Άλλαι Τέχναι

Τότε ήταν 2005, τώρα βρισκόμαστε αισίως στο 2018. 13 χρόνια ζωής για τους Afformance. Είναι αρκετά, λίγα, περιέχουν κάποιο παράπονο για κάτι που δεν έγινε ή έγινε αλλά πήγε κάπως στραβά; Ή μήπως, εντέλει, είναι μερικά χρόνια ποιτικής ζωής μέσα στο απροσδόκητο της μουσικής δημιουργίας;
Φαίνεται αρκετά μεγαλύτερο διάστημα απ’ ό,τι νιώθουμε πως είναι. Το γεγονός ότι σχεδόν τα μισά απ’ αυτά τα χρόνια ήμασταν ουσιαστικά ανενεργοί, για διάφορους λόγους, καθώς και οι αλλαγές μελών από το ξεκίνημα μέχρι σήμερα έχουν συντελέσει σε αυτό. Έχουμε ακόμα την ίδια όρεξη για μουσική όπως είχαμε και στην αρχή. Άσε που, αν και μόλις τώρα μπήκαμε στο 2018, το έχεις συμπεριλάβει στον χρόνο ζωής της μπάντας. Αυτό είναι το μόνο παράπονό μας. Όλα αυτά τα 13 χρόνια.

Πριν μερικούς μήνες κυκλοφορήσατε δύο δίσκους μαζί, σ’ ένα διαφορετικό τέμπλο μουσικής προσέγγισης. Πώς γεννήθηκε αυτή η ιδέα; Ήταν κάτι που το σκεφτήκατε αυθόρμητα ή υπήρχε η εσωτερική ανάγκη από καιρό για κάτι τέτοιο;
Ήταν κάτι που προέκυψε ουσιαστικά μέσα από τη διαδικασία των ηχογραφήσεων. Όσο δουλεύαμε το “Pop Nihilism”, έπεσε η ιδέα να ασχοληθούμε με ένα soundtrack που είχε ήδη συνθέσει ο Κώστας, ο ντράμερ μας, και φτάσαμε να έχουμε 2 έτοιμους δίσκους την ίδια περίοδο. Θεωρήσαμε λοιπόν ενδιαφέρον να τους κυκλοφορούσαμε ταυτόχρονα, αφού ήταν η πρώτη φορά στην 13χρονη (sic) καριέρα μας που η νέα μας κυκλοφορία αντικατοπτρίζει πιστά το πού βρισκόμαστε μουσικά το δεδομένο χρονικό διάστημα.

Πιστεύεις ότι αυτό ήταν το πιο τολμηρό σας εγχείρημα μέχρι τώρα ή δεν έχουμε δει τίποτε ακόμη;
Έχουμε αρκετά πιο τολμηρές ιδέες, αλλά δεν ξέρω αν θα πραγματοποιηθούν. Ήταν κάτι σαν μόνιμος στόχος της μπάντας από τη στιγμή που δημιουργήθηκε: να δοκιμάζουμε συχνά πράγματα που μας φαίνονται φρέσκα/άκυρα/πρωτότυπα. Ακόμα και αν αποτύχουμε στο τέλος ενός εγχειρήματος, ξέρουμε ότι δώσαμε το 100% στην κάθε πανηλίθια ιδέα μας.

Εφόσον φτιάξατε δύο διαφορετικούς δίσκους μαζί, υπάρχει κάποιος μουσικός ή κάποιο σχήμα με το οποίο θα θέλατε να μοιραστείτε τη δημιουργία ενός ολόκληρου δίσκου; Εσείς να συμπληρώσετε τη μουσική τους κι εκείνοι τη δική σας;
Είναι πάρα πολλοί! Φαντάζομαι θα είχε περισσότερο ενδιαφέρον να συνεργαζόμασταν με καλλιτέχνες φαινομενικά μακριά από τη μουσική μας κατεύθυνση, όπως π.χ. να γράψουμε έναν δίσκο για τον Kendrick Lamar ή να συμπληρώσουμε μουσική του Jon Hopkins ή να παίξουν οι Kronos Quartet μια σύνθεσή μας. Δεν τα λες ακριβώς ρεαλιστικά πλάνα, όμως αυτό που θέλω απλώς να πω είναι ότι, σε επίπεδο συνεργασιών, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι πιο ελκυστικό όταν οι δύο πλευρές βγουν εκτός του «φυσικού» τους πεδίου. 

Ποια είναι τα πρόσωπα (μουσικοί, συγγραφείς, ποιητές, ζωγράφοι, ηθοποιοί και γενικότερα άνθρωποι του πνεύματος, αλλά και γονείς ή συγγενείς) που έχουν καθορίσει τον τρόπο της καλλιτεχνικής έκφρασης και εξέλιξής σας;
Ο τρόπος που καταλήγει να εκφράζεται καλλιτεχνικά ο καθένας από μας είναι ένα αμάγαλμα προσωπικών εμπειριών, του πώς μας μεγάλωσαν οι δικοί μας άνθρωποι, της πρώτης/τελευταίας φοράς που ήρθαμε σε επαφή με ένα καλλιτεχνικό έργο που μας έκανε να νιώσουμε κάτι διαφορετικό. Υποσυνείδητα νομίζω ότι μπορεί να σε επηρεάσει κάτι εκτός μουσικής και εσύ να το μεταφράσεις μουσικά, νιώθοντας πως έτσι καλύπτεις την «ανάγκη» να εκφραστείς όσο πιο πιστά μπορείς σε αυτό το αρχικό ερέθισμα. 

Κώδικας live εμφανίσεις: είναι πολύ σημαντικές, είναι τα πάντα για εσάς; Πιο σημαντικές και από την ηχογράφηση ενός δίσκου; Είναι η στιγμή που ερμηνεύετε, για παράδειγμα το “Do” ή το “Perspectivism”, σηκώνεστε, δίνετε ρεύμα και τα πάντα –σώματα, όργανα, φώτα και κοινό– παίρνουν φωτιά;
Είναι διαφορετικές εμπειρίες, το ίδιο σημαντικές όμως για μια μπάντα όπως η δική μας. Στην ηχογράφηση γεννιέται ένα κομμάτι, οπότε είναι μια μοναδική στιγμή. Στο live, μπορεί να αποτελεί διαφορετική εμπειρία κάθε φορά η εκτέλεση ενός κομματιού, το οποίο έχει μια άλλη γοητεία. Παρότι στο live παρατηρείται σίγουρα μια έκρηξη εξωτερίκευσης συναισθημάτων (από 1% σε 10%), το μόνο που παίρνει φωτιά είναι το χέρι του Διονύση όταν σολάρει. 

Την Παρασκευή 26 Ιανουαρίου, μοιράζεστε την ίδια σκηνή με τους Universe217. Τα συναισθήματα γι’ αυτή τη βραδιά;
Μετά από χρόνια, ανυπομονούμε να βρεθούμε πάλι μαζί — οι Universe217 ήταν το συγκρότημα με το οποίο παίξαμε το πρώτο μας live το 2006! 

Ως μουσικοί αλλά και ακροατές, τι πιστεύτε ότι κάνει μια live βραδιά μαγική και αξέχαστη; Ο χώρος, η διάθεση των σχημάτων και του κοινού, η διαφορά μεταξύ underground και mainstream τοπίων στα οποία υπάγονται τα συγκροτήματα;
Όταν είσαι στη σκηνή, είναι σημαντικό να είσαι και ακροατής εκτός από μουσικός, διότι, αν καταφέρεις να έχεις ταυτόχρονα και αυτή την οπτική, καταλαβαίνεις σε ένα βαθμό πώς μπορεί να το αντιλαμβάνεται όλο αυτό κάποιος απ’ το κοινό. Θέλω να πιστεύω ότι αν είσαι ειλικρινής και νιώθεις όμορφα όταν παίζεις τη μουσική σου, τότε αυτό το συναίσθημα μπορεί να το λάβει και το κοινό, αν συμμερίζεται την αγάπη που έχουμε εμείς για τη μουσική. Εμείς, ως ακροατές, βρίσκουμε πετυχημένο ένα live όταν συγκρότημα, χώρος, ήχος, φώτα και θεατές βρίσκονται σε αρμονία και δημιουργούνται οι ιδανικές συνθήκες για να αποτελέσει η βραδιά μια ξεχωριστή εμπειρία. Αυτό προσπαθούμε πάντα να πετύχουμε και ως μουσικοί. Αλλά, κυρίως, να περάσουμε καλά. 

Τελευταία ερώτηση και ο επίλογος ανήκει σε σένα. Τραγούδια με ή χωρίς φωνητικά; Υπάρχει χώρος μόνο για τη μια επιλογή ή είναι αδύνατον για τη μουσική σας; Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου και εύχομαι σε όλους σας καλή, δημιουργική κι ευλογημένη χρονιά.
Αδύνατον δεν είναι, διότι έχουμε ήδη κομμάτια με φωνητικά, τόσο στις καινούργιες όσο και στις παλιές μας δουλειές. Δεν το θεωρούμε καθοριστικό ως δίλημμα, αν και καταλαβαίνουμε γιατί είναι για τον περισσότερο κόσμο. Η διαδικασία σύνθεσης, κάποιες φορές, μας οδηγεί σε μια ιδέα για φωνητικά, κάποιες άλλες θεωρείται περιττή. Γενικά, ενορχηστρώνουμε τα κομμάτια μας με βάση τι θεωρούμε πως χρειάζεται το κομμάτι για να φτάσει στο επίπεδο που θέλουμε. 

Ευχαριστούμε κι εμείς. Καλή χρονιά σε σας και στους αναγνώστες σας!

ΑΚΟΥΣΕ (“Pop Nihilism”):
https://afformance.bandcamp.com/album/pop-nihilism

ΑΚΟΥΣΕ(“Music for Imaginary Film#”):
https://afformance.bandcamp.com/album/music-for-imaginary-film-1 

Περισσότερες πληροφορίες μπορεί να βρει κανείς στη σελίδα του γκρουπ στο Facebook και στο Bandcamp. 

Συνέντευξη: Γιάννης Κουτσουσίμος