Λόγος + Τέχνη word + art
Πρόσφατα Άρθρα recent articles
Κινηματογράφος cinematography
09.07.2019
- Column: Ταινιοθήκη
Monsieur Verdoux, του Charlie Chaplin
Ο Ανρί Βερντού είναι ένας τέως τραπεζικός υπάλληλος που έχει χάσει τη δουλειά του λόγω της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη Γαλλία στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Πένης και αδύναμος να στηρίξει την οικογένειά του, ο άλλοτε αξιοσέβαστος κύριος συλλαμβάνει και θέτει σε εφαρμογή ένα πανούργο σωτήριο σχέδιο: παντρεύεται και στη συνέχεια εξαφανίζει μυστηριωδώς πλούσιες γυναίκες. Χήρες, κληρονόμοι, αυτοδημιούργητες, νικήτριες του λαχείου, καμία δεν εξαιρείται από το παλμαρέ του. Ωστόσο, όπως είναι αναμενόμενο, το ριψοκίνδυνο πλάνο του Βερντού κάποια στιγμή παρουσιάζει επιπλοκές.
Λόγος + Τέχνη word + art
05.07.2019
- Column: Βιβλιοθήκη
Ιταλική ίντριγκα, του Carlo Lucarelli
Στο αστυνομικό μυθιστόρημα «Ιταλική ίντριγκα», ο συγγραφέας Carlo Lucarelli αναπαριστά την ατμόσφαιρα των νουάρ χολιγουντιανών ταινιών της δεκαετίας του ‘40 και του ‘50.
Κινηματογράφος cinematography
01.07.2019
- Column: Ταινιοθήκη
Yesterday, του Danny Boyle
Το "Yesterday" γεννιέται, βρίσκει σφυγμό, ορθώνει ανάστημα και χαράζει ρότα στη βάση ενός αδιανόητου “high concept” (ενός απίθανου “what if” σεναριακού ευρήματος, για να το διατυπώσουμε απλούστερα). Φανταστείτε, λοιπόν, ότι το καλλιτεχνικό έργο και η μουσική κληρονομιά των Beatles αφανίζονται αυτοστιγμεί από προσώπου Γης. Χωρίς περαιτέρω επεξηγήσεις, χωρίς περιττά πώς και γιατί, χωρίς κάποια περίπλοκη sci-fi πλατφόρμα να ρίχνει βαριά σκιά στην παρανοϊκή αυτή σύλληψη, το "Yesterday" εκμεταλλεύεται στο έπακρο την πρωταρχική του μαγιά.
Λόγος + Τέχνη word + art
01.07.2019
- Column: Βιβλιοθήκη
Ο βιβλιοπώλης του Σελινούντα, του Roberto Vecchioni
Ο Νικολίνο είναι εκείνος ο φίλος με τον οποίο θες να συζητάς μαζί του ασταμάτητα, για τα πάντα και για τίποτα. Να τον ακούς να εξιστορεί για ώρες, ξαπλωμένοι κάτω από τον έναστρο ουρανό ή με τη συντροφιά αλκοόλ σε κάποιο μπαρ. Να αφήνεσαι σε αυτή τη ροή της συνείδησης, στις λέξεις και στις έννοιες που έπαψαν να υπάρχουν για τον Σελινούντα.
Λόγος + Τέχνη word + art
27.06.2019
- Column: Word-Gazette
Νέες Κυκλοφορίες: Αυτή τη φορά δεν την πατάω, του Ζιλ Λεγκαρντινιέ
Ο συγγραφέας της «Μικρής ερωτικής ιστορίας» διαθέτει την ικανότητα να προκαλεί αβίαστα το γέλιο, ακόµα και για τα πιο σοβαρά πράγµατα, και να αποκαλύπτει το παράδοξο της καθηµερινότητάς µας µέσα από τις καταστάσεις που ξεπηδούν από την αχαλίνωτη φαντασία του. Η πρωτοφανής επιτυχία του οφείλεται αναµφίβολα στο ταλέντο του να µιλάει προσωπικά στον καθένα. Συνδυάζοντας µοναδικά το χιούµορ µε το συναίσθηµα, αυτή τη φορά µάς χαρίζει το πορτρέτο µιας γυναίκας η οποία δεν πιστεύει πια σε τίποτα κι έτσι ανακαλύπτει τα πάντα από την αρχή.
Λόγος + Τέχνη word + art
27.06.2019
- Column: Word-Gazette
Νέες Κυκλοφορίες: Ο κυνηγός του σκότους, του Ντονάτο Καρρίζι
Ο «Κυνηγός του σκότους» είναι, τέλος, η υπόθεση της σύλληψης ενός τρελού δολοφόνου στους δρόμους της Ρώμης, που υπακούει σ’ ένα σχέδιο τρομερό κι εντούτοις σαγηνευτικό. Και κάθε φορά που ο Μάρκους και η Σάντρα νομίζουν πως έχουν καταλάβει ένα κομμάτι της αλήθειας, ανακαλύπτουν ένα ακόμα πιο ανησυχητικό και απειλητικό σενάριο. Διαβάζοντάς το, θα δίνετε την ίδια μάχη με τον Μάρκους, πέφτοντας πάνω στα ίδια αινίγματα που ταλανίζουν τη Σάντρα, βιώνοντας τις ίδιες προσδοκίες και τους ίδιους φόβους μέχρι την τελευταία αράδα. Και δε θα το ξεχάσετε ποτέ πια.
Κινηματογράφος cinematography
27.06.2019
- Column: Ταινιοθήκη
Death in Venice, του Luchino Visconti
(Από τον Schopenhauer ως τον Freud: η τελειότητα σ’ επανέκδοση). Ένας από τους πολλούς λόγους που το καλοκαίρι διακρίνεται ως εποχή, πέρα απ’ τις ακρογιαλιές, τον ήλιο, ταταξίδια και τους πίνακες του Sorolla, είναι κι οι πολυαναμενόμενες επανεκδόσεις εμβληματικών ταινιών του παγκόσμιου κινηματογράφου. Αριστουργήματα που υπερέβησαν την αμείλικτη βάσανο του χρόνου και της κριτικής, για να φθάσουν στο σήμερα σε καινούργιες, αποκατεστημένες κόπιες και να διατρανώσουν το μεγαλείο και τη διαχρονικότητα των ανθρώπινων στοχασμών. Πάνω σ’ αυτό το σκεπτικό λοιπόν, η Bibliotheque προσέφερε απλόχερα στους εν Ελλάδι κινηματογραφόφιλους το εκπληκτικό “Death in Venice” του Luchino Visconti, 48 ακριβώς χρόνια μετά την πυριφλεγή του έξοδο στις σκοτεινές αίθουσες του Λονδίνου και των Καννών!
