Scroll Top

Auditorium

All Your Happy Life, των The Wytches

feature_img__all-your-happy-life-ton-the-wytches
Τους Άγγλους The Wytches (με τον εσκεμμένο αναγραμματισμό) τους ανακάλυψα τυχαία σε μία από τις τακτικές μου βόλτες στα ανεξάρτητα δισκάδικα του Brighton. Ήταν μέσα Σεπτέμβρη του 2014, και λίγες ημέρες πριν είχε κυκλοφορήσει το ντεμπούτο τους με τίτλο ″Annabel Dream Reader″, το οποίο έπαιζε στα ηχεία του Resident (το κομμάτι ″Gravedweller″ συγκεκριμένα). Ο επιμελώς βρώμικος ήχος της κιθάρας, σε συνδυασμό με μελωδίες που παραπέμπουν σε πιο ψυχεδελικές φόρμες, με κέρδισαν αμέσως. Λίγο αργότερα κατάλαβα ότι πρόκειται για μία από τις πιο δραστήριες μπάντες της neo-psych/garage βρετανικής σκηνής, και με την κυκλοφορία της δεύτερης δουλειάς τους (την οποία παρουσίασαν live στο ίδιο μαγαζί) βεβαιώθηκα ότι είναι και από τις πιο δεμένες. 

Το ″All Your Happy Life″ είναι ο δεύτερος δίσκος του κουαρτέτου, την παραγωγή του οποίου υπογράφουν ο ελληνικής καταγωγής Jim Sclavunos (Nick Cave and The Bad Seeds / Grinderman) και ο Mikey Young. Το συγκρότημα δείχνει να έχει ανοσία στο «σύνδρομο του δεύτερου άλμπουμ» και με 11 κομμάτια έρχεται να παραδώσει ένα σκοτεινό, νιχιλιστικό δίσκο, με γερές δόσεις fuzz και πιασάρικες μελωδίες. Το εισαγωγικό κομμάτι μάς προϊδεάζει για το τι θα επακολουθήσει, αφού πρόκειται για ένα αγχωτικό, εντέχνως παιγμένο ανάποδα πρελούδιο 25 δευτερολέπτων. Ακολουθεί το προσωπικά αγαπημένο ″C-Side″, που αποτελεί φόρο τιμής στη βρετανική κληρονομιά της δεκαετίας του ‘60, με τις απαραίτητες fuzz κιθάρες, πιασάρικες –σχεδόν radio friendly– μελωδίες και ένα ρεφρέν που σίγουρα θα πιάσετε τον εαυτό σας να σιγοτραγουδάει πολλές φορές. Το ″Can’t Face It″ που ακολουθεί κυμαίνεται στα ίδια μουσικά πλαίσια, προβάλλοντας ίσως λίγο περισσότερο το σκοτεινό και απαισιόδοξο ύφος της μπάντας. Ακολουθούν τα ″A Feeling We Get″ και ″Throned″, τα οποία κινούνται σε πιο μπαλαντοειδείς/love song φόρμες, χωρίς ωστόσο να χάνεται η ένταση που έχει χτιστεί από τα προηγούμενα κομμάτια. Με το ″Ghost House″, οι Wytches κλείνουν πονηρά το μάτι στους Black Sabbath, καθώς πρόκειται για την πιο ″heavy″ και βασανιστική σύνθεση του δίσκου. Επιπλέον, τα διακριτικά αλλά εύστοχα παιγμένα πλήκτρα προσδίδουν στο κομμάτι έναν horror b-movie χαρακτήρα. Από τα εναπομείναντα κομμάτια ξεχωρίζει το ″A Dead Night Again″, με έναν πιο καθαρό ήχο, ενώ ο Christian Bell φλερτάρει με μελωδικά φωνητικά και υψηλότερες συχνότητες.

Γενικά, το ″All Your Happy Life″ είναι ένας αξιοπρεπέστατος psych/garage δίσκος, ίσως μεγαλύτερης συναισθηματικής υφής από τον προκάτοχό του. Σε όλη τη διάρκεια του δίσκου, οι Wytches φορτίζουν την ατμόσφαιρα με τις αρμόζουσες heavy psych/garage συνθέσεις τους, αποζητώντας την κάθαρση μέσα από τα πιο ήπια κομμάτια. Τα φωνητικά καθώς και οι στίχοι ξεχειλίζουν από έναν συναισθηματικά φορτισμένο αποτροπιασμό (και γρέζι α λα Cobain ενίοτε), αποτελώντας δομικό συστατικό του ″All Your Happy Life″. Στα συν του δίσκου είναι η οριστική προσθήκη του Mark Breed στα πλήκτρα, τα οποία προσδίδουν και το απαραίτητο garage φινίρισμα στις συνθέσεις, αλλά και το καλαίσθητο μωβ βινύλιο.

Αν έχετε εντυπωσιαστεί από μπάντες σαν τους King Gizzard & the Lizard Wizard, Night Beats ή και τους «δικούς μας» Bazooka, τότε πιστεύω ότι πρέπει να επιτρέψετε στους The Wytches να βρουν μια θέση στις μουσικές σας προτιμήσεις, ακόμα και –γιατί όχι;– στη δισκοθήκη σας. 

I’m done with begging on my aching knee, I’m sure you’ll find another with no reason to be

All Your Happy Life, των The Wytches (2016)
Μουσικό είδος: Psych/Garage
Δισκογραφική: Heavenly Recordings

1
Μοιράσου το