Ένα σενάριο χτισμένο πάνω στην λεπτομέρεια, με έναν πρωταγωνιστή που αγγίζει τα όρια του αντι-ήρωα - αγαπημένα γνώριμα εδάφη του Daren Aronofski (βλ. «Μαύρος κύκνος»). Η ταινία αυτή, όμως, δεν αποτελεί ψυχογράφηση ενός μόνο προσώπου, όπως στην περίπτωση του «Μαύρου κύκνου», όπου αναπαριστάται η αυτοκαταστροφική πορεία της ανθρώπινης, ψυχικά καταπονημένης πρωταγωνίστριας που έρχεται αντιμέτωπη με τα πάθη της. Στη «Φάλαινα» παρουσιάζεται -λιγότερο ή περισσότερο- το δράμα όλων των βασικών χαρακτήρων του έργου, χαρίζοντας περισσότερες διαστάσεις και βάθος στην υπόθεση. Μέσα από την προσωπική ιστορία του πρωταγωνιστή απεικονίζεται αλληγορικά η κοινωνία και ενώ ο ίδιος προκαλεί τον οίκτο του κοινού, σχεδόν αυτοθυματοποιείται, στην ουσία αποτελεί τον φαυλότερο κρίκο της αλυσίδας των ανθρώπων στην οποία ανήκει, έναν κρίκο ιδιοτελή, ατομιστή που ομφαλοσκοπεί.
Ο Leo και ο Remi, δύο δεκατριάχρονοι κολλητοί φίλοι μοιράζονται την καθημερινότητά τους με παιχνίδια στην ύπαιθρο, ποδηλατάδες και sleepovers. Τα πρώτα ρήγματα στην τρυφερή τους σχέση επέρχονται με την άφιξη της νέας σχολικής χρόνιας. Τα χλευαστικά σχόλια των συμμαθητών/ριων τους και ένα δραματικά απρόσμενο συμβάν θα διαρρήξουν ανεπιστρεπτί τη φιλία τους.
To Artcore Magazine σε συνεργασία με τις εκδόσεις Ψυχογιός βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να σας προσφέρει δύο αντίτυπα του
βιβλίου της Κρίστι Λεφτέρι, «Το τραγούδι των πουλιών».
Στο “Stella Maris”, το δεύτερο βιβλίο του διπτύχου που εξέδωσε ο σπουδαίος Αμερικανός συγγραφέας Cormac McCarthy το 2022, η πρωταγωνίστριά του αφηγείται στο γιατρό της ένα όνειρο. Η ίδια βλέπει ότι βρίσκεται σε έναν άλλο κόσμο, σε ένα μέρος με κάτι αδιευκρίνιστους φρουρούς μπροστά σε μια πύλη, και κάπου πέρα από τους φρουρούς, κρυμμένη, ελλοχεύει μια αδιευκρίνιστη παρουσία, ένα ον το οποίο κατά κάποιον τρόπο επικοινωνεί μαζί της ασκώντας της μια τρομακτική γοητεία, απευθύνοντάς της έμμεσα και ένα κάλεσμα. Για την Αλίσια η παρουσία του όντος είναι κάτι που τη στοιχειώνει, είναι δείγμα μιας οντότητας που στην υπερβατική και ασύλληπτη υπόστασή της έχει σημαδέψει τη ζωή της, τις σκέψεις της, την ίδια τη σχέση της με τον κόσμο. Είναι βασικά ένα δείγμα της ίδιας της (απροσπέλαστης) δύναμης που κινεί (κατά κάποιο τρόπο) τον κόσμο.
