! Και οι δυο ξεκινήσαμε να βγάζουμε αυτοπορτραίτα και, στη συνέχεια, να τα μοιραζόμαστε μεταξύ μας και κάπως έτσι αγάπησα τη διαδικασία. Ήταν ένα χόμπι, με το οποίο καταπιάστηκα με όλη μου την καρδιά και έκτοτε το αγάπησα. 

Γιατί βρίσκεις τη φωτογραφία τόσο ενδιαφέρουσα;
Παραδόξως, δεν είναι το αγαπημένο μου μέσο. Όμως, μου αρέσει ιδιαίτερα ως δημιουργικό μέσο, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο, επειδή σου επιτρέπει να διηγείσαι μια ολόκληρη ιστορία μέσα από μια εικόνα. Μπορείς να υλοποιείς τις ιδέες σου πολύ πιο γρήγορα απ’ ό,τι στις ταινίες και να έχεις απόλυτο έλεγχο στην τέχνη σου, αντί να αφήνεις την ιδέα σου να περνάει από τόσα πολλά άτομα. 

Πώς θα περιέγραφες το προσωπικό σου στυλ και πώς το βρήκες;
Το στυλ μου βρισκόταν πάντα μέσα μου και πραγματικά δεν έχει αλλάξει και πολύ από τότε που ήμουν παιδί. Παρόλο που δεν έβγαζα φωτογραφίες όταν ήμουν μικρή, ασχολούμουν με τη γραφή. Οι ιστορίες μου ήταν, ανέκαθεν, σκοτεινές και προϊόν της φαντασίας μου. Όταν πήγα στη Σχολή Κινηματογράφου, οι ταινίες μου μικρού μήκους ήταν το ίδιο. Και, όταν ξεκίνησα τη φωτογραφία, πάλι τις ίδιες ιστορίες είχα να αφηγηθώ. Πάντα αγαπούσα τα σκοτεινά αλλά όμορφα έργα.

Ποιο είναι το πιο αγαπημένο σου έργο από αυτά που έχεις δημιουργήσει μέχρι τώρα και γιατί;
Πέρυσι, δημιούργησα μια εικόνα που ονομάζεται «Κάθαρση». Ήταν μια όμορφη απεικόνιση ενός θέματος που αντιμετώπιζα προσωπικά. Δεν προχωρώ στη δημιουργία ενός έργου από μια τόσο προσωπική αφετηρία συχνά, οπότε ένιωσα πολύ καλά κάνοντάς το. Αντιπροσωπεύει επίσης με τέλειο τρόπο κάτι σκοτεινό αλλά ταυτόχρονα όμορφο οπτικά. 

Ποιες είναι οι καλλιτεχνικές σου επιρροές; Υπάρχουν φωτογράφοι των οποίων τη δουλειά θαυμάζεις;
Λατρεύω τους προραφαηλίτες, για τον τρόπο που χρησιμοποιούσαν στη ζωγραφική τους το χρώμα και το φως. Λατρεύω επίσης και αντλώ έμπνευση από τον «Λαβύρινθο του Πάνα» ως ταινία και το ¢¢Dune¢¢ του Frank Herbert ως λογοτεχνικό έργο. Ένας φωτογράφος που με εμπνέει είναι ο Gregory Crewdson. 

Από πού πηγάζει η έμπνευσή σου;
Κυρίως από το θέμα. Μου αρέσει να ξεκινάω με μια ιδέα και από εκεί να χτίζω, στη συνέχεια, το έργο. Υπάρχουν ορισμένα θέματα στα οποία πάντα επιστρέφω, για παράδειγμα: ζωή σε σχέση με τον θάνατο, αναγέννηση, αποσύνθεση. Ασχολούμαι με τα θέματα αυτά και με ενδιαφέρει να τα αντιμετωπίζω, αφενός επειδή με εμπνέουν με τρόπο φυσικό, αφετέρου επειδή υπάρχουν άπειροι τρόποι να τα απεικονίσεις. 

Θα μπορούσες να μας περιγράψεις την όλη δημιουργική διαδικασία που ακολουθείς, από τη σύλληψη μιας ιδέας μέχρι την υλοποίησή της;
Φυσικά! Τις περισσότερες φορές, ξεκινάω με ένα θέμα και προσπαθώ να το συνοψίσω σε μία ή δύο λέξεις. Μόλις έχω ένα θέμα, βρίσκω λέξεις που θα μπορούσαν να οπτικοποιηθούν έτσι ώστε να συμβολίζουν ή να αντιπροσωπεύουν το θέμα αυτό. Τότε ξεκινάω να συνθέτω τα κομμάτια: εικόνα-τοποθεσία, σκηνικά, χρονική περίοδο, γκαρνταρόμπα, κτλ. Από τη στιγμή που όλο αυτό σχεδιάζεται, κυρίως με ένα σκίτσο και μια περιγραφή, ξεκινάω τη φωτογράφηση. Η φωτογράφηση διαρκεί συνήθως 10-15 λεπτά κατά μέσο όρο. Η επεξεργασία όμως μπορεί να διαρκέσει από 2 μέχρι 5 ώρες, καμιά φορά και παραπάνω. 

Πώς απέκτησες τις γνώσεις σου σε τεχνικά θέματα φωτογραφίας και επεξεργασίας εικόνων;
Είμαι αυτοδίδακτη τόσο στη φωτογραφία όσο και στην επεξεργασία της. 

Υπάρχουν τεχνικές επεξεργασίας που χρησιμοποιείς περισσότερο;
Οπωσδήποτε! Νιώθω σαν να συζητάω με έναν παλιό φίλο, όταν καταπιάνομαι και ξεκινάω τη ροή της επεξεργασίας με το Photoshop. Χρησιμοποιώ εντατικά τα curves, τα εργαλεία lasso/feather, και το μασκάρισμα επιπέδων.

Στα βιβλία σου, προτείνεις τρόπους εξεύρεσης ιδεών και στη συνέχεια πραγματοποίησής τους. Μπορείς να μας δώσεις κάποιες συμβουλές;
Φυσικά! Μία είναι να αναγνωρίζεις ότι μία εικόνα είναι οπτική, οπότε το να βρίσκει κάποιος όλες τις οπτικές κατηγορίες είναι μία καλή αρχή. Παραδείγματα αυτών είναι: τοποθεσία, χρονική στιγμή, σκηνικά (props), χρώμα, ρούχα, χαρακτήρες κτλ. Στη συνέχεια, να σημειώνει ό,τι λέξη έρχεται στο μυαλό του για κάθε κατηγορία. Εκεί ακριβώς θα έρθει και η ιδέα, επειδή έχεις εξηγήσει την εικόνα σου με λέξεις. Ίσως διαλέξεις τυχαία: δάσος, νωρίς το πρωί, φανάρι, μπλε, σκισμένο φόρεμα, μικρό κορίτσι. Μπορείς να δεις την εικόνα που ήδη σχηματίζεται;
Ένας ακόμα τρόπος είναι η «συνειδησιακή ροή», να γράψεις αφήνοντας το υποσυνείδητό σου να σε οδηγήσει. Η τεχνική αυτή (“stream-of-consciousness”) σημαίνει να μη σηκώνεις το στυλό σου από το χαρτί και να γράφεις συνεχώς, έτσι ώστε να δεις πού θα σε πάει. Είναι μία δύσκολη πρόκληση, όμως αποκαλύπτει ταυτόχρονα κάτι για τον συγγραφέα. 

Ασχολείσαι επίσης και με άλλα projects. Για παράδειγμα, αφιερώνεις ένα μεγάλο μέρος του χρόνου σου στην κινητοποίηση και έμπνευση ανθρώπων να ζήσουν τη ζωή τους με πάθος. Για τον σκοπό αυτό δημιούργησες την ιστοσελίδα http://www.promotingpassion.com και διοργανώνεις σχετικά συνέδρια. Πώς ξεκίνησε όλο αυτό και τι σε έκανε να κάνεις αυτό το βήμα;
Έχω υπάρξει ομιλήτρια σε πολλά συνέδρια και έχω παρατηρήσει ότι ήμουν πάντα η παράξενη στο δωμάτιο. Πάντα θα έκανα κάτι περίεργο και οι φωτογραφίες μου δεν θα ταίριαζαν ποτέ με κανενός άλλου. Παρατήρησα όμως και κάτι άλλο: πάντα υπήρχε μια ομάδα ανθρώπων που ένιωθε ξένη. Αποφάσισα να ξεκινήσω το blog μου και το συνέδριό μου Promoting Passion για να συμπεριλάβω όλους εκείνους τους ανθρώπους που ένιωθαν ότι δεν ανήκουν κάπου. 

Διοργάνωση συνεδρίων και διδασκαλία φωτογραφίας στο εξωτερικό. Πώς νιώθεις; (Έχεις πει στο παρελθόν ότι έχεις υπάρξει ντροπαλός άνθρωπος και το να μιλάς σε μεγάλα ακροατήρια είναι κάτι που δεν θα μπορούσες ποτέ να φανταστείς!)
Σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να πιστέψω ότι απευθύνομαι σε ακροατήρια που χωράνε σε μεγάλα δωμάτια! Είμαι ιδιαίτερα ντροπαλός άνθρωπος, αλλά έμαθα ότι, αν υπάρχει μια πλατφόρμα να μιλήσω για αυτό που με παθιάζει, μπορώ να μιλώ για μέρες! Λατρεύω το να μπορώ να μοιραστώ ένα κομμάτι του εαυτού μου σε αυτό το ελεγχόμενο περιβάλλον. 

Θα μπορούσες να περιγράψεις το project που έκανες στην Ινδία;
Πήγα στην Ινδία το 2013, για να κάνω ένα workshop με δυο οργανώσεις, τη Blossomy και την Kolkata Sanved. Έπειτα από αυτά τα πρώτα workshops, όπου δίδαξα σε επιζώντες ανθρώπινου trafficking το αυτοπροτραίτο και την αυτοέκφραση μέσω της τέχνης, ήθελα να κάνω περισσότερα. Μέχρι τώρα έχω πάει στην Ινδία 6 φορές, και στο τέλος του 2015 ξεκίνησα το The Light Space, ένα σχολείο φωτογραφίας, που εξυπηρετεί την ίδια κοινότητα. 

Στα workshops σου, τα συνέδρια και τα μαθήματα που διδάσκεις, είσαι πραγματικά ιδιαίτερα γενναιόδωρη ως προς τις γνώσεις που προσφέρεις. Πώς νιώθεις όταν βλέπεις άλλους να υιοθετούν το στυλ σου;
Οτιδήποτε κάνουμε στη ζωή μας είναι ένα μέσο προόδου, και μου αρέσει να μπορώ να το παρέχω στον οποιονδήποτε το έχει ανάγκη. Δεν το βλέπω ως υιοθέτηση του στυλ μου, αλλά πως μαθαίνουν κάτι νέο και το εφαρμόζουν στο δικό τους ταξίδι. Είναι κάτι που ποτέ δεν παλιώνει. Λατρεύω να διδάσκω! 

Ποια είναι η σχέση σου με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;
Είναι το μέρος όπου βρίσκεται η δική μου κοινότητα και το μέρος που πηγαίνω για να μοιραστώ με άλλους τον καλύτερο εαυτό μου. Με φέρνει προ των ευθυνών μου, μου δίνει ένα στήριγμα να βασιστώ όταν δεν νιώθω σιγουριά και μου παρέχει φίλους που ειδάλλως δεν θα είχα γνωρίσει ποτέ. Μου αρέσει πολύ να μοιράζομαι. 

Ποιο είναι το όνειρό σου ως καλλιτέχνης;
Έχω αρκετά. Αυτή την περίοδο, θέλω να εκδώσω ένα μυθιστόρημα που έγραψα, οπότε έχω συγκεντρωθεί αποκλειστικά σε αυτό. 

Πάνω σε τι δουλεύεις αυτή τη στιγμή;
Επεξεργάζομαι το μυθιστόρημα που έγραψα, δίνω ακόμα περισσότερες ομιλίες κινητοποίησης, ξεκινώ ένα καινούργιο καλλιτεχνικό project, σχεδιάζω ένα ντοκιμαντέρ και, γενικότερα, λατρεύω τη ζωή! 

Πώς μπορεί κάποιος να ακολουθήσει τη δουλειά σου και πώς να αγοράσει την τέχνη σου;
Η ιστοσελίδα μου www.brookeshaden.com ενημερώνεται διαρκώς. Εκεί αναφέρονται και οι γκαλερί στις οποίες μπορεί όποιος ενδιαφέρεται να βρει και να αγοράσει έργα μου. 

Θα ήθελες να προσθέσεις κάτι άλλο;
Σε ευχαριστώ για αυτή τη συνέντευξη! Είμαι πραγματικά ευγνώμων!

Facebook page: Brooke Shaden Photography

Συνέντευξη: Γεωργία Κίκου