Απόστολος Θηβαίος

«Κάθε πόλη» έγραφε ο Πλάτωνας «βρίσκεται εκ φύσεως σε πόλεμο με όλες τις άλλες, ακήρυχτο αλλά αιώνιο». Ο Ben Wilson στις Μητροπόλεις του αποδίδει ένα στοιχείο του χαρακτήρα της Αθήνας, της Αλεξάνδρειας, κάθε φημισμένης πολιτείας που ακολούθησε την τροχιά του τόξου με την βέβαιη πτώση του βέλους. Μονάχα η Νάπολη παρέμεινε σε πόλεμο με τον ίδιο της τον εαυτό. Κράτησε το παλιό της πρόσωπο, θέσπισε καινούριους Θεούς και προχώρησε, παλιό, ξεπεσμένο βασίλειο, γεμάτο από τις πιο ενδιαφέρουσες, ανθρώπινες ιστορίες. Το παρελθόν, αμετακίνητο, πληθωρικό κατέκλυσε ολόκληρο τον διαθέσιμο, αστικό της χώρο. Τώρα πια κάθε κουβέντα για την αναμόρφωση της Νάπολης φαντάζει ακατόρθωτη. Κάθε μέρα ένα καινούριο στρώμα της ιστορίας της φθάνει στην επιφάνεια. Ψηφιδωτά, δωμάτια και τάφοι κατακλύζουν το υπέδαφος αυτής της πόλης που στάθηκε εμβληματική μες στην ανθρώπινη ιστορία. Κάτω από την φλόγα της Αίτνας, πάντα μετέωρη, ανάμεσα στην καταστροφή και την συνέχεια, μια παλιά αυτοκρατορία ως το Στρόμπολι του Νίκου Καββαδία, γεμάτη φυλές και ξεπεσμένους αυτοκράτορες, χορευτές του tango και εξαθλιωμένους, κεντημένους με το ίδιο αναφαίρετο πάθος για την ζωή.

Τυφλός αιώνας: Σχόλιο για το φιλμ μικρού μήκους “L’ altra par”, του Sarah Rozik που βραβεύτηκε στο δημοφιλές Φεστιβάλ της Βενετίας