Το μέλλον του κόσμου μας μέσα από 8 δυστοπικές ταινίες
1984, του Michael Radford (1984)
Η κινηματογραφική μεταφορά του αριστουργηματικού βιβλίου του George Orwell μας μεταφέρει σε ένα εφιαλτικό καθεστώς όπου η ελεύθερη σκέψη είναι… ποινικό αδίκημα και τα πάντα ελέγχονται από τον Μεγάλο Αδερφό. Ένας πολίτης θα θελήσει να κάνει την επανάσταση του. Θα τα καταφέρει; Αρκετά πετυχημένη μεταφορά στη μεγάλη οθόνη και αναμφίβολα καθηλωτική ταινία.
Brazil, του Terry Gilliam (1985)
Στην κοινωνία του μέλλοντος οι ατομικές ελευθερίες είναι περιορισμένες και όλα περνούν από μία ατελείωτη γραφειοκρατία που δυσκολεύει τη ζωή των ανθρώπων. Όταν ο πρωταγωνιστής μας, υπάλληλος μιας δημόσιας υπηρεσίας, ερωτευτεί τη γυναίκα που βλέπει στα όνειρα του, θα κινηθεί εναντίον του συστήματος. Ο Terry Gilliam πλάθει την ιδανική παρανοϊκή ατμόσφαιρα και μας παραπέμπει σε έναν ονειρικό κόσμο, γεμάτο μηνύματα, περιπέτεια, χιούμορ, δράμα και ένα δυνατό φινάλε.
Twelve Monkeys, του Terry Gilliam (1995)
Το έτος 2035 ένας φονικός ιός έχει σκοτώσει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της γης. Οι επιστήμονες στέλνουν έναν κατάδικο στο παρελθόν, με σκοπό να ανακαλύψει πώς ξεκίνησε ο ιός και να τον εμποδίσει. Άλλη μια φουτουριστική δυστοπία από τον Gilliam, που παρουσιάζει σουρεαλιστικές καταστάσεις, ταξίδια στο χρόνο, ιντριγκαδόρικη πλοκή, εξαιρετικές ερμηνείες και μερικές φιλοσοφικές απόψεις για πολλή σκέψη.
Waterworld, του Kevin Reynolds (1995)
Στο μακρινό μέλλον οι πάγοι έχουν λιώσει και τα πάντα έχουν καλυφθεί από νερό. Ένας αμφίβιος τυχοδιώκτης προσπαθεί να οδηγήσει μια ομάδα ανθρώπων στο μοναδικό μέρος που υπάρχει ξηρά. Μια ξέφρενη περιπέτεια, ενδιαφέρουσα ως ιδέα και εντυπωσιακή ως προς τα σκηνικά της. Κατά τα άλλα, το αποτέλεσμα δεν ήταν το προσδοκώμενο: οι κριτικοί την έθαψαν, το κοινό τής γύρισε την πλάτη και οι εισπράξεις ήταν ελάχιστες σε σχέση με το σκανδαλωδώς μεγάλο της κόστος.
V For Vendeta, του James McTeigue (2005)
Στην Αγγλία του μέλλοντος την εξουσία έχει ένα φασιστικό καθεστώς. Μια νεαρή κοπέλα θα μυηθεί στην Αντίσταση από έναν μασκοφόρο επαναστάτη, τον V. Από τις καλύτερες και πιο αγαπητές ταινίες του είδους της, με ενδιαφέροντα πολιτικά μηνύματα, που έχει γίνει εμβληματική και σημείο αναφοράς. Σε αντίθεση με άλλες παρόμοιες ταινίες, το βάρος δε δίνεται στο εφιαλτικό καθεστώς, όσο στην επανάσταση, την ελπίδα ανατροπής του και την ιδεολογία ως το υπέρτατο όπλο.
Children of Men, του Alfonso Cuarón (2006)
Σε μια εφιαλτική εκδοχή του μέλλοντος, οι άνθρωποι έχουν μείνει στείροι και ο κόσμος βρίσκεται σε αναβρασμό. Ένας πρώην ακτιβιστής θα αναλάβει να προστατέψει μια κοπέλα, η οποία είναι η μοναδική έγκυος στη γη. Ωραία ατμόσφαιρα, ενδιαφέρουσα πλοκή, περιπέτεια όσο χρειάζεται και αρκετοί προβληματισμοί για σκέψη και συζήτηση.
WALL-E, του Andrew Stanton (2008)
Η Γη δεν είναι πλέον κατοικήσιμη και οι άνθρωποι την έχουν εγκαταλείψει, αφήνοντας πίσω το ρομποτάκι Wall-E που μαζεύει σκουπίδια. Μια μέρα θα φτάσει ένα εξελιγμένο ρομπότ, η Eve, που την έστειλαν οι άνθρωποι για να ελέγξει αν η Γη μπορεί να κατοικηθεί ξανά. Από τα καλύτερα animation που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια και με σπουδαία μηνύματα για το μέλλον του πλανήτη μας.
Snowpiercer, του Bong Joon Ho (2013)
Το 2031 η γη έχει καλυφθεί από πάγους και οι μόνοι άνθρωποι που έχουν επιβιώσει βρίσκονται σε ένα τρένο που δε σταματά ποτέ. Οι συνθήκες διαβίωσης στην τρίτη θέση είναι κάτι παραπάνω από άθλιες, έτσι μια ομάδα επιβατών θα επαναστατήσει, με σκοπό να αναλάβει τον έλεγχο του τρένου. Πρωτότυπο και ενδιαφέρον, με έντονη κλειστοφοβική ατμόσφαιρα και δυνατές σκηνές (αν και με αδύναμο τέλος).
