“Mektoub” στα Αραβικά σημαίνει μοίρα, το απροσδιόριστο «γραμμένο». Γι’ άλλους μια συναρπαστική και θελκτική tabula rasa και γι’ άλλους μια αναπόδραστη, σκληρή ειμαρμένη. Πάντα διττή ήταν δηλαδή η φύση της μοίρας, πάντα αχανές κι απροσδιόριστο το νόημά της. Το μόνο σίγουρο είναι όμως ότι όλοι, τόσο οι απελευθερωμένοι απ’ τα δεσμά της όσο κι οι βαθιά σιδηροδέσμιοι, προσπαθούν να την ιχνηλατήσουν, να τη βιώσουν και να την προσεγγίσουν· με λίγα λόγια να προετοιμαστούν για τα μελλούμενα. Αυτός φαίνεται να είναι κι ο αγνός στόχος της τελευταίας ταινίας του Γαλλοτυνήσιου σκηνοθέτη Abdellatif Kechiche, του μεθυστικά καλοκαιρινού “Mektoub, My Love: Canto Uno”.
Τυχαίνει λοιπόν την ώρα που γράφονται οι παρακάτω γραμμές να πληροφορούμαι το θάνατο της σπουδαίας Agnès Varda, μιας από τις περίλαμπρες ιέρειες του Γαλλικού Σινεμά (κι όχι μόνο της Nouvelle Vague όπως πολλοί θα γράψουν από αύριο).
Ένα μυθιστόρημα «μοναδικό» και «καθηλωτικό», όπως το χαρακτήρισε η επιτροπή που το επέλεξε πρόσφατα για το επίζηλο βραβείο Booker. Η ενηλικίωση ενός κοριτσιού σε μια συντηρητική κοινωνία και σε μια εποχή βίαιων πολιτικών ταραχών.
«Το εμβληματικό έργο της αγγλικής λογοτεχνίας του 21ου αιώνα» (The Guardian), μιας από τις «εξυπνότερες συγγραφείς εν ζωή» (New York Times), του «θηλυκού Ροθ», όπως τη χαρακτήρισαν, που όμως δεν παρακολουθεί άνδρες σε κρίση, αλλά μια σύγχρονη ώριμη γυναίκα στο ταξίδι της προς μια νέα ζωή.
Καλώς ήρθατε στην πτήση. Παρακαλούμε προσδεθείτε, καθίστε αναπαυτικά και απολαύστε την πιο επικίνδυνη πτήση της ζωής σας. Ταξιδεύετε μαζί με τον διαπρεπή ψυχίατρο Ματς Κρούγκερ και έναν παλιό ασθένη του...
Πολλές φορές, το παρελθόν συνδέεται με το παρόν με τρόπους που δεν μπορούμε να φανταστούμε, και η λύση βρίσκεται ακριβώς δίπλα μας αλλά τα στοιχεία δεν επαρκούν για να την κοιτάξουμε κατάματα.
Φωτογραφία από Matt Stuart
Φωτογραφία από Amanda Perobelli
Ένα εξερευνητικό ταξίδι σε έναν κόσμο που είναι καταδικασμένος στη σιωπή αλλά βρίσκεται ανάμεσά μας. Πώς αντέχει κανείς το πέρασμα του χρόνου όταν εξαναγκάζεται σε απραγία; Πώς διαχειρίζεται κανείς την απώλεια εκείνων που αγάπησε; Ποιος μεταδίδει την κληρονομιά;
Παραμονή Πρωτοχρονιάς. Ο Μανόλης έχει ξεμείνει με πέντε ευρώ στην τσέπη, ενώ η παρέα του ετοιμάζεται για το σκυλάδικο. Προφασίζεται το άσθµα του και επιστρέφει στο πατρικό με σκοπό να βρει το κομπόδεμα της μάνας του. Σε λίγες μέρες παρουσιάζεται φαντάρος, όλο και κάτι θα του ’χει βάλει στην άκρη. Το σπίτι άδειο και σκοτεινό. Η Μαρία κάπου θα ξεφαντώνει. Ο Σήφης, ο πατέρας του, έτσι κι αλλιώς, απών. Ξεψαχνίζοντας το σπίτι στη Νέα Ελαία, καταλήγει στο πατάρι όπου ανακαλύπτει καταχωνιασμένο το αμαρτολόγιό της. Το άλλο πρόσωπο της μητέρας φανερώνεται. Το μυαλό του κρασάρει. Ο χρόνος σκαλώνει. Η έλευση του νέου έτους αναβάλλεται. Αλλά ποιου έτους;
Η ιστορία ξεκινά τα χαράματα. Σε κάποιο πορτογαλικό χωριό, ένας άντρας εξαφανίζεται. Την ίδια στιγμή, στη Λισαβόνα, ο άνεμος γυρίζει: η Επανάσταση των Γαριφάλων δίνει τέλος στη δικτατορία του Σαλαζάρ.
Από τις εκδόσεις Πόλις κυκλοφορεί το βιβλίο της Κωνσταντίνας Κορρυβάντη, «Dyno: με τα ζάρια στον αέρα».
Μετά τις «Γυναίκες της μικρής Πατρίδας» και τα «Λιανοκέρια της μικρής Πατρίδας», ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου ολοκληρώνει την πολύκροτη σειρά του «Μακεδονικού Αγώνα» με το τρίτο μυθιστόρημα, «Συναξάρια της μικρής Πατρίδας». Μια σειρά-έπος για τη Μακεδονία, που τη χαρακτηρίζει η ιστορική ακρίβεια και η συνταρακτική πλοκή.
Την ευκαιρία να συναντήσουμε έναν από τους σημαντικότερους συγγραφείς της Ιταλίας, τον Κλάουντιο Μάγκρις, θα έχουμε την Τετάρτη 3 Απριλίου και ώρα 19.30 στο Ωδείο Αθηνών. Η εκδήλωση πραγματοποιείται στο πλαίσιο των δράσεων και με τη στήριξη της διοργάνωσης «Αθήνα 2018 – Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου» του δήμου Αθηναίων, με τη συνεργασία του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου Αθηνών και των Εκδόσεων Καστανιώτη, με την ευγενική στήριξη του Ωδείου Αθηνών.
Η σκιά που βαρέθηκε να είναι υπόδουλη στο σώμα και διεκδικεί την ελευθερία κινήσεων. Το είδωλο που δεν υπακούει πια στη δύναμη της αντανάκλασης και παλεύει να ξεγλιστρήσει από τα ασφυκτικά όρια του καθρέφτη. Οι πιο πανίσχυροι εχθροί εξ ορισμού και αναντίρρητα. Οι σιαμαίοι μας, καταδικασμένοι να ζουν στο αθέατο περιθώριο, οι οποίοι άπαξ και αποφασίσουν να αυτονομηθούν, αποκτούν αυτομάτως το πάνω χέρι.